Maria Teresa Leoni

Maria Teresa Leoni Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 31 października 1903
Logrogne
Śmierć 13 grudnia 1988(w wieku 85 lat)
Madryt
Imię i nazwisko Maria Teresa Leon y Goyri
Narodowość hiszpański
Zajęcia Pisarz , scenarzysta , redaktor, tłumacz , dramaturg , autor literatury dziecięcej
Okres działalności Od 1920
Małżonka Rafael Alberti (z1932 w 1988)
Pokrewieństwo María Goyri (pra ciotka)
Inne informacje
Członkiem Liceum Club Femenino
Ruch Las Sinsombrero
Gatunki artystyczne Powieść , teatr , esej

María Teresa Leon , ur31 października 1903w Logroño i zmarł dnia13 grudnia 1988 w Madrycie jest hiszpańskim powieściopisarzem, eseistą, dramatopisarzem i scenarzystą.

Biografia

Córka Angela Leona, pułkownika armii hiszpańskiej, Maria Teresa dorastała w zamożnym domu wypełnionym książkami. Mieszka w Madrycie, Barcelonie i Burgos . Czyta wiele książek znanych autorów, takich jak Victor Hugo , Alexandre Dumas i Benito Pérez Galdós . Ze względu na mobilny charakter pracy ojca, nomadyzm wywarł głęboki wpływ na jego życie. Jego matka, Olivia Goyri, wysłała go na studia do Institución Libre de Enseñanza (Wolnej Instytucji Edukacyjnej), gdzie uczyła wówczas jego ciotka, María Goyri de Menéndez Pidal . Tam uzyskała dyplom z Filozofii i Literatury .

W wieku 16 lat jej romantyczny uciekinier wywołał skandal. Pomimo jej małżeństwa w następnym roku z dziennikarzem i pisarzem Gonzalo de Sebastián Alfaroelle, zostanie pozbawiona praw do swoich dwóch synów i nie będzie mogła ich ponownie zobaczyć przez lata. W Madrycie sprzedaje samochody, uczęszcza do Lyceum Club, który zrzesza progresistki i feministki. Bliska przyjaciółka Federico Garcii Lorki , publikuje La Belle du mal amour. Należy do grupy literackiej Génération de 27 .

Wstąpiła do partii komunistycznej iw 1932 poślubiła poetę Rafaela Albertiego . Razem podróżują do kilku krajów w Europie. Po powrocie do Madrytu Maria Teresa stworzyła październikową recenzję „w obronie ZSRR przed faszyzmem”. Kiedy w 1934 r. wybuchł bunt górników z Asturii , para przebywała w Moskwie na pierwszym zjeździe pisarzy. W Hiszpanii ich dom jest przeszukiwany. Dla Partii Komunistycznej udali się do Stanów Zjednoczonych , następnie do Meksyku i na Kubę , aby mnożyć konferencje i artykuły ostrzegające przed faszystowskim zagrożeniem.


Od początku wojny domowej między republikanami i frankistami obaj pospiesznie wrócili do Madrytu, gdzie Maria Teresa błagała Garcię Lorcę, aby nie wracał do Granady, gdzie pisarz miałby zostać zastrzelony przez żołnierzy Franco. Pod koniec miesiącaLipiec 1936, podczas bombardowań, ewakuowano wiele obrazów z muzeów Madrytu do bezpieczniejszych miast. Założyła i prowadziła magazyn El Mono Azul , stworzyła Teatr Guerillas , który dawał przedstawienia blisko linii frontu z Republikanami. Sekretarz Związku Pisarzy Antyfaszystowskich Marie Teresa zorganizowała w 1937 roku spotkania, których kulminacją był madrycki Kongres Obrony Kultury, skupiający wielu pisarzy z Europy i Ameryki Łacińskiej. W 1937 roku María Teresa León i Rafael Alberti pojechali do Moskwy o uzyskanie zgody Sowietów na zorganizowanie Kongresu Pisarzy Antyfaszystowskich w Hiszpanii. Historia ich wizyty w ZSRR pokazuje, że rola pisarzy zagranicznych nie ograniczała się do biernego odbioru sowieckiej propagandy. Mogą również być ważnymi aktorami w procesach negocjacji politycznych.

Pod koniec wojny domowej para została osadzona w Paryżu z Picassem i Nerudą, a następnie wygnana przez reżim Vichy . Po przybyciu do Argentyny junta wojskowa wypędzi ich znacznie później. W Rzymie w 1974 roku Maria Teresa nadal pisała, ale musiała zmierzyć się z chorobą Alzheimera. Nie będzie świadoma śmierci dyktatora Franco ani jego powrotu do Hiszpanii w 1977 roku, po trzydziestu ośmiu latach wygnania. W 1988 roku została pochowana w Majadahonda koło Madrytu . Na jej grobie wyryto werset od męża: „Esta mañana, amor, tenemos veinte años”. Mieszkająca na Kubie córka Aïtana Alberti ożywia pamięć o niej w obliczu zapomnienia.

„Memoria de la melancolia”, jedno z jego najpopularniejszych dzieł, to autobiografia z bardzo szczególnie wyrafinowanym pisaniem jego wspomnień prozą. Użyte słowa graniczą z gatunkiem poezji. Ten styl miesza się z bardzo mocnymi momentami historycznie, ale także z okresami jej życia, takimi jak wygnanie za reżimu Franco, czy jej przyjaźnie z poetami z pokolenia 27. Dzięki punktowi widzenia, który nam przekazuje. w tej książce możemy na nowo odkryć pewne elementy historyczne.

Pracuje

Teatr

Powieść

- w języku francuskim na podstawie tytułu Les Tréteaux de Madrid przez Gisèle Ventajou Conde-sur-Escaut Les Édisseurs français Reunis 1965 (zawiadomienie BNF n ö  FRBNF33076923 )

Fabuła

Próba

Scenariusz

Różnorodny

Uwagi i referencje

  1. "  Maria Teresa Leon Słowa płoną  " , o Ludzkości ,28 sierpnia 2019
  2. „  Intelektualiści w służbie Rzeczypospolitej: podróż Rafaela Albertiego i Marii Teresy León do Związku Radzieckiego w 1937 roku  ”

Linki zewnętrzne