Królewskie mauzoleum Mauretanii

Królewskie mauzoleum Mauretanii Obraz w Infoboksie. Królewskie mauzoleum Mauretanii Prezentacja
Rodzaj Mauzoleum
Część Tipasa z Mauretanii
Cywilizacja starożytna Libia
Powierzchnia 78 300 m 3 (nie można przeliczyć Q25517 na metr kwadratowy)
Ojcowieństwo Światowe dziedzictwo
Logo światowego dziedzictwa Światowe dziedzictwo
Nazwa Użytkownika 193-003
Lokalizacja
Kraj  Algieria
wilaja Tipaza
Gmina Sidi Rached
Informacje kontaktowe 36°34′29″N, 2°33′12″E′
Lokalizacja na mapie Algierii
zobacz na mapie Algierii Czerwony pog.svg

Królewski Mauzoleum Mauretanii , nazywany Grób chrześcijanina (w następstwie błędu w tłumaczeniu) i Qabr al-Rûmiyya ( „grobowiec rzymskiego” w języku arabskim), jest zabytkiem numidyjskiego okresie , z siedzibą w Sidi Rached w wilaya z Tipaza w Algierii .

Mauzoleum to kamienny kopiec o powierzchni około 80 000  m 3 , o średnicy 60,9 mi wysokości 32,4  m . Ma cylindryczną część ozdobioną na obwodzie, z 60 kolumnami zwieńczonymi jońskimi kapitelami i podtrzymującymi gzyms.

Wpisane w 1982 roku na Listę Światowego Dziedzictwa pod „  Tipaza  ” dla kryteriów (iii) (iv), królewskie mauzoleum Mauretanii znajduje się również na orientacyjnej liście światowego dziedzictwa UNESCO od 2002 roku w ramach „Królewskich Mauzoleów Numidii, Mauretanii i przed- Islamskie pomniki grobowe ”dla kryteriów (ii) (iii) (iv).

Historia

Data powstania i rzeczywista funkcja tego zabytku nie są do końca znane. O dacie wiemy, że jest ona wymieniona w tekście geografa Pomponiusza Mela , datowanym na lata 40. n.e. AD, kiedy królestwo Mauretanii zostało zaanektowane przez Rzym . Niektórzy historycy uważają, że jest to królewskie mauzoleum zbudowane przez króla Jubę II, który panował od 25 pne. AD do 23 AD. AD i jego żona, królowa Kleopatra Selene . Dla innych, badanie architektoniczny pomnika będzie przybliżona data I st i II th  century  BC. AD, a więc przed panowaniem rzymskim nad Afryką Północną. Stéphane Gsell powiedział o tym: „To konstrukcja rodzimego typu, przykryta grecką koszulą. "

Opis

Budynek, kamienny kurhan o powierzchni około 80 000  m 3 , ma 60,9 m średnicy i 32,4  m wysokości. Wzniesiony niedaleko Tipazy (w pobliżu wsi Sidi Rached), na grzbiecie wzgórz algierskiego Sahelu , dominuje nad równiną Mitidja na wysokości 261 metrów.

Posiada ozdobioną na obwodzie część cylindryczną, której zabudowa wynosi 185,5  m , z 60 kolumnami z kolumnami zwieńczonymi jońskimi kapitelami i podtrzymującymi gzyms. Ta część przedstawia cztery fałszywe drzwi znajdujące się w punktach kardynalnych. Są to kamienne panele o wysokości 6,9  m , obramowane na ościeżu i dzielone pośrodku gzymsami ułożonymi w krzyż. Spekuluje się, że to właśnie ta ozdoba uzasadniała tradycyjną nazwę Grobu Chrześcijanina.

Powyżej część stożkowa składa się z 33 kamiennych płyt o wysokości 58  cm i kończy się podestem. Jest w dużej mierze wcięty nad fałszywymi drzwiami na wschód.

Prawdziwe wejście do pomnika, długo ignorowane, znajduje się w bazie, pod fałszywymi drzwiami na wschód. Została odkryta podczas kampanii wykopaliskowej przeprowadzonej w 1865 roku przez Adriena Berbruggera , Konserwatora Zabytków, na zlecenie Napoleona III . Są to niskie drzwi, wysokie na 1,1  m , wąskie, otwierane na przesuwanej płycie z piaskowca, znalezione złamane. Następnie bardzo niski korytarz dojazdowy prowadzi do przedsionka lwów. Nazywa się tak, ponieważ przedstawia lwa i lwicę wyrzeźbione w reliefie nad wejściem do wewnętrznego korytarza. Ten sklepiony przedsionek ma 5,33  m długości, 2,52  m szerokości i 3,20  m wysokości.

To wejście jest teraz potępione i niedostępne dla zwiedzających.

Z tego przedsionka wchodzi się po siedmiu stopniach do okrągłej galerii. Ten biegnie poziomą ścieżką okrężną, tworzącą prawie pełne koło, które zaczynając od fałszywych drzwi na wschód, przechodzi kolejno za fałszywymi drzwiami na północ, zachód i południe, zanim skręci w kierunku środka pomnika.

Na końcu galerii drzwi wyposażone w bronę, również złamaną, otwierają się na przedsionek o długości 4,04  m, szerokości 1,58  m i wysokości 2,73 m. Z tego przedsionka obniżony korytarz prowadzi do centralnej komory znajdującej się w sercu pomnika. Zamknięte przesuwanymi drzwiami kratowymi, które również znaleziono złamane, to sklepione sklepienie ma 4,04 długości, 3,06 szerokości i 3,43 wysokości. Zorientowana północ-południe, z wejściem od wschodu, posiada po trzy nisze na każdej ze ścian północnej, południowej i zachodniej.

Pomnik jest całkowicie pozbawiony jakichkolwiek mebli. Mimo szeroko zakrojonych poszukiwań nie znaleziono żadnego sekretnego pokoju.

Podobny zabytek znajduje się we wschodniej Algierii, to Medracen znajdujący się w pobliżu Batna . Różni się jednak wielkością, tylko 18,5  m wysokości, konstrukcją wewnętrzną i jest na pewno starszy.

Historia nazwy nadanej temu grobowcowi

Juba II był jednym z najbardziej uczonych ludzi swoich czasów: Pliniusz i Plutarch często cytują go w swoich pracach jako niepodważalne odniesienie, zwłaszcza w dziedzinie historii , geografii , gramatyki , edukacji , filozofii , archeologii , historii naturalnej, botaniki , liryka, malarstwo itp.

Jeśli chodzi o jego cesarską żonę, jeśli jej czyny nie odbywały się w bibliotekach w formie książek, to dlatego, że poświęciła się, nie licząc się z dobrem swego ludu, którego była kochana, a nawet czczona. To właśnie ten kult zaowocował, po śmierci Selene, mauzoleum zwanym przez miejscową ludność: Tombeau de la Romaine.

W opowieściach arabskich termin roumi/roum/ rum odnosi się do Bizancjum , a co za tym idzie do Rzymian i chrześcijan. Jeśli historycy arabscy określali grób terminem roum / roumia, to w odniesieniu do okresu rzymskiego (chociaż niektórzy historycy datują budowę grobowca na okres numidyjski poprzedzający panowanie rzymskie). Tak więc francuskie tłumaczenie pism arabskich pomyliłoby znaczenie słowa roumia , używając terminu chrześcijańskiego zamiast rzymskiego .

Uwagi i referencje

  1. Nr ref. W 1776 Światowego Dziedzictwa .
  2. Mówi o „monumentum commune regiae gentis”, Gabriel Camps , „Nowe obserwacje dotyczące architektury i wieku Medracen, królewskiego mauzoleum Numidii”, CRAI , 117-3, 1973, s.  470
  3. „ Pasha Salah Raïs w 1555 roku próbował zburzyć K'bour, aby usunąć jego skarb. Kazał go nawet pobić armatą, bez innego rezultatu niż uszkodzenie fałszywych drzwi na wschód ”(Mounir Bouchenaki, Le Mausolée royal de Maurétanie , tłumaczenie na arabski Abdelhamida Hadjiata, Ministerstwo Informacji i Kultury, Dyrekcja Muzeów, Archeologii i Zabytki i miejsca historyczne, Algier, 1979, s.  13).

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia