Dziewiąta dzielnica Bas-Rhin

Dziewiąta dzielnica Bas-Rhin Mapa okręgu wyborczego. Geografia

Kraj	Francja
Region	Wielki Wschód
Departament	Bas-Rhin

Podziały Reprezentacja

Zastępca	Vincent Thiébaut
Legislatura	XV th ( piąta republika )
Grupa parlamentarna	LREM

Inne informacje

Data utworzenia	1958

Dziewiąty powiat Bas-Rhin jest wokół miast Haguenau , Brumath i Bischwiller . Część okręgu wyborczego, zwłaszcza w kantonie Brumath , składa się z podmiejskich gmin Strasburga . Gminy wiejskie występują częściej w kantonach Haguenau i Bischwiller .

Okręg wyborczy jest w dużej mierze katolicki. Historycznie rzecz biorąc, kantony Haguenau i Bischwiller (z wyjątkiem kilku gmin, w tym Bischwiller) są w dużej mierze katolickie. Kanton Brumath jest według wyznania „pomieszany” między katolikami i protestantami, jednak skutki perurbanizacji osłabiły tę równowagę.

Wreszcie, okręg wyborczy pozostaje dość silnie dialektofoniczny, we wszystkich kantonach wysoki odsetek ludności deklaruje używanie dialektu. Historycznie rzecz biorąc, region pozostawał dość odporny na francuski do lat pięćdziesiątych XX wieku (mniejszość populacji używała go rutynowo).

Opis polityczny

Okręg wyborczy skupiony wokół trzech głównych miast, był w okresie międzywojennym zdominowany przez alzacką partię katolicką, która osiągnęła tam jedne z najlepszych wyników, reprezentowaną przez przywódcę Dolnego Renu Michela Waltera . Dzielnica zachowała początki V th Rzeczypospolitej taka sama orientacja Christian Demokratyczna, wspierany głównie przez kantonu i miasta Haguenau. Już w 1962 roku kanton Brumath był przychylny kandydatom gaullistowskim.

Podobnie jak w większości alzackich okręgów wyborczych, starcia polityczne ograniczały się tam do wczesnych lat osiemdziesiątych XX wieku, do pojedynku między kandydatami gaullistów i chadeków. Wybory z 1958 r. Były jednak godnym uwagi wyjątkiem, a gaullistami poparli kandydaturę chadeckiego chadeckiego ze Strasburga Pierre'a Pflimlina . Ten ostatni, członek rządu de Gaulle'a i szef MRP Bas-Rhine, wolał pracować w Haguenau niż w Strasburgu, obawiając się nacisku gaullistów, który rzeczywiście był odczuwalny w stolicy Alzacji od 1958 roku. w pierwszej turze w 1958 r. przeciwko kandydatowi SFIO i kandydatowi komunistycznemu dość wyraźnie zmarginalizowani. Jego silna osobowość i wymiar narodowy pozwoliły mu oprzeć się, samotnie w Alzacji z Henri Meckiem , fali gaullistów z 1962 roku, po odejściu MRP od rządu. Pomimo jego wyboru na burmistrza Strasburga w 1959 roku i sprzeciwu wobec referendum z 1962 roku, które Alzatczycy szeroko zaaprobowali, Pierre Pflimlin został ponownie wybrany w pierwszej turze tego samego roku. Opierał się głównie na kantonie Haguenau, kandydata gaullisty, który wygrał tylko w Brumath. Ku zaskoczeniu wielu, Pflimlin zrezygnował z poszukiwania nowej kadencji w 1967 roku, chcąc poświęcić się urzędowi burmistrza.

Jej wycofanie, a także śmierć Henri Mecka w 1966 r., Znacznie osłabiły chrześcijańską demokrację podczas wyborów parlamentarnych w 1967 i 1968 r. Prawdą jest, że okręg wyborczy potwierdził również swój gaullistowski legitymizm. W 1965 r. Najwyższy w skali kraju wynik uzyskał generał de Gaulle (86,3%). W związku z tym w Haguenau w pierwszej turze wybrany został kandydat gaullistów i burmistrz Klistett Germain Sprauer , kandydat na następcę Pflimlina, który wygrał tylko w Haguenau. Sprauer został z łatwością ponownie wybrany w latach 1968, 1973, 1978 i 1981, za każdym razem w pierwszej turze przeciwko kandydatowi chrześcijańsko-społecznemu, którego elity walczyły o przejęcie miasta Haguenau.

W 1986 r., Ze względu na system list, Sprauer zdecydował się nie ubiegać się o reelekcję, co opuściło okręg wyborczy bez prawdziwego przedstawiciela w latach 1986–1988, po wybraniu nadwyżki posłów ze Strasburga. Walka o sukcesję Sprauera została więc przełożona na wybory w 1988 roku, jego delfin i burmistrz Brumath, Bernard Schreiner , wygrali bardzo wyraźnie w prawyborach, które przeciwstawiły mu się przed radnym miasta Bischwiller, blisko Adrien Zeller , Alphonse Muller . Na początku Schreiner wyprzedził wszystkich kandydatów, osiągając dobre wyniki w Brumath i Haguenau, a Alphonse Muller osiągnął wysoki wynik tylko w Bischwiller. W drugiej turze Schreiner z łatwością pokonał lewicowego kandydata (64% głosów). Został ponownie wybrany w pierwszej turze w 1993 roku, ale w drugiej turze musiał stawić czoła w 1997 i 2002, za każdym razem przeciwko kandydatowi z FN . W 1997 roku stracił prawie 20 punktów w pierwszej turze, ale zdobył 68% głosów w drugiej turze. W 2002 roku ponownie triumfował nad kandydatem UDF , który zajął dopiero trzecie miejsce, uzyskując 43% głosów w pierwszej turze i 77% w drugiej. Schreiner ogłosił jednak swój zamiar rezygnacji z reelekcji w 2007 roku, popierając kandydaturę ministra UMP François Loosa , byłego członka sąsiedniego okręgu wyborczego Wissemburga.

Mały okręg wyborczy, zgrupowany wokół trzech dość różnych kantonów, kanton Brumath jest częściowo skupiony na miastach Strasburg i Haguenau, kanton Bischwiller, bardziej wiejski i kanton Haguenau, dość niezależny od Strasburga, postawy wyborcze trzech kantonów bardzo się od siebie różnią. Jeśli całość pozostaje bardzo mocno zorientowana prawostronnie, to zauważamy różne trendy. Kanton Haguenau pozostaje bastionem chrześcijańskiej demokracji, która do lat 80. była dość anty-gaullistowska, a do 1968 r. Głosowała na kandydatów MRP i nie wybrała żadnego gaullistowskiego radnego generalnego.

Kanton Brumath jest wyraźniej gaullistyczny, pozostaje bastionem dwóch deputowanych Sprauera i Schreinera, a jego orientacja UDR, a potem RPR była odczuwalna podczas decydujących wyborów w 1967 i 1988 r. Wreszcie kanton Bischwiller jest bardziej zmienny, od dawna zdominowany przez postać senatora RPR-burmistrza stolicy Paula Kaussa , który od lat 90-tych przeszedł podwójną zmianę, z jednej strony wybierając radcę generalnego CDS w 1992 roku zaznaczył pewne zerwanie z dominacją RPR, z drugiej strony od 1986 r. przeżywa najsilniejszy nacisk na głosowanie w FN, co widać także w kantonach Haguenau i Brumath, zwłaszcza podczas wyborów prezydenckich. W tym kontekście lewica pozostaje bardzo słaba, tym bardziej, że jest częściowo podmiejskim okręgiem wyborczym. W drugiej turze nie był obecny od 1988 roku, kiedy w drugiej turze zebrał zaledwie 35% głosów. Miasto Haguenau nie jest dla niego zbyt przychylne, podobnie jak kanton Bischwiller. Najlepsze wyniki osiąga - które jednak są ograniczone - w niektórych gminach kantonu Brumath. Wreszcie skrajna prawica osiąga bardzo dobre wyniki w Bischwiller, gdzie czasami przekracza 30% głosów, ale także w Haguenau i Brumath. FN był obecny w drugiej turze w 1997 i 2002 roku, przekraczając 30% w 1997 roku. Ruch regionalizmu Alsace d'Abord przekroczył 10% w okręgu wyborczym w 2004 roku i 13% w Bischwiller.

W wyborach prezydenckich w 1988 r. Okręg wyborczy zagłosował na Jacquesa Chiraca w drugiej turze (51,8%). W 1995 Jean-Marie Le Pen zajął pierwsze miejsce (28,7%), wyprzedzając Édouarda Balladura (25,5%), Chiraca (17%) i Lionela Jospina (13,6%). W drugiej turze okręg wyborczy głosował głównie na Chiraca (61,5%). W 2002 roku ponownie uplasował Le Pen na czele (26,4%), wyprzedzając Chiraca (19,6%), François Bayrou (11,4%) i Jospina (9,2%).

Wybory prezydenckie i parlamentarne w 2007 roku były okazją do pokazania zakotwiczenia na prawicy okręgu wyborczego, reprezentowanego przez byłego ministra Loosa. W pierwszym głosowaniu rzeczywiście Nicolas Sarkozy wyszedł bardzo daleko do przodu z 39% głosów, przekraczając 40% w byłym bastionie RPR Brumath i podwoił wynik uzyskany przez Chiraca w 2002 roku.

Bayrou zajął drugie miejsce, zdobywając 21,7% głosów - wynik powyżej średniej alzackiej - i postępując o ponad 10 punktów , przekroczył 22% w Brumath i Haguenau. Le Pen, którego wyniki często przekraczały tutaj 25%, uzyskał skromną ocenę 15,7%. W porównaniu z 2002 r. Spadł o ponad 10 punktów , przy czym ten spadek był szczególnie wyraźny w Bischwiller, gdzie uzyskał jedynie 18,2% wobec ponad 30% w 2002 r. Ségolène Royal wypadła słabo, pozostając w tyle. Wynik Jospina w 1995 r. Z 12,9. %. W żadnym z trzech kantonów wchodzących w skład okręgu nie przekroczył 15%. Druga tura potwierdziła bardzo silną dominację prawicy w powiecie, Sarkozy przekroczył 70%, uzyskując jeden z jego najlepszych wyników w kraju (71,6%). Skorzystał on, podobnie jak w całej Alzacji, z doskonałego transferu głosów oddanych na UDF i FN, których polecenia nie były przestrzegane, i przekroczył 71% w trzech kantonach. Z drugiej strony wynik S. Royal był wyraźnie gorszy od wyniku Jospina, a ona miała bardzo słaby wynik w samym Haguenau (30%). Sarkozy osiągnął tutaj najlepszy wynik kandydata prawicy od czasu Valery'ego Giscarda d'Estainga w 1974 roku.

Logiczną konsekwencją tego bardzo mocnego wyniku Sarkozy'ego jest fakt, że czerwcowe wybory parlamentarne nie przyniosły żadnych realnych pytań, poza akceptacją skoku Loosa z Wissemburga do Haguenau na spadochronie. W dużej mierze potwierdziło to tendencje prezydenckie, będąc wybranym z 56,6% głosów w pierwszej turze, uzyskując dość jednorodne wyniki w całym okręgu. Jego główny przeciwnik, burmistrz Gries C. Kern ( Modem ), który skrytykował jego spadochroniarstwo i już w 2002 roku rzucił wyzwanie Schreinerowi, uzyskał najlepszy wynik Modem w Alzacji (19,1%), przekraczający 22% w Brumath. Niewątpliwie udało mu się poprzez pozycję centroprawicy ograniczyć odejście wyborców Bayrou w stronę kandydata UMP. Kandydat PS, L. Wintzmann, cofnął się w porównaniu z 2002 rokiem, uzyskując tylko 9% głosów; zwłaszcza kandydat FN JC Altherr, obecny w drugiej turze w 2002 roku, uzyskał tylko niski wynik (6,5%).

Lokalna mapa wyborcza nie wyłoniła się zatem z tych konsultacji wzburzona, okręg wyborczy wzmocnił prawicową kotwicę, która jest już dobrze ugruntowana. Wydaje się, że względne różnice między kantonami całkiem wyraźnie się zmniejszyły, nawet jeśli zauważymy wytrwałość silniejszego establishmentu gaullistów w Brumath i utrzymywanie się centroprawicowego głosowania na chadeków w Haguenau. Bardzo jednorodne wyniki, uzyskane zarówno przez Sarkozy'ego, jak i Loosa, wyraźnie pokazują właściwe zakotwiczenie całego okręgu wyborczego. Wydaje się, że centroprawica znalazła niektórych wyborców, którzy głosowali na chadeków do 1988 roku, ale niejednoznaczne stanowisko Bayrou wyraźnie osłabiło dynamikę Modemu, alzaccy wyborcy UDF zdecydowali się tutaj w dużej mierze głosować na Sarkozy'ego jako w innym miejscu w regionie.

Kandydat na ustawodawcę niewątpliwie był w stanie zachować niektóre z nich dzięki swoim lokalnym korzeniom i dobrej reputacji, a także swojemu centroprawicowemu położeniu. Lewica nie rozwinęła się w częściowo podmiejskim okręgu wyborczym, wręcz przeciwnie, jej pozycja pogorszyła się we wszystkich kantonach, kandydat PS nie przekraczał 10% na10 czerwca. Wreszcie, głosowanie na FN znacznie się zmniejszyło, nawet jeśli nadal koncentruje się na Bischwillerze i zna pewną słabość Brumath.

Historia wyborów

Deputowanych z okręgu wybrany do Zgromadzenia Narodowego dla ustawodawców w V th Rzeczypospolitej  (   )

Legislatura	Początek mandatu	Koniec mandatu	Zastępca	Partia polityczna	Obserwacje
Ja re	9 grudnia 1958	9 października 1962	Pierre Pflimlin	MRP	Kadencja burmistrza Strasburga została skrócona po rozwiązaniu parlamentu, o którym zadecydował Charles de Gaulle .
II e	6 grudnia 1962	2 kwietnia 1967	Pierre Pflimlin	MRP	Burmistrz Strasburga
III e	3 kwietnia 1967	30 maja 1968	Germain sprauer	UDVe	Kadencja burmistrza Kilstett została skrócona po rozwiązaniu parlamentu, o którym zadecydował Charles de Gaulle .
IV e	11 lipca 1968	1 st April 1.973	Germain sprauer	UDR	Burmistrz Kilstett
V e	2 kwietnia 1973	2 kwietnia 1978	Germain sprauer	UDR, a następnie RPR	Burmistrz Kilstett
VI e	3 kwietnia 1978	22 maja 1981	Germain sprauer	RPR	Kadencja burmistrza Kilstett została skrócona po rozwiązaniu parlamentu, o którym zadecydował François Mitterrand .
VII th	2 lipca 1981	1 st April 1986	Germain sprauer	RPR	Burmistrz Kilstett
VIII th	2 kwietnia 1986	14 maja 1988	Nie	Nie	Proporcjonalnie według departamentów, bez zastępców według okręgów wyborczych. Kadencja skrócona po rozwiązaniu parlamentu, o którym zadecydował François Mitterrand .
IX th	23 czerwca 1988	1 st April +1.993	Bernard Schreiner	RPR	Burmistrz Brumath
X e	2 kwietnia 1993	21 kwietnia 1997	Bernard Schreiner	RPR	Kadencja burmistrza Brumath została skrócona po rozwiązaniu parlamentu, o którym zadecydował Jacques Chirac .
XI th	12 czerwca 1997	18 czerwca 2002	Bernard Schreiner	RPR	Burmistrz Brumath
XII th	19 czerwca 2002	19 czerwca 2007	Bernard Schreiner	UMP	Radny Generalny Brumath
XIII th	20 czerwca 2007	19 czerwca 2012	Francois Loos	UMP - PR	Wiceprzewodniczący Rady Regionalnej
			Pusty	Pusty
XIV th	20 czerwca 2012	20 czerwca 2017 r	Claude Sturni	płyta DVD	Burmistrz Haguenau
XV th	21 czerwca 2017 r	21 czerwca 2022 r	Vincent Thiébaut	LREM

Wybory 1988

Wyniki wyborów parlamentarnych w dniach 5 i 12 czerwca 1988 r. W 9. okręgu wyborczym Bas-Rhin

			Pierwsza runda		Druga runda
Zarejestrowany			84,488		84,483
Wstrzymało się			32 522,	38,49%	31,387	37,15%
Wyborcy			51 966,	61,51%	53,096	62,85%
Zarejestrowane biuletyny			51 966,		53,096
Puste lub zepsute karty do głosowania			2,447	4,71%	2 362,	4,45%
Głosy oddane			49,519	95,29%	50,734	95,55%
	Kandydat	Lewo	Głosy	Odsetek	Głosy	Odsetek
	Bernard Schreiner	RPR	19,240	38,85%	32,848	64,75%
	Pierre Schott	Większość prezydencka	13,395	27,05%	17 886,	35,25%
	France Daulard	FN	7 863,	15,88%
	Alphonse Muller	UDF	7,732	15,61%
	Hubert schwind	PCF	1,289	2,6%
	Inni kandydaci	-	0	0%	0	0%

Wybory w 1993 r

Wyniki wyborów parlamentarnych w dniach 12 i 21 marca 1993 r. W 9. okręgu wyborczym Bas-Rhin

Zarejestrowany			89,693
Wstrzymało się			30,250	33,73%
Wyborcy			59,443	66,27%
Zarejestrowane biuletyny			59,443
Puste lub zepsute karty do głosowania			3,600	6,06%
Głosy oddane			55,843	93,94%
	Kandydat	Lewo	Głosy	Odsetek
	Bernard Schreiner	RPR	30,263	54,19%
	Hugues Geiger	GE	9,550	17,1%
	Alma Ullmann-Jousselin	FN	8 549,	15,31%
	Marcel Schmitt	UPA	4 789,	8,58%
	Roger Cola	PCF	1,511	2,71%
	Robert Romburg	MD	1,181	2,11%
	Corinne Koch	NERNA	0	0%
	Inni kandydaci	-	0	0%

Wybory 1997

Wyniki wyborów parlamentarnych z 12 i 21 marca 1997 r. W 9. okręgu wyborczym Bas-Rhin

			Pierwsza runda		Druga runda
Zarejestrowany			92,069		92,067
Wstrzymało się			28,724	31,2%	30,081	32,67%
Wyborcy			63 345	68,8%	61,986	67,33%
Zarejestrowane biuletyny			63 345		61,986
Puste lub zepsute karty do głosowania			3,873	6,11%	6,799	10,97%
Głosy oddane			59,472	93,89%	55 187,	89,03%
	Kandydat	Lewo	Głosy	Odsetek	Głosy	Odsetek
	Bernard Schreiner	RPR	20 937,	35,2%	36 852,	66,78%
	Francois Schultz	FN	14,298	24,04%	18 335,	33,22%
	Marie Christine Riedlin	PRG	9 776,	16,44%
	Robert Spieler	AA	4,006	6,74%
	Robert Rombourg	LDI	1 895,	3,19%
	Marcel Schmitt	SRE	1,864	3,13%
	Pierre Luchessa	LO	1,762	2,96%
	Andre krauth	NERNA	1400	2,35%
	Herve Begeot	MEI	1,389	2,34%
	Fabien Cnapelynck	GE	1,183	1,99%
	Roger Cola	PCF	852	1,43%
	Jean Yves Vermont	PL	110	0,18%
	Inni kandydaci	-	0	0%	0	0%

Wybory w 2002 r

Wyniki wyborów parlamentarnych z 9 i 12 czerwca 2002 r. W 9. okręgu wyborczym Bas-Rhin

			Pierwsza runda		Druga runda
Zarejestrowany			97 767,		97 787,
Wstrzymało się			41,279	42,22%	51 835,	53,01%
Wyborcy			56.488	57,78%	45 952,	46,99%
Zarejestrowane biuletyny			56.488		45 952,
Puste lub zepsute karty do głosowania			1,323	2,34%	3 054,	6,65%
Głosy oddane			55 165	97,66%	42,898	93,35%
	Kandydat	Lewo	Głosy	Odsetek	Głosy	Odsetek
	Bernard Schreiner	UMP	24,042	43,58%	33 194,	77,38%
	J. Claude Altherr	FN	7 821,	14,18%	9,704	22,62%
	Claude Kern	UDF	7,421	13,45%
	Leilla witzmann	PS	5,067	9,19%
	Denis Garcia	SE	2390	4,33%
	Isabelle Jensen	LV	2 101,	3,81%
	Michele Leiser	ADII	1,594	2,89%
	Sylvie Freysz	SE	1,451	2,63%
	J. Daniel Gillig	PR	866	1,57%
	Marc Baud-Berthier	LO	584	1,06%
	Catherine Bitterlin	MEI	426	0,77%
	Jocelyne Blanchard	MPF	418	0,76%
	Murat Gunay	PCF	368	0,67%
	Damien Bresse-Falk	SE	348	0,63%
	Gil neumann	SE	148	0,27%
	J. Benoit Meyer	SE	120	0,22%
	Inni kandydaci	-	0	0%	0	0%

Wybory 2007

Wyniki wyborów parlamentarnych w dniach 10 i 12 czerwca 2007 r. W 9. okręgu wyborczym Bas-Rhin

Zarejestrowany			104,442
Wstrzymało się			46,727	44,74%
Wyborcy			57.715	55,26%
Zarejestrowane biuletyny			57.715
Puste lub zepsute karty do głosowania			1,112	1,93%
Głosy oddane			56,603	98,07%
	Kandydat	Lewo	Głosy	Odsetek
	Francois Loos	UMP	32,011	56,55%
	Claude Kern	MODEM	10 853,	19,17%
	Leilla witzmann	PS	4,675	8,26%
	Jean-Claude Altherr	FN	3,553	6,28%
	Robert Lindeckert	LV	1,842	3,25%
	Marion Greib	LCR	1,006	1,78%
	Christian Weinzorn	MEI	655	1,16%
	Jerome Feuerstein	MPF	516	0,91%
	Christian Fischer	MNR	487	0,86%
	Lydia Landeshaupt	FA	463	0,82%
	Georges Dizdarevic	LO	404	0,71%
	Benoit Meyer	SE	138	0,24%
	Inni kandydaci	-	0	0%

Wybory 2012

Wyniki wyborów parlamentarnych 10 i 17 czerwca 20129 th  powiat Bas-Rhin

Kandydat		Lewo	Pierwsza runda		Druga runda
			Głos	%	Głos	%
	Claude Sturni	płyta DVD	14 042,	29,86	21,506	60,57
	Nicole Thomas	UMP	11,906	25,32	14,002	39,43
	Clarisse Chabod	PS - EELV	9,196	19,56
	Jean-Claude Altherr	FN	8,437	17,94
	Françoise Werckmann	MEI	1211	2.58
	Jean-Marc Claus	FG	888	1.89
	Francois Ludwig	PP	467	0,99
	Arnaud Markert	PCD	447	0.95
	Jean-Michel Delaye	POI	229	0.49
	Georges Dizdarevic	LO	124	0,26
	Mounir Diari	SE	75	0.16
Zarejestrowany			88,326	100,00	88,325	100,00
Wstrzymało się			40 613,	45.98	49,616	56,17
Wyborcy			47,713	54.02	38,709	43,83
Biali i manekiny			691	1.45	3,201	8.27
Wyrażone			47,022	98,55	35,508	91,73

Kandydatura Benoita Meyera (SE) została uznana przez Sąd Administracyjny w Strasburgu za niedopuszczalną orzeczeniem 21 maja 2012.

Wybory 2017

Wyniki wyborów parlamentarnych 11 i 18 czerwca 2017 r9 th powiat Bas-Rhin

		Pierwsza runda 11 czerwca 2017 r		Druga runda 18 czerwca 2017 r
		Numer	% rejestrujących	Numer	% rejestrujących
Zarejestrowany		92,695	100,00	92 729,	100,00
Wstrzymało się		50,994	55.01	56,632	61.07
Wyborcy		41,701	44,99	36,097	38,93
			% wyborców		% wyborców
Puste karty do głosowania		507	1.22	1,663	4.61
Zepsute karty do głosowania		215	0.52	712	1,97
Głosy oddane		40 979,	98,27	33 722,	93,42
Kandydat Etykieta polityczna (partie i sojusze)		Głos	% obsady	Głos	% obsady
	Vincent Thiébaut Republika w ruchu	14,745	35,98	17 210,	51.03
	Étienne Wolf Republikanie	9,527	23,25	16,512	48,97
	Laurent Gnaedig National Front	5 679,	13,86
	Jean-Luc Leber Regionalist ( Unser Land )	3,030	7.39
	Leilla Witzmann Francja zbuntowana	2 435,	5.94
	Vanessa Wagner Unia Demokratów i Niezależnych	1,765	4.31
	Françoise Werckmann Ecologist ( Niezależny ruch ekologiczny - Konfederacja na rzecz człowieka, zwierząt i planety)	1,099	2.68
	Guillaume Bosshardt Stojący Francja	708	1.73
	Partia Socjalistyczna Hamida Filali	556	1.36
	Emmanuelle Lang Daleko w prawo (Union des Patriotes)	361	0.88
	Jean-Marc Claus Francuska Partia Komunistyczna	226	0.55
	Tezcan Can Divers ( Partia Równości i Sprawiedliwości )	209	0.51
	Emmanuel Goepp Divers ( Republikański Związek Ludowy )	196	0.48
	Annelyse Jacquel Workers walczą	167	0.41
	David Poilevey Divers (partia głosów Białych)	158	0.39
	Jean-Michel Delaye Extreme Left ( Niezależna Demokratyczna Partia Robotnicza )	118	0.29
Źródło: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych - 9. dzielnica Bas-Rhin

Uwagi i odniesienia

1. Wyniki pierwszej tury wyborów parlamentarnych we Francji w dniu 06.05.1988 r. Według okręgów wyborczych, cdsp_legi1988t1_circ.xls [plik komputerowy], Bank danych społeczno-politycznych, Grenoble [producent], Centrum danych społeczno-politycznych [nadawca], luty 2009 r.
2. Wyniki pierwszej tury wyborów parlamentarnych we Francji z dnia 21.03.1993 r. Według okręgów wyborczych, cdsp_legi1993t1_circ.xls [plik komputerowy], Bank danych społeczno-politycznych, Grenoble [producent], Centrum danych społeczno-politycznych [nadawca], luty 2009 r.
3. Wyniki pierwszej tury wyborów parlamentarnych we Francji z dnia 21.03.1997 r. Według okręgów wyborczych, cdsp_legi1997t1_circ.xls [plik komputerowy], Bank danych społeczno-politycznych, Grenoble [producent], Centrum danych społeczno-politycznych [nadawca], luty 2009 r.
4. Wyniki pierwszej tury wyborów parlamentarnych we Francji w dniu 6 września 2002 r. W okręgu wyborczym, cdsp_legi2002t1_circ.xls [plik komputerowy], Bank danych społeczno-politycznych, Grenoble [producent], Centrum danych społeczno-politycznych [nadawca], luty 2009 r.
5. Wyniki francuskich wyborów parlamentarnych w pierwszej turze 06.10.2007 według okręgów wyborczych, cdsp_legi2007t1_circ.xls [plik komputerowy], Bank danych społeczno-politycznych, Grenoble [producent], Centrum danych społeczno-politycznych [nadawca], luty 2009
6. Oficjalne wyniki okręgu wyborczego na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych .