Szkoła Estienne

Szkoła Estienne Logo Ecole Estienne.jpg Obraz w Infoboksie. Historia i status
Fundacja 1889
Rodzaj Wyższa szkoła artystyczna
Oficjalne imię Graduate School of Arts and Graphic Industries (ESAIG)
Założyciel Abel Hovelacque
Motto Szkoła przedsiębiorczości.
Stronie internetowej ecole-estienne.paris
Kluczowe dane
Studenci 600
Nauczyciele 115
Lokalizacja
Miasto 13. dzielnica Paryża
Kraj Francja
Lokalizacja na mapie Paryża
zobacz na mapie Paryża Czerwony pog.svg

Ecole Estienne , wspólne korzystanie z Wyższej Szkoły Sztuki i Grafiki ( ESAIG ) jest francuską instytucją szkolnictwa wyższego publiczności znajdującej się 18 Auguste Blanqui Boulevard w 13 th  dzielnicy Paryża , niedaleko od Butte-aux-Cailles . Szkoli młodych twórców w danej drukarni , komunikacja projektowych i rezerwacja artystycznych zawodów.

Jest to szkoła miejska zależna od miasta Paryża . W 2012 roku liczyła 600 uczniów na 115 nauczycieli.

Historyczny

Utworzenie szkoły książki

To właśnie na wniosek antropolog i językoznawca Abel Hovelacque że miasto Paryż przyjął w 1887 roku projekt stworzenia miejskiego profesjonalną szkołę sztuki i przemysłu graficznych. Pierwszy o nazwie „Miejska School Book Estienne  ”, od nazwy słynnej rodziny drukarek imiennik z XVI -tego  wieku , dotyczy on kształcenia zawodowego Book Handlu, we wszystkich aspektach praktycznych i teoretycznych. Jego celem było zrekompensowanie zaniżonych kwalifikacji w tej rodzącej się branży.

Utworzenie gminnej szkoły zawodowej poświęconej przemysłowi artystycznemu i księgarskiemu ma przede wszystkim charakter polityczny: lokalne i krajowe władze publiczne starały się zatem odpowiedzieć na rzeczywiste zapotrzebowanie społeczne i zrekompensować brak struktur szkoleniowych. Paryż był uważany za stolicę poligrafii i ważny przykład publicznej polityki szkolnictwa zawodowego w początkach III RP .

Tworząc tę ​​szkołę, rada miejska Paryża wywołała poruszenie w autonomicznym i korporacyjnym środowisku, jakim był przemysł książkowy. Jako miejska szkoła zawodowa, szkoła Estienne została teoretycznie zrównana z państwową szkołą zawodową pod nadzorem Ministerstwa Oświaty Publicznej. Szkoła Estienne chciała być zarówno popularna, jak i elitarna: Miasto udzieliło pomocy finansowej najmniej uprzywilejowanym rodzinom, aby przestały porzucać naukę zawodu, ale egzamin wstępny był obowiązkowy.

Szkoła powitała swoją pierwszą klasę (108 uczniów) w listopadzie 1889 r. w tymczasowych pomieszczeniach przy rue Vauquelin . Ostatnie budynki zaprojektowane przez architekta Menjota de Dammartina powstały w 1896 roku. Obecna siedziba przy Boulevard Auguste-Blanqui została zainaugurowana1 st lipiec +1.896w obecności Prezydenta Republiki Félix Faure .

W 2009 roku zlikwidowano klasy nauk i technologii przemysłowych (STI) – sztuki stosowane; szkoła przechodzi ze statusu technikum na szkołę wyższą.

Dziedzictwo

Budynki szkoły Estienne zbudowano na planie czworoboku wokół placu zabaw . Przed budynkami ogród i trawniki otoczone bramami i monumentalną bramą wyznaczają teren szkoły. W ogrodzie rosną cztery magnolie Soulange , dwa duże pterokari kaukaskie , klon i cztery kasztanowce pospolite .

Hol wejściowy obsługuje dwa skrzydła budynku, bibliotekę i dziedziniec. Każdego roku w auli organizowanych jest kilka wystaw, prac byłych lub obecnych uczniów szkoły lub wystaw tematycznych. W latach sześćdziesiątych naprzeciw wejścia zainstalowano żeliwną prasę drukarską zbudowaną około 1830 roku . Od otwarcia szkoły Estienne biblioteka jest otwarta dla studentów i naukowców po wcześniejszym umówieniu. Posiada jedną z największych we Francji kolekcji dokumentów dotyczących grafiki, na którą składają się głównie zapisy paryskich bibliofilów i drukarzy. W kolekcji znajdują się prace profesjonalne, prace z zakresu pisania i rysowania pisma oraz instrukcje techniczne dotyczące druku i łańcucha graficznego, introligatorstwa, grafiki i grawerowania. Gromadzi również publikacje szkolne, takie jak wykłady, oficjalne dokumenty i dyplomy. Wśród najbardziej niezwykłych dzieł, jest traktat sposobów grawerowanie przez Abraham Bosse (1701), przy czym Panchrestography przez Jean de Beaugrand (pisanie ręczne przeznaczony na Dauphin, przyszłość Louis XIII , grawerowane przez Firens, w 1604 roku) lub Praktyczna nauka druku przez Fertel (1723). Kolekcja jest regularnie wzbogacana, w szczególności przez dyrektora Roberta Ranca w latach 1950-1960.

Meble sali stołówki, składające się z marmurowych stołów na żeliwnych nogach z przylegającymi ławkami przykręconymi do podłoża, oraz szkielet warsztatu maszynowego (1200 m 2 ) są budowane przez Ateliers de construction Gustave Eiffel de Levallois-Perret , założona przez Gustave'a Eiffla .

Na tyłach budynku, przy 21-25 rue des Reculettes , górną część budynku zdobią trzy płaskorzeźby (1941) autorstwa rzeźbiarza Pierre'a Traverse'a .

Nauki

W 2012 roku szkoła Estienne przyjęła około 600 uczniów, których przeszkoliła w zawodach związanych z drukiem, projektowaniem komunikacji i książką. Oferuje szkolenia na poziomie I, II i III (bac+2 do bac+5):

  • BTS: Wyższy certyfikat technika w sztukach użytkowych (poziom III, bac+2)
  • DSAA: Wyższy dyplom ze sztuk stosowanych (poziom I, bac + 5)
    • Projektowanie typograficzne DSAA (DT)
    • Strategie projektowania i komunikacji DSAA (DSC)
    • Projektowanie ilustracji naukowych DSAA (DIS)
    • DSAA Projektowanie i tworzenie cyfrowe (DCN)
      • FCI Post DSAA
  • Licencja zawodowa (poziom II, bac + 3)
    • Integrator i menedżerowie cyfrowego przepływu
    • Projekt opakowania / obiekt graficzny
  • DNMADE: National Diploma of Crafts and Design (od 2018 zastępują szkolenia DMA i BTS w sztuce)
    • Książka DNMADE
    • Grafika DNMADE
    • Cyfrowe DNMADE
    • Animacja DNMADE

W przypadku wszystkich sekcji, z wyjątkiem DSAA, rejestracja odbywa się za pomocą procedury strony internetowej Parcoursup . Zajęcia BTS Graphic Design I & N (ex Visual Communication A & B), a także wszystkie DMA wymagają uaktualnienia w zakresie sztuk stosowanych lub uzyskania tytułu licencjata w dziedzinie sztuk stosowanych. W przypadku tych zajęć selekcja odbywa się na podstawie pliku, a następnie rozmowy kwalifikacyjnej. Wyboru DSAA towarzyszy test pisemny.

Wydarzenia kulturalne i towarzyskie

Szkoła Estienne organizuje wiele wydarzeń kulturalnych w murach i poza nimi.

Od 1972 roku szkoła otwiera swoje podwoje w pierwszy piątek i sobotę lutego. Uczniowie ze wszystkich sekcji pokazują swoją pracę wykonaną w ciągu roku i udzielają porad dotyczących wejścia do szkoły.

Od 1986 roku Estiennales, dawniej nazywane „Tygodniem Kultury”, co roku oferują dwudniowe konferencje na wspólny, inny temat. Festiwal „Lemon Press”, utworzony w 1992 roku, przez tydzień celebruje bajki prasowe poprzez wystawę, warsztaty i konkurs.

Od 2009 roku „Printemps de la Typo” jest międzynarodowym seminarium prowadzonym przez wybitnych projektantów typograficznych. Wydarzenie to odbywa się w Narodowym Instytucie Dziedzictwa przez dwa dni w drugim tygodniu kwietnia.

Stowarzyszenie Plexus Estienne, utworzone w 2010 roku, oferuje raz w miesiącu spotkanie byłych studentów z obecnymi studentami. Biuro studenckie Estienne regularnie organizuje wieczory studenckie we współpracy z innymi paryskimi szkołami artystycznymi.

W marzec 2015Postanowiono umieścić tablicę w hołdzie Cabu , byłemu wychowankowi establishmentu zamordowanemu w styczniu tego samego roku. Ratusz z 13 -tego  okręgu proponuje również, że nowa szkoła amfiteatr nazwie „Charlie Amphi”.

Osobowości związane ze szkołą

Lista zleceniodawców

  • Georges Lecomte (od 1913 do 1934)
  • Sylvain Sauvage (od 1934 do † 1948)
  • Robert Ranc (od 1948 do 1969) † 1984
  • André Barre (od 1969 do † 1970)
  • Pierre Theubet (od 1970 do 1971)
  • Roland Depretto (1971 do 1987) † 2008
  • Gérard Pattenote (od 1987 do 1995)
  • Christiane Loisel (od 1995 do 2003)
  • Katarzyna Kuhnmunch (od 2003 do 2010) † 2011
  • Armelle Nouis (2010-2015)
  • Annie-Claude Ruescas (od września 2015)

Niektórzy znani nauczyciele

Niektórzy znani studenci

Grawerzy i ilustratorzy pieczątek

Od lat dwudziestych kilku uczniów tej szkoły stało się jednymi z głównych francuskich grawerów znaczków . To uczennica Sandrine Ramoin wyprodukowała pieczęć stulecia szkoły Estienne. Wynik to:

Dostęp

Ta strona jest obsługiwana przez stacje metra Corvisart i Place d'Italie .

Bibliografia

  1. „  Histoire  ” na ecole-estienne.fr (dostęp 29 stycznia 2012 r . ) .
  2. [PDF] Marie-Cécile Bouju, „  Szkoła Estienne 1889-1949: kwestia praktyk zawodowych w przemyśle księgarskim  ” , na stronie halshs.archives-ouvertes.fr ,1998(dostęp 14 kwietnia 2012 r . ) .
  3. Paryż Autor tekstu , Ceremonia inauguracji 1 lipca 1896 r. przez władze miasta Paryża nowych budynków Szkoły Estienne, 18 boulevard d'Italie ,1898( przeczytaj online )
  4. „  Historia  ” na ecole-estienne.fr (dostęp 29 stycznia 2012 r . ) .
  5. "  Przewodniki po instytucjach i szkolnictwie wyższym  " , na letudiant.fr , L'Étudiant ,2012(dostęp 4 października 2012 r . ) .
  6. „  DN MADE  ” , z École Estienne (dostęp 21 listopada 2019 r .).
  7. "  Trening  " , na telerama.fr , Télérama ,2007(dostęp 4 października 2012 r . ) .
  8. „Hołd szkoły Estienne dla Cabu”, Le Figaro , wstawka „  Le Figaro et vous  ”, sobota 24 / niedziela 25 stycznia 2015, s. 36.
  9. Autor La Gravure i książki , Editions of the Estienne school, 1937.
  10. ogłoszenia przez Alberta Quéméré, strony internetowej BNF.

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne