Michael Cohen
Michael Cohen
![Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/28/Michael_Cohen_Cabourg_2019.jpg/220px-Michael_Cohen_Cabourg_2019.jpg)
Michaël Cohen na
Festiwalu Filmowym w Cabourg 2019 .
Michael Cohen jest aktorem , pisarzem i reżyserem urodzonym we Francji13 grudnia 1970w Maisons-Laffitte .
Dzieciństwo i szkolenie
Michaël Cohen zapisał się na Cours Florent w wieku 15 lat, zanim przeniósł się do teatru .
Debiutował pod wodzą Francisa Hustera i Isabelle Nanty , z którymi grał odpowiednio w Putzi i Saloperies de merde .
Filmografia częściowa
Jako aktor
Kino
Telewizja
Jako reżyser i scenarzysta
Teatr
Jako aktor
-
1992 : Putzi wyreżyserowany przez Francisa Hustera , Théâtre Antoine
-
1993 : La Mouette przez Antona Tchekhov reżyserii Isabelle Nanty , Théâtre de Nice , festiwale
-
1994 : Les Précieuses ridicules de Molière , reżyseria Jean-Luc Boutté , Comédie-Française Tour
-
2000-2001 : Les Fausses Confidences de Marivaux , reżyseria Gilles Bourdet , Théâtre Hébertot , Théâtre de la Criée , tournée
-
2002-2003 : La Preuve de David Auburn , reżyseria Bernard Murat , Théâtre des Mathurins
-
2003-2004 : Pięć dziewczyn Peachy przez Alan Ball , skierowane przez Yvon Marciano , Théâtre de l'Atelier
-
2013 : Kłamstwa Zjednoczonych przez Xavier Daugreilh reżyserii Nicolasa Briançon , Théâtre de la Madeleine
-
2016 : croque przez Marcel Mithois , skierowanych przez Thierry Klifa , Théâtre de la Michodière
-
2019 : Człowiek-słoń , reżyseria David Bobée , Folies Bergère
Jako aktor, autor i reżyser
-
1992 : Samobójstwa , Cours Florent , festiwale
-
1992 : Brudne gówno , Teatr Treviso
-
1995-1997 : Les abîmés , Théâtre de Nice , Petit Montparnasse , Théâtre de la Criée
-
1999 : Słońce jest rzadkością, podobnie jak szczęście , Théâtre de la Criée
-
2011 : Dusza świata , współreżyseria z Gérardem Sullivanem , Citadelle de Port-Louis, Mauritius
Bibliografia
-
1996 : Les abimés , wyd. Du Laquet, teatr
-
1999 : Słońce jest rzadkością, a szczęście też , wyd. Du Laquet, teatr
-
2007 : Zaczyna się pod koniec , wyd. Julliard, powieść
-
2013 : Książka , wyd. Julliard, powieść
- 2013: Ofiara konia , Tertium éditions , teatr
Nagrody
Nagrody
Nominacja
Życie prywatne
Był mężem aktorki Emmanuelle Béart od 2008 do 2011 rokustyczeń 2010Etiopskie dziecko , Surafel, ośmiomiesięczne.
Bibliografia
-
Ostatni Władca Bałkanów - ARTE
Linki zewnętrzne