Świstak z wyspy Vancouver

Marmota vancouverensis Image Opis Marmota vancouverensis w Beaty Biodiversity Museum.JPG. Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Subembr. Kręgowce
Klasa Mammalia
Podklasa Theria
Klasa infra Eutheria
Zamówienie Rodentia
Podzamówienie Sciuromorfia
Rodzina Sciuridae
Podrodzina Sciurinae
Uprzejmy Marmota

Gatunki

Marmota vancouverensis
Swarth , 1911

Stan ochrony IUCN

(CR)
CR A2ac; B2ab (i, ii, iv, v); D:
Krytycznie zagrożony

Vancouver Island Świstak ( Marmota vancouverensis ) jest gatunkiem małych ssaków należących do Sciuridae rodziny , która występuje tylko na kilku stromych zboczach wzgórz wyspy Vancouver w Pacific Northwest .

Jest uważany za zagrożony (klasyfikacja gatunków krytycznie zagrożonych , z 36 osobnikami na wolności wymienionymi w 2000 r. i około 300 osobnikami w 2017 r.) i jest przedmiotem prób zachowania przez rząd Kanady .

Cechy fizyczne gatunku

Jako dorosłe świstaki z Vancouver Island są porównywalne pod względem wielkości do dużego kota . Dorosłe osobniki mają około 60 do 70  cm długości .

Dymorfizm płciowy z gatunku przejawia się głównie poprzez masę osób. Dorosłe samce osiągają wagę 6-7  kg , podczas gdy samice osiągają zwykle 5  kg . Futro z Vancouver Island świstaków jest w kolorze brązowym, z białymi plamami na policzkach.

Świsty z wyspy Vancouver mają długie pazury , charakterystyczne dla ryjących ssaków , które pozwalają im kopać chodniki i nory . Ich siekacze są wydłużone, jak u bobrów .

Rozmnażanie i siedlisko

Samice tego gatunku są płodne w wieku od trzech do czterech lat. W mioty składają się z około trzech młodych.

Świstak z wyspy Vancouver żyje na naturalnie wyniesionych łąkach alpejskich . Łąki dostarczają roślin i wody. Rodzaj gleby powinien umożliwiać kopanie nor, w których zimują i wychowują młode.

Utrata siedlisk jest uważana za główną przyczynę niedoboru gatunków świstaków, w tym na wyspie Vancouver. Human cięcia drzew w lasach tworzy murawy, gdzie mogą żyć, ale szybki odrost drzew niszczy tego siedliska w ciągu kilku lat.

Interakcja z ludźmi

Pomimo nielicznych interakcji między świstakiem z wyspy Vancouver a gatunkiem ludzkim, działalność tego ostatniego doprowadziła do wirtualnego wyginięcia tego gatunku z powodu wycinania lasów, które zniszczyły normalne siedliska świstaków.

Od tego czasu zwierzę jest zagrożone i sklasyfikowane jako krytycznie zagrożone .

Gatunek ten przetrwał wtedy tylko dzięki firmom hodowlanym w niewoli , część wysiłków na rzecz zachowania gatunku ze strony rządu Kanady . Na wolności jest tylko 250-300 osobników (2017).

Oryginalna publikacja

Uwagi i referencje

  1. Geoffrey Bourgain, „Świstak z  Vancouver – zagrożony gryzoń  ”, http://www.especes-menacees.fr ,4 listopada 2014( przeczytaj online , skonsultowano 18 listopada 2017 r. )
  2. RCIP-CHIN , „  Vancouver Island Marmot  ” na stronie www.virtualmuseum.ca (dostęp 18 listopada 2017 r. )

Zobacz również

Odniesienia taksonomiczne

Linki zewnętrzne