Rodzina Montbray

Rodzina Montbray Rodzina Mowbray
Kropka	XI p  wieku- 1481
Kraj lub prowincja pochodzenia	Księstwo Normandii
Posiadane lenna	Montbray
Opłaty	Hrabia Northumbrii Hrabia Nottingham Hrabia marszałek książę Norfolk Hrabia Norfolk Hrabia Surrey
Funkcje kościelne	Biskup Coutances

Rodzina Montbray , której toponim pochodzi z wioski Montbray w Cotentin , jest jedną z wielkich anglo-normańskich rodzin królewskich . W rzeczywistości istnieją dwie różne rodziny Montbray. Roger de Montbray , syn Néel d'Aubigny , jest pierwowzorem drugiego. Przyjął toponim Montbray po tym, jak odziedziczył po ojcu w 1129 r. Normański honor Montbray. W języku angielskim, Montbray został zanglicyzował w Mowbray po stracie Norman terytoriach XIII -go  wieku.

Historia rodzinna

Pierwsza rodzina Montbray osiedlili się w Anglii podczas podboju Anglii . Jest właścicielem seigneury w Montbray ( Manche ). Geoffroy de Montbray († 1093), biskup Coutances , otrzymuje 280 seigneuries od nowego króla Anglii Wilhelma Zdobywcy , głównie w południowo-zachodniej części królestwa. Jego bratanek Robert de Montbray został mianowany hrabią Northumbria około 1086 roku, zastępując Aubrey de Coucy . Dziedziczy czasowość po swoim wuju w 1093 r., Aw 1095 r. Jest przywódcą spisku mającego na celu zastąpienie Guillaume le Roux na tronie Anglii przez jego kuzyna Étienne d'Aumale . Po schwytaniu został uwięziony na całe życie i stracił cały swój angielski i normański majątek. Mówi się, że ta rodzina jest spokrewniona z Néel II de Saint-Sauveur , wicehrabią Cotentin.

Druga rodzina Montbray pochodzi z rodziny Aubigny . Neel Aubigny, młodszy rodzin bezrolnych i wuj William d'Aubigny , 1 st hrabiego Arundel , między służbami Henryka I st i stał się jednym z jego „nowych ludzi”. Jest wspaniale nagrodzony. Król organizuje dla niego małżeństwo z Mathilde de l'Aigle , byłą żoną Roberta de Montbray, która uzyskała papieską dyspensę na rozwód. Dzięki niej uzyskał wszystkie ziemie Normanów skonfiskowane od jej poprzedniego męża, w tym seigneury w Montbray. Przed 1118 r. Odrzuca ją i uzyskuje papieską dyspensę ze względu na pokrewieństwo, aby móc poślubić G 100a de Gournay . Za jej pośrednictwem jego syn Roger , który odziedziczył po ojcu w 1129 r., Przyjął toponim Montbray.

Drugi Montbray zakorzenione w Anglii tracą ziemie Norman i zanglicyzował swoją nazwę na XIII th  wieku w „Mowbray” lub po prostu „Mowbray”. Potomkowie płci męskiej stali się wybitni w angielskiej polityce, uzyskując tytuły hrabiego Nottingham w 1377 r., Hrabiego marszałka w 1383 r., Księcia Norfolk w 1397 r., Hrabiego Norfolk w 1399 r., A następnie hrabiego Surrey w 1451 r. Bezpośrednia linia męska. gaśnie w 1476 z 4 -tego księcia Norfolk . Jego córka i dziedziczka Anne poślubiła w wieku 8 lat z Ryszard Shrewsbury , 1 st księcia Yorku , młodszego syna króla Edwarda IV , 4 lat. Zmarła dwa lata później, a Richard został wysłany przez Ryszarda III do Tower of London w 1483 roku i tam zniknął.

Znani członkowie

Pierwsza rodzina

• Geoffroy († 1093), biskup Coutances od 1049 do 1093 , jest jednym z najbliższych doradców Wilhelma Zdobywcy , któremu towarzyszy w jego podboju Anglii . W 1088 brał udział w buncie głównych anglo-normańskich baronów przeciwko królowi Guillaume le Roux wraz ze swoim siostrzeńcem. Otrzymał przebaczenie.
• Robert (ok. 1060-1115 / 1125), hrabia Northumbrii od 1087 do 1095, buntuje się ze swoim wujem przeciwko królowi Wilhelmowi Roux w 1088 r. W 1093 r. Dziedziczy dobra doczesne swego wuja, aw 1095 r. spisek przeciwko Guillaume le Roux. Po schwytaniu został uwięziony w Windsorze prawie do końca swojego życia. Jego żona Mathilde de L'Aigle uzyskuje nieważność swojego małżeństwa i ponownie wychodzi za mąż za Néel d'Aubigny , która otrzymuje ziemie normańskie należące do Roberta, wówczas ważne odznaczenie w Anglii.

Druga rodzina

• Roger d'Aubigny, potem de Montbray († 1188), jest synem Néel d'Aubigny i jego drugiej żony G 100a de Gournay. W 1129 r., Gdy odziedziczył po ojcu, przyjął toponim Montbray . Był jednym z przywódców armii królewskiej w bitwie pod Sztandarem w 1138 r., Która pokonała Szkotów, chociaż z pewnością był bardzo młody. W 1141 r. Był jednym z baronów schwytanych przez Ranulfa de Gernona podczas bitwy pod Lincoln . Wyjeżdża na drugą krucjatę i pomimo klęski udaje mu się okryć chwałą. W 1174 roku dołączył do buntu synów z Henrykiem II . Przyciąga królewską niechęć, a wiele jego zamków zostaje zniszczonych. Jest hojnym dobroczyńcą duchowieństwa i przekazuje lub sprzedaje dużą część swojego majątku na fundowanie domów zakonnych. Jednak ziemie, które mu pozostały, pozwalają jego potomkom zachować rangę w baronażu anglo-normańskim. Wyjechał do Ziemi Świętej w 1177 r., A następnie ponownie w 1186 r. Został schwytany w bitwie pod Hattin w 1187 r., A następnie wykupiony. Wkrótce potem zmarł.

• jego syn Néel († 1191), odziedziczył majątek, ale zmarł podczas trzeciej krucjaty .

• William (ok. 1173-ok. 1224), Lord of Axholme Castle ( Lincolnshire ), jest jednym z głównych przeciwników Jana Anglii . Jest jednym z 25 baronów odpowiedzialnych za weryfikację prawidłowego wykonania Magna Carta . Został wzięty do niewoli w bitwie pod Lincoln (1217), a jego ziemia została skonfiskowana. Po zawarciu pokoju z Henrym III odzyskuje swoją ziemię. Jego najstarszy syn, Néel, został jego następcą, ale zmarł bez potomków w 1228 r. Dziedziczenie przypadło jego młodszemu bratu Rogerowi (II) (w. 1223-1266).
• Roger (III) († 1297), syn Roger (II) jest wezwany do parlamentu przez króla w 1283 roku jako 1 st  Baron Mowbray.
• John (1286-1322), 2 e  Baron Mowbray, służy w szkockich wojen Edward I st . Jest Sheriff of Yorkshire , gubernator Jorku . To znacznie zwiększa majątek rodziny. Jednakże, brał udział w wojnie domowej prowadzonej przez Thomasa Lancaster The 2 th hrabia Leicester i Lancaster , a po schwytany w Boroughbridge bitwy w 1324, powiesił się. Wdowa po nim zostaje uwięziona wraz z synem i musi zwrócić panowanie nad Bramberem w celu jej uwolnienia.
• John (II) (1310-1361), 3 e  Baron Mowbray zostaje zwolniony z Tower of London podczas koronacji Edwarda II w 1327 r. Jego ojczym Richard Peshale utrzymuje kontrolę nad swoim dziedzictwem do 1342 r. Przywraca ważne walijskie panowanie Gower po śmierci matki w 1331 r., ale stracił posiadanie na rzecz Thomasa de Beauchamp w 1354 r. na mocy postanowienia sądu. Poślubia Jeanne, córkę Henryka z Lancaster . Jest w służbie królewskiej w Szkocji i Francji. Zmarł na zarazę w 1361 roku.
• John (III) (1340/68), 4 th  Baron Mowbray, żona Elizabeth, córka i spadkobierczyni Jana, Pana Seagrave († 1353) i Małgorzaty Brotherton († 1399), córka i dziedziczka Tomasza z Brotherton , 1 st Earl z Norfolk . To małżeństwo pozwoliło Mowbray na znaczne powiększenie ich majątku, ale z powodu długiego życia Margeret Brotherton ani John, ani jego dwaj synowie nie przekazali zysków. Zostaje zabity przez Turków w pobliżu Konstantynopola podczas pielgrzymki do Ziemi Świętej .
• John (IV) (1365/80), tworzony jest 1 st Hrabiowie Nottingham w 1377 roku zmarł bezdzietnie i jego brat Thomas zastąpił go.

• Thomas (1366-1399), zastąpił jego brat jako 6 th  Baron Mowbray i 7 th  Baron Segrave w 1382 roku W 1383 roku stworzył 1 st  Hrabiowie Nottingham, następnie mianowany lord marszałek w 1386 roku On jest jednym z Lords Strona skarżąca którzy próbował przejąć kontrolę nad królestwem kosztem Ryszarda II pod koniec lat 80. XIII w. W 1397 r. był u boku króla i był zamieszany w egzekucję za zdradę Tomasza z Woodstock . W nagrodę, zostanie utworzony 1 st księcia Norfolk w 1397 roku Udało mu swoją babcię jako 3 e  hrabia Norfolk w 1399 roku po kłótni z przyszłości Henryk IV , król banishes obu. Po tym, jak Henryk uzurpował sobie tron, Tomaszowi skonfiskowano jego tytuł księcia. Zmarł na zarazę w Wenecji . Następują po nim jego synowie Thomas i John.
• Thomas (1385-1405), 4 th hrabia Norfolk i 2 th Earl of Nottingham , buntuje się przeciwko Henryka IV z Richardem le Scrope , arcybiskupa Canterbury . Został ścięty za zdradę w 1405 roku.
• Margaret, żona Robert Howard († 1436). Mają Johna Howarda († 1485), który znacznie później, w 1483 r., Otrzymał tytuł księcia Norfolk po śmierci Anne de Mowbray.
• John (V) (1392 do 1432), 5 th  hrabia Norfolk, przywrócona na 2 e  księcia Norfolk w 1425 roku Walczył we Francji Henryka V .
• John (VI) (1415/61), 3 th  księcia Norfolk, jest ważnym wsparcie obozu Yorkist w Wojny Dwóch Róż . W 1461 roku wziął udział w klęsce Yorkistów podczas drugiej bitwy pod St Albans . Jego wkład w bitwę pod Towton był kluczowy i zapewnił jego stronie decydujące zwycięstwo.
• John (VII) (1444/76), 4 th  książę Norfolk, uzyskał tytuł hrabiego Surrey w 1451 On jest skrupulatnie lojalny wobec Edwarda IV i napotykają duże problemy finansowe, ponieważ jego matka i babcia są zawsze żywe i przytrzymaj dwu- jednej trzeciej jego dziedzictwa w posadzce. Zmarł nagle w 1476 roku i pozostawił tylko jedną dziedziczkę.
• Anne († 1481), ożenił się w wieku 8 lat Ryszard Shrewsbury , 1 st książę Yorku i nowego księcia Norfolk, najmłodszy syn króla Edwarda IV , 4 lat. Zmarła dwa lata później, a Richard został wysłany przez Ryszarda III do Tower of London w 1483 roku i tam zniknął.

Genealogia

? │ ├─> Geoffroy († 1093), évêque de Coutances │ └─> Roger │ └─> Robert (v. 1060-1115/1125), comte de Northumbrie (1087-1095) ¦ (mariage) ¦ × Mathilde de l'Aigle ¦ (mariage) ¦ Néel d'Aubigny († 1129) │ × Gundreda de Gournay │ └─> Roger d'Aubigny puis de Montbray († 1188) │ └─> Néel († 1191), mort durant la troisième croisade │ └─> Guillaume († v. 1224) │ ├─> Néel († 1228) └─> Roger (II) (v. 1223-1266) │ └─> Roger (III) († 1297), 1er baron Mowbray │ └─> John (1286-1322), 2e baron Mowbray × Aline de Briouze │ └─> John (II) (1310-1361), 3e baron Mowbray │ └─> John (III) (1340-1368), 4e baron Mowbray │ ├─> John (IV) (1365-1383), 1er comte de Nottingham en 1377 │ └─> Thomas (1366-1399), 1er duc de Norfolk (1397-1399) │ ├─> Thomas (II) (1385-1405), 4e comte de Norfolk │ ├─> Margaret │ × Robert Howard († 1436) │ │ │ └─> John Howard († 1485), 1er duc de Norfolk en 1483 │ └─> Famille Howard │ └─> John (V) (1392-1432), 2e duc de Norfolk │ └─> John (VI) (1415-1461), 3e duc de Norfolk │ └─> John (VII) (1444-1476), 4e duc de Norfolk │ └─> Anne († 1481), duchesse de Norfolk × Richard de Shrewsbury (1473-1483?), duc d'York et de Norfolk. Fils d'Édouard IV

Zobacz też

• Książę Norfolk
• Hrabia Norfolk

Uwagi i odniesienia

1. Departament Manche .
2. William M. Aird, „Mowbray, Robert de, Earl of Northumbria (zm. 1115/1125)”, Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, 2004.
3. John Le Patourel , „Geoffrey of Montbray, Bishop of Countances, 1049-1093”, w The English Historical Review , t.  59, Nr 234 (maj 1944), str.  129-161.
4. Hugh M. Thomas, „Mowbray, Sir Roger (I) de (zm. 1188)”, Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, 2004.
5. James Tait, pod redakcją Hugh M. Thomas „Mowbray, William de (c.1173 - c.1224)” Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, wydanie online, w październiku 2005 .
6. Rowena E. Archer, „Mowbray, John (I), Second Lord Mowbray (1286–1322)”, Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press , wydanie online, styczeń 2008.
7. Rowena E. Archer „Mowbray, John (II), trzeci Lord Mowbray (1310/61)” Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press , 2004.
8. Rowena E. Archer, „Mowbray, John (III), czwarty Lord Mowbray (1340–1368)”, Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, wydanie online, styczeń 2008.
9. Rowena E. Archer, „Mowbray, Thomas (II), drugi hrabia Nottingham (1385–1405)”, Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, wydanie internetowe, styczeń 2008.

Źródła

• (en) Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press:
  • Hugh M. Thomas, „Mowbray, Sir Roger (I) de (zm. 1188)”, 2004;
  • James Tait, pod redakcją Hugh M. Thomas, "Mowbray, William of (ok. 1173 - ok. 1224)", wydanie internetowe, Październik 2005 ;
  • Rowena E. Archer, „Mowbray, John (I), Second Lord Mowbray (1286–1322)”, wydanie internetowe, Styczeń 2008 ;
  • Rowena E. Archer, „Mowbray, John (II), trzeci Lord Mowbray (1310–1361)”, 2004;
  • Rowena E. Archer, „Mowbray, John (III), czwarty Lord Mowbray (1340–1368)”, wydanie internetowe, Styczeń 2008 ;
  • Rowena E. Archer, „Mowbray, John (V), second duke of Norfolk (1392–1432)”, wydanie internetowe, Styczeń 2008 ;
  • Rowena E. Archer, „Mowbray, Thomas (II), drugi hrabia Nottingham (1385–1405)”, wydanie internetowe, Styczeń 2008 ;
• (en) „Mowbray”, w Encyclopædia Britannica , 1911 [  (en) Przeczytaj online na Wikiźródłach ]

Bibliografia

• (w) Gary B. Roberts, „  The Mowbray Connection  ” (w trzech częściach), The Connecticut Nutmegger [The Muscadier de Connecticut ]: Część 1, tom 10, nr 1 (Czerwiec 1977), s. 3-12; część druga, tom 10, nr 2 (Wrzesień 1977), s. 187-198; i trzecia część tom 10 nr 3 (Grudzień 1977), s. 393-400.
• (en) Marilyn Roberts, The Mowbray Legacy ( Gainsborough , Anglia: Babash Ryan, 2004). ( ISBN  1-904706-11-8 ) . Ta książka została poprawiona w 2012 roku.
• (en) Charles Cawley, „ Rozdział 3. Albini (Aubigny) ”, Medieval Lands: A propsography of średniowiecznych europejskich rodzin szlacheckich i królewskich , dla wybrzeża Albini (Aubigny) w Normandii.
• (en) Charles Cawley, „ E. Dukes of Norfolk (Mowbray) ”, Medieval Lands: Propsografia średniowiecznych europejskich rodzin szlacheckich i królewskich , dla wybrzeża Mowbray w Anglii.