Bruno Walter

Bruno Walter Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Bruno Walter ( 1912 ) Kluczowe dane
Imię i nazwisko Bruno Schlesinger
Narodziny 15 września 1876 ​​r.
Berlin , Cesarstwo Niemieckie
Śmierć 17 lutego 1962
Beverly Hills , Stany Zjednoczone
Podstawowa działalność konduktor
Dodatkowe zajęcia pianista , kompozytor
Małżonka Elsa Walter (1871-1945)

Bruno Walter, ur. Schlesinger on15 września 1876 ​​r.i zmarł w Beverly Hills dnia17 lutego 1962Jest dyrygentem , kompozytorem i pianistą niemieckim . Został naturalizowany na Austriaka w 1911 , Francuz w 1938 i Amerykanin w 1946 .

Biografia

Początki

Urodził się w skromnej rodzinie żydowskiej. Jego rodzice nie ingerują w jego wczesne talenty muzyczne. W wieku ośmiu lat wstąpił do Konserwatorium Sterna w Berlinie, gdzie uczył się u Heinricha Ehrlicha  (de) , Ludwiga Busslera i Roberta Radecke  (en) . Studiował muzykę, co skłoniło go do kariery pianisty, a już w wieku dziewięciu lat odniósł pierwsze publiczne sukcesy. Jego powołanie jako dyrygenta ujawniło się słuchając wielkiego dyrygenta Hansa von Bülowa i zgodnie z kryteriami ówczesnego klasycznego wykształcenia stał się repetytorem w teatrach operowych, debiutując w Kolonii w 1893 roku .

Spotkanie z Gustavem Mahlerem

W 1894 roku został zatrudniony w Hamburg Opera, z której Gustav Mahler był wówczas dyrektorem muzycznym. Przyjaźń i współpraca między dwoma mężczyznami będzie miała trwały wpływ na życie Bruno Waltera. Będzie jednym z najlepszych interpretatorów muzyki Mahlera i przez całą swoją długą karierę będzie walczył o narzucenie tej muzyki.

Kiedy Mahler został mianowany dyrektorem Opery w Wiedniu , nie od razu śledzić i kontynuuje swoją pracę w Breslau , Pressburgu ( 1897 - 1898 ), Rydze ( 1893 - 1900 ), a następnie został powołany do pruskiego Opera Berlinie w 1900 roku . W 1901 w końcu dołączył do Mahlera i pracował z nim nad odrodzeniem wiedeńskiej instytucji muzycznej, w której mógł rozwijać się jako dyrygent. W 1906 r. przejdzie krótką kurację u Zygmunta Freuda , który doradzi mu podróż, a następnie spotka się z nim na konsultacjach opartych na sugestii .

Dojrzałość

Od 1913 do 1922 był generalnym dyrektorem muzycznym w Monachium . Świetny okres w jego karierze: jego sztuka i chwała zyskały uznanie. Jest gorącym obrońcą muzyki swoich czasów. Tak więc u szczytu swojej sztuki intensywnie koncertował za granicą. W 1922 i 1923 był gościnnym dyrygentem Amerykańskich Orkiestr Symfonicznych w Nowym Jorku , Detroit , Bostonie i Minneapolis .

Dyryguje także w Anglii , szczególnie w Covent Garden , z upodobaniem do repertuaru germańskiego. W Paryżu w 1928 dyrygował operami Mozarta.

Berlin, Lipsk, Salzburg

Od 1919 jest gościem Berlińskiej Orkiestry Filharmonicznej , która to współpraca potrwa do 1933 roku . W 1925 powierzono mu kierownictwo Berlińskiej Opery Miejskiej i brał udział w debiucie Festiwalu w Salzburgu . Wyjechał z Berlina, by przejąć po Wilhelmie Furtwänglera stanowisko szefa Leipzig Gewandhaus Orchestra , ale wzrost narodowego socjalizmu zmusił go do wyjazdu z Niemiec do Austrii w 1933 roku . Następnie dyrygował w Operze Wiedeńskiej i na Festiwalu w Salzburgu jako zastępca dyrygenta Orkiestry Concertgebouw w Amsterdamie , Nowym Jorku i Florencji .

Wygnanie

Po Anschlussie w 1938 r. po raz pierwszy został przyjęty we Francji . W Stanach Zjednoczonych ( 1939 ) był gościem NBC Symphony Orchestra , Boston Symphony Orchestra , Chicago Symphony Orchestra , Los Angeles Philharmonic oraz Philharmonic Orchestra z Nowego Jorku , z której został w 1947 roku , za brzmienie i elastyczność, bardzo wpływowy doradca muzyczny, aż do 1949 roku . Wraca także do Europy, by dyrygować w Edynburgu , Londynie , Monachium , Paryżu , Filharmonii Wiedeńskiej i na Festiwalu w Salzburgu . Dyryguje także w Metropolitan Opera w Nowym Jorku.

Do swoich nagrań firma Columbia stworzyła orkiestrę Columbia Symphony Orchestra , składającą się z muzyków należących do różnych orkiestr amerykańskich, w tym z Los Angeles.

Jego sztuka

Nawet w najmroczniejszych chwilach swojego życia poświęci się sprawie muzyki. Jest znakomitym wykonawcą repertuaru niemieckiego z Beethovenem , Brahmsem , Wagnerem i Richardem Straussem oraz repertuaru austriackiego z Mozartem , Schubertem , Brucknerem i Mahlerem , który z powodzeniem imponuje mocnymi interpretacjami.

Pracuje

Bruno Walter skomponował dwie symfonie, Siegesfahrt na głos, chór i orkiestrę , kwartet smyczkowy , kwintet z fortepianem , trio fortepianowe, pieśń .

Pisma

Kreacje

Dyskografia selektywna

Uwagi i referencje

Linki zewnętrzne