Euhemeryzm jest teoria, że bogowie są prawdziwi bohaterowie, sacralized po ich śmierci, jego legenda została ozdobiona stać się rodzajem absolutnej i uniwersalnej symboliki. Nazwa pochodzi od greckiego mitografa Évhémère .
Ten nurt myślowy zakłada, że postaciami mitologicznymi były konkretne ludzkie istoty, o których pamięć ludzie z podziwu lub strachu uczyniliby deifikację. Taka teoria pojawiła się w odpowiednim momencie, aby zadowolić kultywowane umysły starożytności , które nie mogły już traktować mitów za dobrą monetę . Chociaż evhemeryzm był używany we wczesnej erze chrześcijańskiej jako broń przeciwko pogaństwu i politeizmowi , średniowiecze wykorzystywało te teorie do badań, aby zachować pogańskie mity na ich własnych prawach, metaforyczny wymiar poprzez usunięcie z nich wszelkich nadprzyrodzonych wymiarów.
Dlatego ehemeryzm jest częścią średniowiecznej tradycji interpretacji starożytnych tekstów. Widziała w mitach poezji Owidiusza i Wergiliusza ukryte metaforyczne znaczenie ujawniające chrześcijańskie nakazy. Ten rozległy projekt „racjonalizacji” mitów umożliwił między innymi zachowanie ważnych starożytnych tekstów, które bez tego z pewnością zniknęłyby: Ojcowie Kościoła nadali moralną wyższość świętym tekstom i bardzo wcześnie potępionym lekturom. starożytnych poetów pogańskich.
Proces ten niewątpliwie działa w wielu legendach o królach założycieli starożytnych miast, takich jak Gilgamesz , Pelops czy Romulus i Remus . Był nawet aktywnie odwracany przez propagandę faraonów , pragnących nadać boski blask nawet najmniejszemu z ich gestów. Tak więc na pomnikach upamiętniających ich zwycięstwa militarne regularnie przedstawiano faraonów masakrujących, samotnie i gołymi rękami, całe armie.
W XII TH i XIII -go wieku , islandzki Christian mythographer Snorri napisał Eddy , który prezentuje nordyckich bóstw jako postaci historycznych, których legenda została ozdobiona pogańskiej tradycji.
W Genealogii moralności The filolog i filozof Friedrich Nietzsche twierdzi, że ludzie oddają hołd ich przodkowie założyciele bardziej jak rośnie ich moc, ponieważ czują zadłużone do nich. Według Nietzschego, lud u szczytu swej potęgi, aby uhonorować swój dług wobec tych przodków, miałby tendencję do ubóstwiania ich. To byłoby pochodzenie bogów i religii.
Salomon Reinach opisał życie Jezusa przez Ernesta Renana (pozytywistyczna pisarz) jako „naiwny evhemerism” .
Francuski socjolog Jean-Bruno Renard kwalifikacje w 1988 roku teorię starych astronautów z „neo-evhemérism”.