Austriackiego muzyka jest praktykowana w Austrii , którego granice zmieniały się na przestrzeni dziejów. Pomimo niewielkich rozmiarów dzisiejszego terytorium Austria pozostawiła silny ślad w historii muzyki, zwłaszcza w czasach Świętego Cesarstwa Rzymskiego , Cesarstwa Austrii i Austro - Węgier . Ma oczywiście bardzo silne powiązania z niemieckojęzycznymi sąsiadami, muzyką niemiecką i szwajcarską , ale także z muzyką węgierską i słoweńską . Wydaje się, że Wiedeń był, znacznie bardziej niż Salzburg , biegunem przyciągania wielu muzyków i miejscem wielu muzycznych kreacji w rywalizacji z Berlinem czy Monachium .
Austria, obok swojego ważnego dziedzictwa klasycznego, jest również jednym z krajów objętych alpejską muzyką pasterską. Regiony takie jak Tyrol czy Styria zdołały w ten sposób zachować bardzo bogaty folklor.
Świecka muzyka wokalna miała nieśmiałe początki w okresie muzyki średniowiecznej z Minnesangiem , sztuką dworską, której Oswald von Wolkenstein był godnym reprezentantem na dworach Europy Wschodniej.
Dopiero muzyka barokowa z Heinrichem Ignazem Franzem Biberem, a zwłaszcza pierwsza szkoła w Wiedniu, zobaczyła prawdziwe przebudzenie muzyki klasycznej w Austrii.
To właśnie dzięki nowym formom kompozycji, stworzonym przez Josepha Haydna , środowisko wiedeńskie zapoczątkowało „klasykę”. Za matematycznym rygorem baroku idzie muzyka żywsza, z wyraźnymi melodiami, bardziej rozrywkowa. Symfonia i muzyka kameralna (na fortepian w szczególności) ma znaczący rozwój. Kilku wyróżniających się tam kompozytorów nie było pierwotnie wiedeńczykami ani „Austriakami”, ale osiedliło się w mieście mniej na stałe.
Po rozmnożeniu się ważnych kompozytorów na przełomie XIX i XX wieku, biedermeier otworzył drogę do „łatwiejszej” muzyki. Joseph Lanner , ojciec i syn Johanna Straussa czy Hugo Wolf wzbogacają repertuar swoich kompozycji: głównie pieśni , walce czy operetki .
Izolowany i nierozpoznany pomimo gęstej i obfitej pracy, Anton Bruckner oferuje główne symfonie austriackiego romantyzmu, ale już dzięki swojej śmiałości tonalnej jest blisko współczesnych, przed którymi otwiera drogę.
Podobnie jak pod koniec ubiegłego wieku, wraz z drugą szkołą wiedeńską, która zamyka stulecia muzyki tonalnej, rodzi się muzyczna rewolucja . Gustav Mahler jest najlepszym reprezentantem ze swoimi ekstremalnymi symfoniami. Do serca swojej twórczości zaprasza środkowoeuropejski folklor, który w ten sposób odsyła piskliwe akcenty między dwoma pieśniami. Czujemy się jak w domu w jego wahaniu i przechodzeniu między mistrzowskimi formami a innymi bardziej minimalistycznymi, początkami atonalnych kreacji o zredukowanych wymiarach. To był Arnold Schönberg , który miał dać ostateczny cios przeszłości muzyki przez wynalezienie dodekafonicznej , czyli „ryzykowny” muzykę, która już nie była matematyczny lub dramatyczne. Niektórzy kompozytorzy:
Dopiero w XX th stulecia znów zobaczyć austriackich kompozytorów zainteresował się operą, opuszczony od Mozarta. Jednak pomimo obfitości utworów, być może dlatego, że wciąż noszą ślady tonalne, sława prawie nie dotknęła współczesnych kompozytorów.
Austria ma nie tylko bogatą przeszłość znanych kompozytorów, ale także gościła tu wybitne orkiestry i dyrygenci, jak Herbert von Karajan , Karl Böhm , Erich Kleiber , Bruno Walter , Nikolaus Harnoncourt czy René Clemencic .
Muzyka ludowa ( Volksmusik , „muzyka popularna”). Występuje tak samo często na wsi, jak iw mieście.
Tyrol to region alpejski, gdzie hodowla aktywność jest nadal ważna. Zachowało się tam wiele tradycji. Zasadniczo istnieją dwa rodzaje muzyki:
Cytra
Steirische Harmonika