Minos | |
Minos, sędzia w Zaświatach . Ilustracja Gustave Doré na Boskiej Komedii z Dante (1861-1865) . | |
Czynność | Król Krety , sędzia podziemi |
---|---|
Adres | Knossos , Kreta |
Rodzina | Zeus (ojciec), Europa (matka), Rhadamanthe (brat), Sarpédon (brat) |
Otoczenie | Minotaur |
W mitologii greckiej , Minos (w starożytnej Grecji Μίνως / Minosa ), syn Zeusa i Europy (córka Agenora ), to legendarny król Krety . Jego nazwa została podana do cywilizacji minojskiej , która rozkwitła na Krecie w okresie II -go tysiąclecia pne. J.-C.
„Minos” często interpretowano jako kreteńskie słowo oznaczające „król” lub, według interpretacji ewhemianistycznej , imię konkretnego króla, które później zostało użyte jako tytuł.
Inną możliwością jest to, że Minos i jego krewni byliby dramatis personae w lokalnym „micie astronomicznym”. Telephassa (babka Minosa) oznacza „tę, która świeci w oddali”; Pasiphaé (córka boga słońca Heliosa i żona Minosa) oznacza „tego, który świeci dla wszystkich”; Fedra (córka Minosa i Pasiphae) oznacza „lśniący, promienny” - wszystkie trzy zawierają namacalny praindoeuropejski korzeń * b h eh 2 - „błyszczeć, świecić”, co w języku greckim daje φαés phaés „światło” i pokrewne słowa. Imię Minosa oznaczałoby wtedy bóstwo księżycowe w tym kontekście, co łączy się z kilkoma słowami oznaczającymi boga księżyca w językach indoeuropejskich.
Minos urodził się na Krecie wraz z braćmi Rhadamanthe i (według autorów) Sarpedonem . Został wychowany przez Asteriona , króla wyspy, któremu Zeus powierzył Europę . Według pseudo-Apollodorusa w młodości kłóci się z braćmi o miłość chłopca Miletosa (lub Atymniosa ).
Po śmierci Asteriona otrzymał tron Krety; następnie usuwa swoich braci od władzy. Poślubił Pasiphaé , córkę Heliosa . Jego dzieci to Ariadna , Fedra , Deucalion , Androgée , Glaucos , Catrée , Acacallis i Xénodicé .
Ma też nieślubne dzieci:
Często przedstawiany jest jako król i kapłan Zeusa , który przybył z Góry Ida z Daktylami . Czasami można było wyróżnić dwóch Minos: jeden, syn Zeusa, prawodawca kreteńskiego świata i sędzia greckiego podziemia ; drugi, syn Likasta i wnuk Zeusa, który również panował nad kreteńskim światem. Minos zginąłby na Sycylii według Diodora, gdzie widziano jego grób, podczas gdy on ścigał Dedala . Inna tradycja zapewnia, że zginąłby w Kamikos, zaskoczony w kąpieli przez córki króla Sycylii, króla Cocalosa , które by go udusiły . Te dwa wydarzenia można pomylić, ponieważ można się zastanawiać, czy te dwie postacie nie tworzą jednego i tego samego Minosa. Poeci deifikowali go za wigor, z jakim tłumił piractwo na morzach Grecji.
Zgodnie z mitem, chcąc pokazać swojemu ludowi uznanie, jakim cieszyli się bogowie, Minos błagał Posejdona, aby wydobył z morza wspaniałego byka, który zostanie mu natychmiast złożony w ofierze. Posejdon odpowiedział na tę prośbę, wysyłając mu wspaniałego białego byka, którego Minos uznał za tak pięknego, że postanowił oszukać boga: oszczędził byka, którego umieścił w swoim stadzie i poświęcił kolejną bestię. Rozgniewany oszustwem Minosa, Posejdon ożywił byka z furią i zmusił go do spustoszenia ziemie Krety. Ponadto zainspirował Pasiphaé , żonę króla, żarliwą miłością do zwierzęcia. Królowa udała się do Dedala, by poprosić go o pomoc. Architekt wykonał wydrążoną drewnianą krowę, aby Pasiphae mógł w niej usiąść i kopulować z bykiem. Z tego związku narodził się Minotaur , stworzenie z głową byka i ciałem człowieka. Minos, idąc za radą pewnych wyroczni, powierzył Dedalowi budowę Labiryntu , w którym kazał zamknąć potwora.
Po śmierci Androgeusza Minos oblegał Ateny i, zwycięsko, zażądał w hołdzie corocznego wysłania siedmiu młodych chłopców i siedmiu dziewcząt z Aten, aby służyły jako pokarm dla Minotaura. Bohater Tezeusz , syn króla Aten, Aegean , został przyciągnięty do corocznego hołdu. Z pomocą jednej z zakochanych w nim córek Minosa, Ariane , udało mu się zabić potwora, a następnie wydostać się z labiryntu. Minos, trzymający Dedala odpowiedzialnego za ten lot, zamknął go wraz z synem Ikarem w labiryncie, z którego uciekli dzięki skrzydłem, które zrobił Dedal.
Z jego panowania pozostał wizerunek sprawiedliwego i dobrego władcy, którego ojciec często brał za doradcę lub powiernika. Po jego śmierci został sędzią Zaświatów wraz z Rhadamanthe i Eaque . Zajmuje się zwłaszcza osobami fałszywie oskarżonymi.
Na kreteńskich monetach Minos jest przedstawiany jako ubrany w tiarę, brodaty, z kręconymi włosami, wyniosły i dostojny, jak tradycyjne portrety jego ojca, Zeusa. Na malowanych wazach i płaskorzeźbach sarkofagów jest często przedstawiany wraz z Eacusem i Rhadamanthusem jako sędziami podziemia oraz w stosunku do Minotaura i Tezeusza.