Ministerstwo Środowiska i Walka ze Zmianą Klimatu

W 1884 roku powstało Towarzystwo Higieny Prowincji Quebec. Dwa lata później ustawa zatytułowana „  Ustawa o utworzeniu prowincjonalnej komisji higieny i do innych celów dotyczących zdrowia publicznego  ” utworzyła Prowincjonalną Komisję Quebec odpowiedzialną za udzielanie porad w zakresie higieny ogólnej.

W 1888 r. „Ustawa o zdrowiu publicznym” znowelizowała dotychczasową ustawę, tworząc Wojewódzką Radę Higieny pełniącą mniej więcej te same funkcje.

W 1894 r. wprowadzono pierwsze ustawy przyznające uprawnienia regulacyjne. Niektóre przyjęte wówczas przepisy obowiązują do dziś. Były to m.in.:

• Zapobiegać zanieczyszczeniu cieków wodnych, studni i źródeł oraz zapewnić ich sanitację;
• Określić, w jaki sposób budować i konserwować publiczne i prywatne kanały ściekowe, odpływy, toalety i studzienki;
• Instytut podejmuje działania w celu zapewnienia warunków sanitarnych w zakładach przemysłowych w zakresie wody pitnej, oświetlenia, pomieszczeń kubaturowych, napowietrzania, wentylacji, temperatury pokojowej itp. ;
• Określ, jak pozbyć się śmieci i obornika oraz utrzymuj wysypiska.

W 1922 roku na mocy Ustawy o Higienie Publicznej Quebecu utworzono Prowincjonalne Służby Higieny . W 1930 r. administrację tą ustawą przekazano utworzonemu w tym roku Ministerstwu Zdrowia.

W latach czterdziestych Komisja Gospodarki Komunalnej miała dodatkowe uprawnienia do kontrolowania przedsiębiorstw wodociągowych i kanalizacyjnych na mocy ustawy o skutecznej kontroli przedsiębiorstw transportowych i komunikacyjnych , która w 1949 r. stała się „ ustawą ”  o usługach publicznych  .

W 1955 r . zgłoszono ustawę o zanieczyszczeniu wody . W 1960 r. ustawa ta została uchylona ustawą o usuwaniu zanieczyszczeń wód, powołując Zarząd Oczyszczania Wód. W tym czasie zaczęliśmy poważnie interesować się uzdatnianiem wody. W 1964 r. wszystkie te uprawnienia zostały przeniesione na mocy prawa do Régie des eaux du Québec.

Projekt ministerstwa

W 1970 r. powołano wiceministra odpowiedzialnego za środowisko. W 1971 r. służby ochrony środowiska zostały zreorganizowane zgodnie z trzema głównymi klientami, do których można dotrzeć (tj. społeczeństwem, gminami i przemysłem).

Następnie w 1972 r. usankcjonowano pierwszą ramową ustawę mającą na celu ochronę środowiska w Quebecu. Wszystkie uprawnienia wynikające z ustawy o higienie publicznej przysługują Dyrektorowi Służb Ochrony Środowiska (PSZ). To narastające problemy związane z zanieczyszczeniem i ochroną środowiska dały początek PSZ. Prawo to tworzy i rozszerza pojęcie środowiska. Ochrona przyznana przez ustawodawcę będzie odtąd formalnie obejmowała powietrze, ziemię oraz środowisko, z którym żyjące gatunki utrzymują dynamiczne relacje. Ta globalna koncepcja i samo wyrażenie „środowisko” zostało użyte po raz pierwszy w prawodawstwie Quebecu.

ten 1 st grudzień +1.976, Marcel Léger zostaje mianowany ministrem delegatem odpowiedzialnym wyłącznie za środowisko (jako taki jest odpowiedzialny za stosowanie ustawy o jakości środowiska ). W 1977 r. rozpoczęto projekt utworzenia Ministerstwa Środowiska.

W 1978 r. Zgromadzenie Narodowe uchwaliło dwa projekty ustaw nowelizujących ustawę o jakości środowiska, w tym ustawę 69, która uznaje prawo każdego do jakości środowiska, ochrony środowiska i ochrony środowiska. . Uruchomiono również duży program sanitarny.

w styczeń 1979, Gdy Rada Ministrów transfery do Ministra Środowiska odpowiedzialność i administracji z przepisów dotyczących gospodarki wodnej i że rezerw ekologicznych.

Utworzenie ministerstwa

ten 28 listopada 1979Ministerstwo Środowiska (MENVIQ) zostaje oficjalnie utworzone, gdy ustawa Ministerstwa Środowiska zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym. Misją, celami i głównymi funkcjami organizacji jest zapewnienie ochrony środowiska naturalnego i ludzkiego, tak aby mieszkańcy Quebecu mogli korzystać z wody, powietrza i zdrowych przestrzeni w ilości wystarczającej do zaspokojenia ich podstawowych potrzeb w zakresie zdrowie, estetyka i ogólne samopoczucie. Mandat prowadzi do realizacji trzech głównych celów: rozwijania wiedzy o środowisku, zapobiegania degradacji, która może mieć negatywne skutki dla środowiska oraz przywracania lub poprawy środowiska wodnego, atmosferycznego i lądowego.

W 1984 roku ministerstwo zostało zreorganizowane. Sanitacja wody, gospodarka odpadami niebezpiecznymi, wytrącanie kwasów, odzyskiwanie i recykling to kwestie, które wymagały restrukturyzacji.

W 1988 r. po tragedii w Saint-Basile-le-Grand (podpalenie w magazynie PCB ) zaostrzono kontrole i przeprowadzono zmiany legislacyjne:

• Utworzenie służby śledczej („Zielona Policja”);
• Komisja śledcza ds. odpadów niebezpiecznych;
• ustawa o zagrożonych gatunkach  ;
• Ustawa o jakości środowiska (LQE) zapewniająca uprzednie zezwolenia na projekty na terenach podmokłych;
• Uruchomiono nowe programy ( plan działania Saint-Laurent i projekty selektywnej zbiórki odpadów).

Zmiany nazwisk i różne mandaty

W 1990 r. zasada zrównoważonego rozwoju stawała się coraz bardziej istotną kwestią w MENVIQ.

Kiedy Daniel Johnson zastąpi Roberta Bourassę i utworzy swój rządstyczeń 1994, dochodzi do znacznego zmniejszenia liczby ministerstw. Ministerstwo Środowiska i Przyrody sektor z Ministerstwa Rekreacji, łowiectwa i rybołówstwa (który potem zniknął) połączyły się tworząc pojedynczy „Ministerstwo Środowiska i Przyrody” (MEF). Ta denominacja trwa do15 grudnia 1998kiedy składnik Fauny jest oddzielony od środowiska. W 1999 r. za dzikie zwierzęta, łowiectwo, rybołówstwo, zastawianie pułapek i parki odpowiadało Société de la fauna et des parcs du Québec . Ministerstwo powraca do poprzedniej nazwy „Ministerstwo Środowiska” (MENV). Z14 listopada 2001 do 29 kwietnia 2003 r., André Boisclair, który stoi na czele MENV, otrzymuje tytuł ministra stanu w rządzie Bernarda Landry'ego .

w luty 2005Ministerstwo na krótko staje się „Ministerstwem Zrównoważonego Rozwoju i Parków” (MDDP), a miesiąc później „Ministerstwem Zrównoważonego Rozwoju, Środowiska i Parków” (MDDEP).

W 2012 roku przyroda została ponownie przyłączona do ministerstwa, które przyjęło nazwę „Ministerstwo Zrównoważonego Rozwoju, Środowiska, Dzikiej Przyrody i Parków” (MDDEFP).

W 2014 roku dzika przyroda, lasy i parki narodowe zostały zgrupowane w oddzielnym ministerstwie (MFFP), a ministerstwo odpowiedzialne za środowisko stało się „Ministerstwem Zrównoważonego Rozwoju , Środowiska i Walki ze zmianami klimatycznymi  ” (MDDELCC).

W październiku 2018 r. skrócono nazwę ministerstwa i przyjęło obecną nazwę „Ministerstwo Środowiska i Walki ze Zmianami Klimatu” (MELCC).

Lista ministrów

Oto lista ministrów Quebecu, którzy byli odpowiedzialni za środowisko

Uwagi i referencje

1. „  - Ustawa o Ministerstwie Zrównoważonego Rozwoju, Środowiska i Parków  ” , na legisquebec.gouv.qc.ca (dostęp 13 listopada 2019 r. )
2. „  Ustawy i przepisy Ministerstwa Środowiska oraz walka ze zmianami klimatu  ” , na www.quebec.ca (dostęp 13 listopada 2019 )
3. Rozporządzenie 76-671 ,7 grudnia 1976
4. Ustawa Ministerstwa Środowiska , GOQ z28 listopada 1979, lot. 55, strony 7189 i następne.
5. Alert on Saint-Basile-le-Grand - Radio-Canada , 23 sierpnia 1988
6. André Pépin, „  Operacja makijażu”, według PQ  ”, La Presse ,12 stycznia 1994, B1 ( czytaj online )
7. 123-2005 Dekret 18 lutego 2005 ukazał się w GO, część 2, 2 marca 2005 137 th  roku, n o  9, s.  876
8. 173-2005 Dekret z dnia 9 marca 2005 roku opublikowane w GO, część 2, 30 marca 2005 roku 137 th  roku, n o  13, pp.  1043-1044
9. Dekret 1280-2018 z18 października 2018 r., GOQ z31 października 2018 r., cz. 2, tom 44, s.  7380
10. „  The holders of ministries since 1867 – National Assembly of Quebec  ” , na stronie www.assnat.qc.ca (dostęp 14 listopada 2019 )
11. Dekret 1347-2001 z14 listopada 2001, GOQ z5 grudnia 2001, cz. 2, tom 49, s.  7975

Załączniki

Powiązane artykuły

• Ministerstwa Quebecu
• Polityka w Quebecu

Link zewnętrzny

• (fr + en) Oficjalna strona