Brazylijski ruch demokratyczny

Brazylijski Ruch Demokratyczny
(pt) Movimento Democrático Brasileiro
Prezentacja
Prezydent Baleia Rossi
Fundacja 4 grudnia 1965(MDB)
20 grudnia 1979(PMDB)
19 grudnia 2017 r(MDB)
Siedzenie Plac Trzech Władz , Brasilia ,
Okręg Federalny ( Brazylia )
Pozycjonowanie Złap lub wyśrodkuj w prawo
Ideologia
Liberalizm społeczny Liberalizm
Konserwatyzm
Przynależność międzynarodowa COPPPAL
Członkowie 2394,436 (2018)
Zabarwienie Zielono - żółty
Stronie internetowej mdborg.br
Reprezentacja
Zastępcy 34/513
Senatorowie 13/81

Brazylijski Ruch Demokratyczny (w języku portugalskim  : Movimento democratico Brasileiro , MDB ) - nazwany od 1979 do 2017 roku Partii brazylijskiego Ruchu Demokratycznego (w języku portugalskim  : Partido zrobić Movimento democratico Brasileiro , PMDB ) - to brazylijski partia polityczna , założona4 grudnia 1965. Często zajmujący centralne miejsce na scenie politycznej, jest członkiem Stałej Konferencji Partii Politycznych Ameryki Łacińskiej i Karaibów .

Historia

Brazylijski Ruch Demokratyczny (1965-1979)

Na jego powstania, brazylijski Ruch Demokratyczny jest jednym z dwóch partii politycznych w Brazylii dozwolony podczas okresu reżimu wojskowego , w ramach bipartisanship nałożone przez ustawy Instytucjonalnych n o  2 1965 . Drugą imprezą była ARENA . Większość członków MDB pochodziła z Partii Socjaldemokratycznej (w środku) i Brazylijskiej Partii Pracy (w środku z lewej ).

Brazylijski Ruch Demokratyczny był partią opozycyjną, która odniosła miażdżące zwycięstwo w Izbie Deputowanych i Senacie w 1974 roku. Twardzi żołnierze obawiali się wyniku urny wyborczej. Nie zgadzali się z otwartością polityczną, którą postrzegali jako zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego. Według nich w prasie i związkach byli komunistyczni agenci . Szukając tych agentów, aresztowali dziennikarza Vladimira Herzoga i pracownika Manuela Fiel Filho  (pt) . Śmierć tego ostatniego, w podejrzanych warunkach, w budynkach II Armii w Sao Paulo , wywołało ogromne protesty publiczne i zmusił Ernesto Geisel prezydenta o odwołanie Walnego Ednardo d'Ávila Melo, dowódca II he wojska i główne reprezentant ultra-prawic reżimu.

Brazylijska Partia Ruchu Demokratycznego (1979-2017)

Włączył się 27 listopada 1979, kiedy dwupartyjność została porzucona na rzecz systemu wielopartyjnego , w Brazylijskiej Partii Ruchu Demokratycznego (PMDB).

Jest to partyjny haczyk, obejmujący polityków, takich jak konserwatywny Eduardo Cunha , liberałów takich jak Pedro Simon  (po stronie) , polityków centrolewicowych, takich jak Roberto Requião  (po stronie) , populistyczną Iris Rezende  (po stronie) , nacjonalistów jak Orestes Quércia  (po stronie) . Jest z PSB ( Brazylijska Partia Socjalistyczna ) jednym z głównych sojuszników Brazylijskiej Partii Socjaldemokratycznej (PSDB) i jest członkiem koalicji rządowej na szczeblu federalnym. Michel Temer , członek partii, zostaje prezydentem Brazylii po tym, jak pomógł usunąć Dilmę Rousseff .

Według Le Monde diplomatique PMDB jest brazylijską partią polityczną, która otrzymała najwięcej łapówek od firmy Odebrecht . Szef „relacji instytucjonalnych” firmy Melo Filho wskazuje, że wśród senatorów PMDB może znaleźć „parlamentarzystów najbardziej oddanych interesom ugrupowania”, ale także „żądających najwyższych składek”.

W listopad 2016gubernator PMDB Rio de Janeiro , Sergio Cabral, blisko Luiza Inácio Lula da Silvy , zostaje uwięziony za sprzeniewierzenie równowartości 60,5 mln euro. Według brazylijskiej prasy, trzech deputowanych PMDB - Edson Albertassi, Paulo Melo i Jorge Picciani - bierze udział w zabójstwie Marielle Franco wmarzec 2018.

Powrót do Brazylijskiego Ruchu Demokratycznego (od 2017)

Partia odzyskuje pierwotne nominały w 2017 roku.

W brazylijskich wyborach prezydenckich w 2018 r. Kandydat partii Henrique Meirelles zdobył 1,2% głosów.

Uwagi i odniesienia

  1. Daniel Gallas, „  Dilma Rousseff i Brazylia zmierzą się z decydującym miesiącem  ” , BBC (dostęp: 27 sierpnia 2017 )
  2. „  W Brazylii, strategia tradycyjnych partii przeciwko skrajnej prawicy  ” , na stronie courierinternational.com ,16 lutego 2018 r.
  3. "  Miliony w walizkach byłego ministra  " , na tdg.ch ,9 września 2017 r.
  4. (pt) „  Eleitores filiados  ” na inter04.tse.jus.br (dostęp 10 października 2018 ) .
  5. (w) Sybil Rhodes, Ruchy społeczne i kapitalizm wolnorynkowy w Ameryce Łacińskiej , State University of New York Press,2006, s. 117.
  6. (w) Tom Lansford, Political Handbook of the World 2014 , CQ Press / SAGE2014, s. 183.
  7. „  Konsekwencje skandalu w Odebrechcie  ”, Le Monde diplomatique ,1 st wrzesień 2017( czytaj online , dostęp 19 sierpnia 2018 ).
  8. Claire Gatinois, „  Były gubernator Rio, od życia zamku do lochów  ”, Le Monde.fr ,29 listopada 2016 r( ISSN  1950-6244 , czyt. Online , dostęp 10 czerwca 2017 r. ).
  9. „  Brazylia: Sergio Cabral, były gubernator Rio, aresztowany pod zarzutem korupcji  ”, Francja 24 ,17 listopada 2016 r( czytaj online ).
  10. „  Morderstwo Marielle Franco w Brazylii: zaangażowani politycy  ” na lci.fr ,11 sierpnia 2018.
  11. „  Z Lulą lub bez niej, początki kampanii wyborczej w Brazylii  ”, Francja 24 ,9 sierpnia 2018( czytaj online , sprawdzono 9 października 2018 ).

Zobacz też

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny