Max von Bahrfeldt Max Ferdinand von Bahrfeldt | ||
![]() | ||
Narodziny |
6 lutego 1856 Willmine |
|
---|---|---|
Śmierć |
11 kwietnia 1936 Halle-sur-Saale |
|
Wierność | Cesarstwo Niemieckie (w 1918 r.) | |
Uzbrojony |
![]() |
|
Stopień | Generał piechoty | |
Lata służby | 1873 - 1916 | |
Przykazanie |
37 e podział piechoty 19 e rezerwa podziału 10 e rezerwowy podział |
|
Max Ferdinand von Bahrfeldt , urodzony dnia6 lutego 1856do Willmine i umarł dalej11 kwietnia 1936w Halle-sur-Saale , pasowany na rycerza w 1913 r. , jest generałem piechoty cesarskiej armii niemieckiej i światowej sławy numizmatykiem ze znajomości starożytnych monet Republiki Rzymu. Znany jest również do masakr popełnionych w Charleroi na22 sierpnia 1914podczas bitwy pod Charleroi, która przyniosła mu wyrok śmierci zaocznie przez sądy belgijskie w 1925 roku.
Bahrfeldt wstąpił do szkoły kadetów w Wahlstatt w 1869 roku , potem w Berlinie . W 1873 roku uzyskał stopień Sekondeleutnant ( porucznika ), wraz z cesją do 75 -go pułku piechoty (z) . W 1876 roku został awansowany Regimentsadjutant (zastępca dowódcy pułku) i sprawował tę funkcję aż do 1882 Stadium (gdzie 3 th Batalionu IR 75 jest garnizon). Od 1882 do 1886 uczęszczał do Pruskiej Akademii Wojennej w Berlinie.
W 1904 roku awansował do stopnia Obersta (pułkownika), a następnie Generalmajor w 1908 roku. Du3 kwietnia 1911 w 3 lipca 1913, Bahrfeldt kieruje 37 th podział piechoty stacjonuje Allenstein . Plik16 czerwca 1913, data jubileuszu 25-lecia panowania cesarza Guillaume'a II , Bahrfeldt zostaje awansowany do stopnia Generalleutnanta i nobilitowany.
Równolegle z karierą wojskową Bahrfeldt rozwinął pasję do monet i specjalizował się w monetach z Republiki Rzymskiej w Dolnej Saksonii. W 1874 roku opublikował swoje pierwsze artykuły numizmatyczne. Rok później został współredaktorem Numismatisch-Spragistischen Anzeiger. Zeitung für Münz-, Siegel- und Wappenkunde , gazeta specjalizująca się w monetach i heraldyce.
W 1897 roku, z pomocą Wilhelma Heinricha Jobelmanna i Wilhelma Wittpenninga, Bahrfeldt opublikował zrewidowaną historię miasta Stade . W 1911 r. Uzyskał tytuł doktora honoris causa uniwersytetu w Giessen ; następnie w 1921 został honorowym profesorem numizmatyki na Uniwersytecie w Halle .
W chwili wybuchu I wojny światowej , Bahrfeldt mianowany szef 19 th Dywizji Rezerwowej (składającego się z rezerwistów hanowerskich ) przyłączonych do 10 th Reserve Corps General Gunther von Kirchbach. Bahrfeldt i 19 th rezerwowy Division przenikającego w Belgii i zaangażowanych w walce Charleroi ; Podczas tego epizodu Bahrfeldt pod pretekstem snajperów nakłada na ludność wypłatę odszkodowań wojennych ( traktat Couillet ). Następnie ścigał wojska francuskie, walcząc z nimi podczas bitwy pod Guise le29 sierpniai posuwa się na południe do Marny. Brał udział w bitwie nad Marną na północ od Montmirail (podczas bitwy pod Deux Morins ). Wiosną 1915 r. Bahrfeldt i jego oddział uczestniczyli w stabilizacji linii frontu podczas bitwy pod Szampanem . ZCzerwiec 1915 w Kwiecień 1916On został wysłany na czele 10 th Dywizji Rezerwowej , jego jednostka stacjonuje w Woevre podczas bitwy pod Verdun . WKwiecień 1916osiągnął wiek i musiał przejść na emeryturę.
Po zakończeniu wojny Bahrfeldt został skazany za zbrodnie wojenne podczas procesu w Belgii za swoje czyny podczas bitwy pod Charleroi i skazany na śmierć zaocznie przez belgijski sąd wojskowy w Mons w 1925 roku. iw żaden sposób nie czuje się winny faktów, które miały miejsce w Charleroi, zrzucając winę na snajperów.