Mikołaj alquin
Ten artykuł jest szkicem dotyczącym francuskiego rzeźbiarza .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Mikołaj alquin
Nicolasa Alquina w 2013 roku.
| Narodziny |
1958 Bruksela |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Rzeźbiarz |
| Tata | Pierre Alechinsky |
| Rodzeństwo | Iwan Alechin |
| Stronie internetowej | nicolasalquin.com |
Nicolas Alquin urodzony w 1958 w Brukseli ( Belgia ) jest francuskim rzeźbiarzem , rysownikiem i ilustratorem .
Biografia
Nicolas Alquin jest synem malarza Pierre'a Alechinsky'ego (ur. 1927) i młodszym bratem poety i powieściopisarza Ivana Alechine'a (ur. 1952).
Wystawy
Osobisty
- 2013: Drewno i wyroby pochodne , Hospicjum Saint-Roch, Issoudun , Francja; Muzeum Arsenalu i miejsce opactwa Saint-Jean-des-Vignes, Soissons ; Muzeum Campredon, L'Isle-sur-la-Sorgue .
- 2012: Z wosku i drewna , galeria na targach sztuki, Bruksela .
- 2008: Portrety gwiazd , galeria Guigon, Paryż.
- 2007: Konstelacje , Galleria Del Leone, Wenecja .
- 2006: Ciała niebieskie , Linéart, stoisko Paule de Boeck Fine Arts, Gandawa .
- 2005: Driftwood , Musée d'Ixelles, Bruksela, Belgia; Galeria Freda Lanzenberga, Bruksela; L'Atelier d'Alquin, Musée de la Fondation Coubertin, Saint-Rémy-lès-Chevreuse .
- 2004: Preview , Galleria del Leone, Wenecja.
- 2003: Drewno i wyroby pochodne , galeria Michèle Broutta, Paryż.
- 2002: Focus on Alquin , Fundacja im . Księcia Pierra z Monako, Monako .
- 2000: Galeria Freda Lanzenberga, Bruksela.
- 1999: galeria Freda Lanzenberga, FIAC, Paryż; kaplica les Pénitents, Clermont-l'Hérault i miejsce opactwa Gellone , Saint-Guilhem-le-Désert .
- 1998: Fundacja Veranneman, Kruishoutem , Belgia.
- 1996: Galeria Freda Lanzenberga, Bruksela; Galeria Freda Lanzenberga, FIAC, Paryż.
- 1993: Galeria Freda Lanzenberga, Bruksela.
- 1992: Les Passantes , Galerie du Jour-Agnès B, Paryż.
- 1991: Galeria Erval, FIAC, Paryż; Les Stylites , klasztor Saint-Michel, Crouttes , Francja.
- 1990: muzeum sztuki współczesnej, Dunkierka ; Centrum Kultury Le Botanique, Bruksela; Galeria Bernard Cats, Bruksela.
- 1988: Galeria Adriena Maeghta, Paryż.
- 1987: Galeria Adriena Maeghta, Barcelona .
- 1986: Des Éclipses , galeria Adrien Maeght, Paryż; galeria le Salon d'Art, Bruksela; Francuskie Centrum Kultury, Abidżan , Wybrzeże Kości Słoniowej .
- 1985: teatr miejski w Caen .
- 1984: Maisons en tête , Galerie Erval, Paryż.
- 1982: Rzeźby i rzeźby , Galerie Erval, FIAC, Paryż.
- 1981: Od drzewa do domu , Galerie Pierre Vanderborght, Bruksela.
Kolektywy
- 2017: 10. Biennale Rzeźby, Ogród Rzeźby, Bois-Guilbert , Francja.
- 2013: 3 monumentalne rzeźby , galeria Guy Pieters, Knokke Kustlaan , Knokke Zeedijk i Sint-Martens-Latem , Belgia.
- 2012: Rysunki , galeria Guigon, Paryż.
- 2011: Ciało i dusza , galeria Koralewski, Paryż; Festiwal APART, Les Baux de Provence ; Wystawa Blickachsen, Bad Homburg , Niemcy.
- 2010: Ślady dwuletnie , Fort de Condé , Val de l'Aisne , Francja; Galeria Guigon, prace na papierze.
- 2009: Biennale rzeźby Yerres .
- 2007: Biennale rzeźby Yerres; Wystawa Icare, Muzeum Sztuki Walońskiej, Liège .
- 2006: Międzynarodowe Triennale Rzeźby Poznań , Poznań , Polska; Art Paris, galeria Michele Broutta, Paryż
- 2005: Wystawa nagród Enku, Muzeum Gifu , Japonia.
- 2004: Ja! Autoportret z XX th wieku , Muzeum Luksemburg, Paryż; Ja! Autoritratti del secolo XX , Galleria degli Uffizi, Florencja .
- 2002: Een Jonge Garde , Muzeum Beelden aan Zee , Holandia.
- 2001: Mouvement 134 , Galeria Plaza, Tokio , Japonia.
- 2000: Fundacja Veranneman, Kruishoutem , Belgia; Opactwo Heverlee, Leuven , Belgia.
Grafika
Rzeźba
Nicolas Alquin jest autorem monumentalnych dzieł, m.in. Word Carried, upamiętniających ofiary terroryzmu , przechowywanych w Paryżu w Hôtel des Invalides .
Wyrzeźbił kilka fontann i pomników publicznych.
- 1982: Dormeur , Puteaux , Narodowy Fundusz Sztuki Współczesnej .
- 1987: Le Composteur d'étoiles , Paryż, kościół Saint-Jacques-du-Haut-Pas .
- 1989: Dzień Pustyni , Lille , Centre d'Art Sacré de Lille , nowoczesna krypta katedry Notre-Dame-de-la-Treille .
- 1991: Gaspard , Dunkierka , Miejsce sztuki współczesnej i akcji w Dunkierce .
- 1993: Le Nouveauné , Kruishoutem (Belgia), Fundacja Veranneman.
- 1996: Judith , Scheveningen (Holandia), muzeum Beelden aan Zee.
- 1998:
- Słowo przywołane pamięci ofiar terroryzmu , fontanna, Paryż, hotel des Invalides :
- Judith , Bruksela , m. Albert Ier;
- Fontaine Saint-Benoît , Paryż, Syndykat wód Île-de-France .
- 2001: Serce z gliny , Clermont-l'Hérault .
- 2002:
- Croix d'Espérance , Paryż, kościół Notre-Dame-d'Espérance ;
- Naprzeciwko zenitu , Annecy , Hotel celne;
- Passage du feu , Scheveningen (Holandia), muzeum Beelden aan Zee;
- Ołtarz i krzyż , Varennes-Jarcy , kościół parafialny.
- 2004: Św. Józef , Pittem (Belgia), Kliniek Sint Józef.
- 2007: La Mulâtresse Solitude , pomnik odpornych niewolników, Bagneux .
- 2008:
- 2009: Persée i Andromède , Yerres , CEC.
- 2010: ołtarz, ambona i tabernakulum w kaplicy Domu Sług Słowa w Charenton .
- 2012: Saint Joseph , Montrouge , kościół Saint-Joseph.
- 2013: Chrystus i Palan , Centre d'Art Sacré de Lille , Lille, katedra Notre-Dame-de-la-Treille, nowoczesna krypta.
- 2018: Pokój niech będzie z Tobą! , Lille , katedra Notre-Dame-de-la-Treille
Nagrody
- 1987: Nagroda Villa Medici za murami, Werona , Włochy.
- 1988: nagroda Leonarda-de-Vinci, Abidżan , Wybrzeże Kości Słoniowej .
- 1997: nagroda za rzeźbę Akademii Sztuk Pięknych , Fundacji Simone i Cino Del Duca , Paryż.
- 2001: Grand Prix Prince-Pierre-de-Monaco , Monako.
- 2002: Nagroda Międzynarodowego Biennale Rzeźby w Poznaniu .
- 2004: Nagroda Enku, Gifu , Japonia.
- 2007: nagroda fundacji Charlesa i Christiane Oulmontów , Paryż, Francja.
Publikacje
Nicolas Alquin zajmuje się również ilustracją książek, w szczególności dzieł bibliofilskich , czy katalogów, poprzez praktykę graficzną .
- 1984: Gilbert Lascault , Coutume des Vents , Montpellier, wyd. Fata Morgana.
- 1985: katalog wystawy teatru miejskiego w Caen, teksty Kennetha White'a i Philippe'a Brieta .
- 1986: Des Éclipses , tekst Jérôme de Lalande, katalog wystawy galerii Maeght , Paryż.
- 1986: Gilbert Lascault, La Grande forêt Alquin , Bruksela, wyd. Targi Sztuki.
- 1987: Gilbert Lascault, Gry w szachy - Gra wojenna , Caen, wyd. Stragan.
- 1987: Nicolas Alquin, Abidjan Façon-manner , Caen, wyd. Stragan.
- 1988: katalog wystawy galerii Maeght , teksty Fernando Arrabala i Alaina Veinsteina , Paryż.
- 1988: Ivan Alechine , Skutki ukrywania , Montpellier, wyd. Fata Morgana.
- 1990: Jiří Kolář , 30 lutego , Bruksela, wyd. Targi Sztuki.
- 1991: Jacques Réda , Kalendarz elegijny , Montpellier, wyd. Fata Morgana.
- 1991: Les Stylites , tekst Dory Vallier, katalog wystawy w klasztorze Saint-Michel de Crouttes , wyd. Zgody.
- 1992: Franck André Jamme , Bez nazwy , Montpellier, wyd. Fata Morgana.
- 1992: Gilbert Lascault , Dzień Pustyni , wyd. Stragan.
- 1994: Nicolas Alquin, Le Rêve de Seri , wyd. Stragan.
- 1998: katalog wystawy, tekst Pascala Bonafoux , Clermont-l'Hérault, Saint-Guilhem-le-Désert .
- 1998: Nicolas Alquin, Rideau , wyd. Stragan.
- 2003: Nicolas Alquin, Drewno i pochodne , wyd. Michele Broutta.
- 2003: Gérard Macé , Czego już nie widzimy w snach , Paryż, wyd. Szalony Mambo.
- 2004: Tutaj nawet tutaj , Ivan Alechine i Nicolas Alquin, Cahors, wyd. Pasieki Lux.
- 2005: Jean-Louis Prat , driftwood , katalog wystawy galerii Fred Lanzenberg i muzeum Ixelles , Bruksela.
- 2006: Léopold Sédar Senghor , dwa teksty połączone pod tytułem Hosties noirs , Paryż, wyd. Bibliofile Francji .
- 2007: Homero Aridjis, Oko wieloryba , wyd. Kamień ałunowy
- 2010: Plein fer , Montpellier, wyd. Fata Morgana.
Uwagi i referencje
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Zasoby dotyczące sztuk pięknych :
- (pl + nl) RKDartyści
- Oficjalna strona .