Lanthonia longifissa to gatunek jeżowca z rzędu Clypeasteroids , zwany potocznie „piaskowym dolarem”.
Są to jeżowce płaskie, stąd ich angielski przydomek piaskowych dolarów , ze względu na podobieństwo do dużej monety kanadyjskiej 1 dolara . Ich kształt jest zaokrąglony, z testowym (muszlą) perforowanym pięcioma otworami o podłużnym kształcie („lunule”, które nadały im inny przydomek jeżowców-dziurki od klucza ) i pokrytymi cienkimi i krótkimi radiolami (kolcami) tworzącymi dywan z ruchomych aksamitny, umożliwiający postęp w piasku. Usta zajmują centralne miejsce na spodniej stronie, a latarnia Arystotelesa (aparat do żucia) przekształca się w płaski „młyn piaskowy”. Odbyt umieszcza się bezpośrednio za nim, przy ujściu lunuli odbytu (która prawie dotyka krążka wierzchołkowego).
Te jeżowce są nieco szersze niż długie i mierzą do trzech cali szerokości. Układ wierzchołkowy ma 7-8 płytek (w porównaniu do 5-6 u innych gatunków z rodzaju). Lunula odbytu jest bardzo długa (do 43% długości testu), a dwie tylne lunula są lekko zakrzywione do wewnątrz.
Gatunek został przeniesiony z rodzaju Mellita w 2016 roku przez Simona Copparda.
Spotykamy Lanthonia longifissa na Atlantyku i na wschodnim Pacyfiku , od Meksyku po Panamę i Wyspy Galapagos . Są to jeżowce, które żyją w piasku lub błocie, które filtrują, aby usunąć składniki odżywcze, którymi się żywią.