Ładny festiwal jazzowy | |
![]() Scena Gardens na Nice Jazz Festival (arènes de Cimiez) w 2002 roku | |
Uprzejmy | jazz , blues , muzyka świata , pop , reggae , odmiany |
---|---|
Lokalizacja | Nicea ( Francja ) |
Informacje kontaktowe | 43 ° 41 ′ 47 ″ na północ, 7 ° 16 ′ 08 ″ na wschód |
Kropka | lipiec |
Sceny |
Jardin Albert - Ier (teatr lotniczy i Scena Massena) |
Pojemność | 1000 miejsc siedzących (teatr na wolnym powietrzu) + 6000 stojących (Masséna) |
Data utworzenia | 1948 |
Data zaginięcia | 1949 do 1971 |
Założyciele | Jacques Hebey |
Status prawny | Zarząd gminy |
Struktura nadrzędna | Departament komunikacji i wydarzeń miasta Nicei. |
Kierunek | Frédérica Randrianome Karsenty |
Kierownictwo artystyczne | Sébastien Vidal Jazz From the Duke |
Stronie internetowej | http://www.nicejazzfestival.fr |
Nicea Jazz Festival , początkowo nazywany Le Festival du jazz , to festiwal muzyczny organizowany w Nicei we Francji po raz pierwszy w 1948 roku, a następnie co roku od 1971 roku jest czasem za „pierwszego festiwalu jazzowego we Francji. Nabyły międzynarodowe znaczenie ” .
2020 edition , początkowo planowane na czerwiec 17 do 21 , został odwołany przez władze lokalne na 25 kwietnia ze względu na koronawirusa pandemii . Ponadto edycja 2021 zaplanowana jest już od 12 do 17 lipca, z przerwą 14 lipca .
Pierwsza edycja Międzynarodowego Festiwalu Jazzowego w Nicei, organizowanego przez Jacquesa Hebeya (współtwórcę Jazz à Juan w 1960 roku ) pod artystycznym kierownictwem Huguesa Panassié , prezesa Hot Club de France , odbędzie się w godz.28 lutego 1948. Głównymi gwiazdami są Louis Armstrong i jego grupa The All Stars oraz Django Reinhardt .
Festiwal odbywa się w nicejskiej operze oraz w miejskim kasynie na Place Masséna .
Podczas festiwalu obecnych było kilku artystów: Louis Armstrong , Barney Bigard , Francis Burger , Sidney Catlett , Suzy Delair , Baby Dodds , Challain Ferret (de) , Stéphane Grappelli , Earl Hines , Jean Leclère , Claude Luter , Mezz Mezzrow , Velma Middleton , Yves Montand , Django Reinhardt , Joseph Reinhardt , Arvell Shaw (en) , Jimmy Skidmore , Emmanuel Soudieux , Rex Stewart , Jack Teagarden i Louis Vola .
28 lutego 1948 roku Suzy Delair zaśpiewała C'est si bon w Hotelu Negresco podczas tego Festiwalu. Louis Armstrong był obecny i uwielbiał piosenkę. 26 czerwca 1950 r. Nagrał amerykańską wersję piosenki (teksty angielskie Jerry Seelen ) w Nowym Jorku z orkiestrą Sy Olivera . Kiedy została wydana, płyta odniosła światowy sukces, a piosenka została następnie wykonana przez największych międzynarodowych piosenkarzy.
Festiwal zostanie wznowiony dopiero w 1971 roku, zorganizowanym przez miasto Niceę w Albert-garden I st w zielonym teatrze, po zawieszeniu festiwalu jazzowego w Antibes - Juan les Pins .
W 1974 roku organizację festiwalu powierzono amerykańskiemu producentowi George'owi Weinowi , twórcy Newport Jazz Festival w 1954 roku, obok Jean-Louis i Simone Ginibre. Festiwal został przemianowany na Grande Parade du Jazz i znalazł swoje ulubione miejsce na arenach Cimiez na wysokościach Nicei. Koncerty odbywają się jednocześnie na trzech scenach (areny, Matisse, ogrody) wokół dużego parku drzew oliwnych przeznaczonego na catering, do stoisk, które sprzyjają przyjęciu rodzinnej publiczności.
Konfiguracja lokalu pozwala organizatorom na jednoczesne goszczenie kilku stylów muzycznych ( bebop , blues , jazz fusion , new orleans itp.), Z różnymi pokoleniami muzyków, lokalnymi artystami i światowymi gwiazdami. Widzowie, z których wielu odkrywa w ten sposób jazz, wędrują z jednego etapu do drugiego w zależności od programów, które zmieniają się co godzinę; mogą wyciągać się na trawnikach od strony ogrodowej sceny, tańczyć na deskach przed sceną Matisse'a, czasami spotykają muzyków, którzy też lubią występy. Świąteczna atmosfera i scenografia przyciągają publiczność zarówno lokalną, jak i międzynarodową. Ulice Nicei również biorą udział w obchodach codziennych parad i improwizowanych koncertów. Muzycy spotykają się wieczorem w Beach Regency Hotel, gdzie koncert trwa do późnych godzin nocnych w jam session .
Rozgłos Grande Parade du Jazz wciąż rośnie dzięki nagraniom Jeana-Christophe'a Averty'ego wyemitowanym w telewizji. Grande Parade du Jazz pozostaje dla fanów złotym wiekiem festiwalu.
Areny Cimieza | |||||||||
|
Wraz z pojawieniem się sponsorów, w 1980 roku festiwal stał się JVC Grande Parade du Jazz, a następnie JVC Nice Jazz Festival w 1992 roku. JVC był wówczas partnerem kilku głównych festiwali jazzowych na całym świecie, w tym w Newport i Londynie.
Poszukiwanie równowagi finansowej poprzez wzrost frekwencji wymaga otwarcia programu na inne nurty muzyczne: world music , reggae , rock , zawsze obok wielkich postaci jazzu i bluesa.
W 1994 roku nicejski ratusz musiał oddzielić się od kierownictwa festiwalu, a jego organizację powierzył prywatnej firmie:
W 2011 roku Miasto przejęło zarządzanie festiwalem, zlecając kierownictwo artystyczne:
Od 1974 roku, Nicea Jazz Festival odbyła się 19 godzin w 0 h 30 Każdego roku w lipcu przez osiem dni, to jest zredukowana do zaledwie 5 dni w 2011 roku.
Od 1994 roku Nice Jazz Festival prezentuje coraz słabszy plakat jazzowy ( Leonard Cohen , Maxime Le Forestier , Julien Doré , Phil Collins , Jacques Higelin , Laurent Garnier , Earth, Wind and Fire ...), chcąc być bardziej eklektyczny. aby sprostać zróżnicowanym gustom publiczności według organizatorów i przyciągnąć większą liczbę widzów. W 2011 roku program wyraźnie wraca do jazzu i jego bliskich nurtów. Ale w 2014 roku wróciła na koncerty dla szerokiej publiczności, zwłaszcza z Patrice (reggae), ( Metronomy ) i Cassiusem (electro), Deep Purple (hard rock) czy Gipsy Kings .
Liczba wejść :