Centrum Lotów Kosmicznych Goddarda Widok z lotu ptaka Centrum Lotów Kosmicznych Goddarda.
Fundacja | 1 st May 1959 |
---|
Akronim | (w) GSFC |
---|---|
Rodzaj | Laboratorium , centrum kosmiczne |
Obszary biznesowe | Nauki o Ziemi , heliofizyka , eksploracja , astrofizyka |
Siedzenie | Zielony pasek |
Kraj | Stany Zjednoczone |
Informacje kontaktowe | 38 ° 59 ′ 49 ″ N, 76 ° 50 ′ 54 ″ W. |
Założyciel | Rząd federalny Stanów Zjednoczonych |
---|---|
Organizacja macierzysta | Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej |
Przynależność | Współpraca naukowa LIGO ( w ) |
Stronie internetowej | (en) www.nasa.gov/goddard |
Europejski podatek VAT | - |
---|
Centrum Lotów Kosmicznych Goddarda (GSFC) (po francusku „ Lot Kosmiczny Centrum Goddarda ”) jest głównym ośrodkiem NASA zajmującym się badaniami naukowymi . Opiera się na1 st maja 1959i zatrudnia około 10 000 osób. Ośrodek specjalizuje się w projektowaniu i realizacji misji z zakresu obserwacji Ziemi, astronomii , kosmologii i badań Słońca. W Goddard Center zaprojektowano około 250 naukowych misji kosmicznych, w tym misje programu Explorer , teleskopy kosmiczne James-Webb , INTEGRAL i SWIFT , Obserwatorium Kosmologiczne COBE oraz satelity pogodowe NOAA .
Główne miejsce GSFC znajduje się około 10 km na północny wschód od Waszyngtonu . Centrum nosi imię Roberta Goddarda , amerykańskiego pioniera w dziedzinie napędu rakietowego.
Goddard Space Flight Center (GSFC) jest głównym ośrodkiem przestrzeń NASA poświęcona badań naukowych . W 2019 roku ma budżet 4,9 mld dolarów i zatrudnia 10 000 osób. Rozwijane są tam misje NASA dotyczące następujących tematów:
Centrum projektuje misje, zarządza nimi i wytwarza wiele instrumentów naukowych . Jest również zobowiązany do budowania statków kosmicznych, gdy są małe. Kontroluje stacje śledzące sondy kosmiczne , a także stacje gromadzenia danych z tych sond, rozwija i utrzymuje zaawansowane systemy informacyjne dla nauk o kosmosie i Ziemi, a także rozwija satelity dla „ National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA)”.
Operacje na wielu misjach, międzynarodowy lub NASA, są przeprowadzane tam, takich jak Hubble Space Telescope , w programie Explorer , w programie Discovery , ziemia programu obserwacji EOS , INTEGRAL , Soho , w RXTE satelity obserwacji w czasie rzeczywistym w X - pole promienia , a także Swift . Niektóre z ukończonych misji kosmicznych to: International Ultraviolet Explorer , GRO , SMM , COBE i ROSAT .
Czynność | Zakłady, których to dotyczy | Personel (wewnętrzny) |
Budżet | Niezwykłe projekty | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
Badania Ziemi, Meteorologia | Greenbelt, Wallops, GISS | 1400 | 1,7 mld USD (35%) | PACE , JPSS-2 , Landsat 9 | 13 laboratoriów / biur |
Astrofizyka | Greenbelt, Wallops | 370 | 1 mld USD (20%) | JWST , WFIRST , XRISM | 5 laboratoriów |
Heliofizyka | Greenbelt, Wallops | 350 | 319 mln USD (7%) | Solar Orbiter , ICON , XRISM | 5 laboratoriów |
Eksploracja układu słonecznego | Zielony pasek | 323 | 425 mln USD (9%) | Lucy , instrumenty | 6 laboratoriów |
Telekomunikacja kosmiczna Nawigacja |
Greenbelt, Wallops, White Sands | 323 | 399 mln USD (8%) | 3 laboratoria | |
Uruchom bazy | CSBF, Wallops, White Sands | 1100 | 143,5 mln USD (3%) | 6 samolotów |
Na początku ery kosmicznej , w drugiej połowie lat pięćdziesiątych XX wieku, projekty z tej dziedziny w Stanach Zjednoczonych prowadziło kilka nieskoordynowanych wojskowych i cywilnych ośrodków badawczych. Pierwsze sukcesy radzieckie przekonały amerykańskich urzędników o potrzebie stworzenia organizacji poświęconej wyłącznie programowi kosmicznemu. Amerykański prezydent Dwight D. Eisenhower decyduje się na utworzenie agencji kosmicznej, która połączy prace rozproszone między różnymi wojskowymi i cywilnymi ośrodkami badawczymi. Ustawa tworząca NASA została zatwierdzona przez Kongres w lipcu 1958 r., A dekret wykonawczy do National Aeronautics and Space Act został podpisany przez prezydenta29 lipca 1958. Narodowy Komitet Doradczy aeronautyki (NACA) jest wybrany z wytworzeniem jądra NASA. NACA, zatrudniająca około ośmiu tysięcy osób i dysponująca rocznym budżetem w wysokości stu milionów dolarów amerykańskich, jest agencją badawczą zorientowaną na lotnictwo , która w latach pięćdziesiątych była mocno zaangażowana w program rakietowy poprzez prace w dziedzinie aerodynamiki , napędu i materiały . Prawie 50% jego działalności w tamtym czasie odbywało się w kosmosie. Ośrodki NACA to Langley Research Centre, które zatrudnia ponad 3000 osób i którego badania koncentrują się na aerodynamice, konstrukcjach i wdrożeniach operacyjnych samolotów i wyrzutni, centrum badawcze Ames, które zatrudnia 1450 osób i ma również wszechstronną działalność, ale którego praca koncentruje się na aerodynamice przy dużych prędkościach oraz Lewis Research Center (pierwotnie nazwanym w 1981 r. Glenn Research Center), które zatrudnia 2700 osób, które w szczególności zajmują się badaniami nad napędem kosmicznym. Inne małe zakłady są bardziej wyspecjalizowane. Przeniesienie tych dwóch podmiotów z amerykańskiej armii , z Jet Propulsion Laboratory (JPL) i wojskowa agencja pocisków balistycznych z von Brauna , które są na początku pierwszego amerykańskiego sukcesu przestrzeni, spotkać się z oporem osób odpowiedzialnych. wojskowy. Zajęcie tych podmiotów zostało zakończone dopiero w lipcu 1960 roku.
Od lata 1958 r. Urzędnicy agencji zdali sobie sprawę, że konieczne jest utworzenie nowego zakładu całkowicie poświęconego badaniom kosmicznym, aby uzupełnić wkład różnych jednostek NACA i sił zbrojnych. Utworzenie nowego centrum miało miejsce dnia1 st sierpień 1958. Jest zbudowany na lądzie położonym około dziesięciu kilometrów od obszaru metropolitalnego Waszyngtonu, gdzie znajduje się siedziba nowej agencji kosmicznej. Centrum oficjalnie otwiera swoje podwoje1 st październik 1958. Następnie nosi nazwę Centrum Kosmicznego Beltsville. Plik1 st maja 1959przyjmuje oficjalną nazwę Goddard Space Flight Center (GSFC) na cześć D Dr. Roberta H. Goddarda , amerykańskiego pioniera napędu rakietowego. Pierwszą kadrę tworzy 157 techników i badaczy programu Vanguard opracowanego przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych . Personel jest początkowo rozproszony w innych placówkach, w czasie budowy budynków. Pierwszy z nich został zajęty we wrześniu 1950 r. Zatrudnienie w ośrodku pod koniec 1959 r. Osiągnęło 579 osób. W 1961 r. Centrum było jeszcze w budowie, ale kilka budynków zostało ukończonych i zajętych, a 16 marca oficjalnie zainaugurowano centrum. 1961.
Urzędnicy NASA chcieli zbudować centrum, które odtworzyłoby atmosferę kampusu uniwersyteckiego z niskimi od jednego do trzech pięter budynkami wtapiającymi się w krajobraz. Jedynym wyjątkiem jest budynek 8 , w którym miał mieścić się program załogowych lotów kosmicznych. Ale ten, który został przeniesiony do kosmicznego centrum Houston, ostatecznie zostanie zajęty przez służby administracyjne. Inżynierowie, technicy i naukowcy, którzy wtedy pracowali w Goddard, byli młodzi i pełni entuzjazmu, ponieważ jako pierwsi włamali się do przemysłu kosmicznego. Trzeba wymyślić wszystko, od budowy satelitów po metody testowe, w tym projektowanie instrumentów naukowych. Ta epoka stworzyła kulturę specyficzną dla centrum, zbudowaną z pragmatyzmu i zorientowaną na poszukiwanie rozwiązań przy jednoczesnym unikaniu przesadnego formalizmu. Centrum odniesie duże korzyści z skutków ogromnych inwestycji w program kosmonautyki załogowej w latach sześćdziesiątych (programy Mercury, Gemini i Apollo). Ta era będzie złotym wiekiem dla Goddarda.
W NASA Goddard jest ośrodkiem zastosowań naukowych, więc relacje ze społecznością naukową odgrywają szczególnie ważną rolę. Aby przyciągnąć najbardziej zaawansowanych teoretyków w dziedzinie fizyki, Goddard stworzył pod koniec 1960 r. Odrębną placówkę w Nowym Jorku, Goddard Institute of Space Studies . Aby przyciągnąć naukowców, instytut wyposażył się w jedne z najpotężniejszych ówczesnych komputerów, co umożliwiło przetwarzanie dużych liczb charakteryzujących fizykę teoretyczną i wykonywanie złożonych obliczeń orbit. Ze względu na charakter swojej działalności część projektów realizowanych przez Goddard od początku wiązała się ze współpracą z zagranicznymi laboratoriami. Określono wówczas dwie bardzo proste zasady: z jednej strony współpraca odbywa się bez wymiany środków między partnerami, az drugiej strony wyniki są udostępniane całej społeczności międzynarodowej. Pierwszym projektem międzynarodowym jest satelita Ariel 1 , opracowany we współpracy z Wielką Brytanią i umieszczony na orbicie w kwietniu 1962 roku.
Oddział Goddard Earth Sciences jest największym oddziałem NASA . Jest odpowiedzialna za rozwój satelitów zbierających różne dane charakteryzujące atmosferę ziemską i powierzchnię (temperatury, ciśnienia itp.), A także satelity meteorologiczne National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), amerykańskiej agencji specjalizującej się w gromadzenie i przetwarzanie danych meteorologicznych.
Status misji | Uruchomić | Misja | Opis | Cel |
---|---|---|---|---|
W trakcie | 2002 | wodny | Satelita do obserwacji Ziemi | |
2004 | Będzie miał | Satelita do obserwacji Ziemi | ||
2015 | DSCOVR | Satelita do obserwacji Ziemi | ||
2014 | GPM | Satelita do obserwacji Ziemi | Udział | |
1975- | IDZIE | Satelita meteorologiczny | ||
2018 | ICESat-2 | Satelita do obserwacji Ziemi | ||
2017 | JPSS-1 | Satelita meteorologiczny | ||
1999-2013 | Landsat 7 i Landsat 8 | Satelita do obserwacji Ziemi | ||
Rozwój | 2022 | JPSS-2 | Satelita meteorologiczny | |
około 2021 roku | Landsat 9 | Satelita do obserwacji Ziemi | ||
około 2022 roku | TEMPO | Satelita do obserwacji Ziemi |
Naukowy dział astrofizyki Goddarda skupia osiem laboratoriów specjalizujących się w badaniu ciemnej materii i energii, poszukiwaniu egzoplanet, pochodzeniu i ewolucji wszechświata oraz naturze czasu i przestrzeni wokół czarnych dziur . Jest odpowiedzialna za główne teleskopy kosmiczne NASA.
Status misji | Uruchomić | Misja | Opis | Cel |
---|---|---|---|---|
W trakcie | 1990 | Hubble | Teleskop kosmiczny | |
2008 | GLAST | Teleskop kosmiczny | ||
2012 | NuSTAR | Teleskop kosmiczny | ||
1999 | XMM-Newton | Teleskop kosmiczny | Udział | |
2002 | CAŁKA | Teleskop kosmiczny | Wspólny projekt | |
Rozwój | 2021 | JWST | Teleskop kosmiczny | |
2025 | WFIRST | Teleskop kosmiczny | ||
2021 | XRISM | Teleskop kosmiczny | Udział |
Goddard zarządza misjami związanymi z badaniem Słońca i jego związku z Ziemią. Opracowane satelity analizują ziemską magnetosferę, wiatr słoneczny, ośrodek międzyplanetarny i różne cechy naszej gwiazdy.
Status misji | Uruchomić | Misja | Opis | Cel |
---|---|---|---|---|
W trakcie | 1997 | AS | Orbiter | |
2007 | Aeronomia lodu w mezosferze | Orbiter | ||
2015 | DSCOVR | Orbiter | ||
2018 | ZŁOTO | Orbiter | ||
2006 | Hinode | Orbiter | Wspólny projekt | |
2013 | IRYS | Orbiter | ||
2008 | KOZIOROŻEC ALPEJSKI | Orbiter | ||
2015 | MMS | Orbiter | ||
2018 | Sonda Parker Solar Probe | Orbiter | ||
1995 | SOHO | Orbiter | ||
2010 | SDO | Orbiter | ||
2006 | STEREOFONICZNY | Orbiter | ||
2007 | CZASOWY | Orbiter | ||
2012 | Sondy Van Allena | Orbiter | ||
1994 | WIATR | Orbiter | ||
2007 | TEMAT | Orbiter | ||
Rozwój | 2019 | IKONA | Orbiter | |
2023 | STEMPEL | Orbiter | ||
2023 | ŚLADOWCE | Orbiter |
Centrum Lotów Kosmicznych Goddard ma długą historię prób kosmicznych badających Układ Słoneczny. Laboratorium Napędów Odrzutowych jest głównym ośrodkiem w tej dziedzinie, ale Goddard opracowuje pewne sondy kosmiczne i projektuje instrumenty, takie jak magnetometry, wysokościomierze i spektrometry.
Status misji | Uruchomić | Misja | Opis | Cel |
---|---|---|---|---|
W trakcie | 2009 | LRO | Księżycowy orbiter | |
2013 | MAVEN | Marsjanin orbiter | Badanie atmosfery Marsa | |
2011 | Juno | Orbiter | Badanie budowy Jowisza | |
2016 | OSIRIS-REx | Przykładowa misja powrotna | Badanie asteroidy | |
Rozwój | 2021 | Lucy | Przegląd | Badanie planetoid trojańskich Jowisza |
Instrumenty operacyjne:
Voyager i Parker Solar Probe
Opracowywane instrumenty:
Centrum Kosmiczne Goddarda zarządza siecią telekomunikacyjną NASA używaną przez misje na niskich orbitach . To zawiera:
Ten zestaw uzupełnia sieć antenowa Deep Space Network zarządzana przez centrum JPL, która zapewnia połączenia z sondami kosmicznymi i niektórymi satelitami.
Ten oddział Goddard opracowuje również technologie, które zaspokoją przyszłe potrzeby agencji kosmicznej: ILLUMA-T, LCRD, LEMNOS.
Centrum lotów kosmicznych Goddard opracowuje technologie konserwacji statków kosmicznych na orbicie: Restore-L , Robotic External Leak Locator 2, RELL2, Robotic Tool Stowage (RiTS), Raven, Robotic Refueling Mission 3 (RRM3).
Główna siedziba Centrum Lotów Kosmicznych Goddarda znajduje się w Greenbelt w stanie Maryland , około 10 km na północny wschód od Waszyngtonu . GSFC składa się z lokacji głównej i dodatkowych. Główne miejsce jest podzielone na dwie części przez Departament Ochrony Gleby, który wyznacza zachodnie i wschodnie kampusy . Te dwa kampusy składają się łącznie z około pięćdziesięciu budynków.
Kampus zachodniNa tym kampusie znajdują się budynki do administracji, projektowania i budowy satelitów, teleskopów kosmicznych i sond kosmicznych, budynki do zarządzania operacjami lotniczymi, a także do przechowywania danych i archiwów, a także do analizy danych. Budynki mają często dwie lub trzy kondygnacje, ceglaną konstrukcję i prostą architekturę. W budynkach administracyjnych znajdują się dwie kawiarnie, biblioteka, służba zdrowia, strefa relaksu, a także odpowiednik poczty.
Kilka budynków poświęconych jest budowie statków kosmicznych i ich kwalifikacji:
Kilka budynków łączy usługi i sprzęt, które umożliwiają sterowanie lotem statku kosmicznego:
W północnej części wschodniego kampusu znajduje się wiele budynków służących do konserwacji, śledzenia satelitarnego i komunikacji. Istnieją anteny i inny sprzęt komunikacyjny używany do operacji odbywających się na tym obszarze. W południowej części znajdują się budynki wykorzystywane przez NASA do misji Planeta Ziemia. Reszta tego kampusu jest w dużej mierze nieużywana. Jest też małe centrum handlowe, centrum rozrywki i ścieżki rowerowe. Na tym kampusie znajdują się następujące budynki:
Centrum lotów kosmicznych Goddard obejmuje kilka innych miejsc: