Marc Garanger
Marc Garanger
Marc Garanger to urodzony francuski fotograf i filmowiec 2 maja 1935w Ézy-sur-Eure ( Eure ) i zmarł27 kwietnia 2020 rw Lamblore ( Eure-et-Loir ).
Znany jest z czarno-białych portretów Algierczyków, wykonanych w latach 1960-1962 na zlecenie armii francuskiej , za które w 1966 roku otrzymał nagrodę Niépce .
Biografia
Marc Garanger jest kształcony przez Braci Szkół Chrześcijańskich w Dreux . Aby uzyskać maturę w 1953 roku, jego ojciec dał mu Foca Standard .
W 1958 roku został zawodowym fotografem w Instytucie Pedagogicznym w Lyonie. Podczas swojej służby wojskowej w czasie wojny algierskiej , od marca 1960 do lutego 1962 roku, z 2 -go pułku piechoty stacjonującego w Aumale sektora , został mianowany fotograf pułku. On ma 25 lat. Wysłany do Aïn Terzine , wrócił po dziesięciu dniach z ponad dwoma tysiącami portretów algierskich kobiet - zmuszonych do ujawnienia się - przeznaczonych do zdjęć identyfikacyjnych .
„Przypomniałem sobie zdjęcia Amerykanina Edwarda Curtisa, który fotografował Indian niszczonych przez Amerykanów pod koniec XIX wieku. "
Podczas urlopu, za radą Roberta Barrat , byłego dziennikarza ze świadectwa chrześcijańskiego i dyrektora biura paryskiego tygodnika Afrique działaniu , że przemycane do Szwajcarii i opublikował swoje portrety algierskich kobiet w L'illustre który opublikował sześć obrazów towarzyszy tekst Charles-Henri Favrod . Te zdjęcia przyniosły mu Nagrodę Niépce w 1966 roku. W 1984 roku wyprodukował na ich podstawie książkę „Wojna algierska widziana przez poborowego kontyngentu, który przeszedł niezauważony”.
W 1964 r. Złożył relację z pogrzebu Palmiro Togliattiego w Rzymie ze swoim przyjacielem Rogerem Vaillandem . W 1966 roku, z torebką Nagrody Niépce , udał się do Czechosłowacji , po drugiej stronie żelaznej kurtyny .
Od tego czasu, rok po roku, Marc Garanger donosi coraz dalej na wschód, prawie we wszystkich republikach byłego ZSRR , aż po Jakucję .
W 2003 i 2004 r. Podążał za La Chaîne de l'Espoir w Kambodży , stowarzyszeniu chirurgów zajmujących się chorymi na serce „niebieskimi dziećmi”.
W 2004 roku wrócił do Le Monde w Algierii, aby poznać ludzi i miejsca, które sfotografował czterdzieści lat wcześniej.
W 2005 roku przebywał na rezydencji artystycznej w Domu Pracowników Imigranckich nad Renem i Dunajem w Lyonie przed wyjazdem ostatniego okupanta.
Aktywista i zaangażowany fotograf, był jednym z głównych aktorów rozwoju Związku Profesjonalnych Fotografów (UPP) i twórczym architektem Stowarzyszenia Autorów Sztuk Wizualnych i Stałego Obrazu (SAIF) .
Marc Garanger zmarł w Lamblore dnia27 kwietnia 2020 r w wieku 84 lat.
Nagrody i wyróżnienia
Publikacje
Niewyczerpująca lista
- 1965: Togliatti , L'Unita , Rzym.
- 1980: Turkmènes , Éditions Arthaud .
- 1982: Algierki 1960 , wydania Contrejour .
- 1984: Wojna algierska, widziana przez poborowego kontyngentu , przedmowa Francisa Jeansona , Éditions du Seuil .
- 1989: Luizjana , między niebem a ziemią , tekst Yves Berger , Éditions Contrejour.
- 1989: Strasburg , serce spotkań , tekst Theodore Zeldina , Telling Éditions, dla Rady Europy.
- 1990: Femmes des Hauts Plateaux, Algieria 1960 , tekst Leïla Sebbar , Éditions La Boite à Documents.
- 1992: Regards vers l'Est , Éditions SP Métal, Paryż.
- 1993: Siberian Notebooks , tekst Jean-François Bouthors, Éditions du Griot,
- 1997: Taïga, kraina szamanów , tekst Roberte Hamayon , legendy autorstwa Catherine Garanger, Imprimerie Nationale (nagroda François-Sommer)
- 2003: Rosja, twarze imperium , Éditions des Syrtes
- 2005: The Stranger , Éditions Bleu-Autour,
- 2005: Obrazy wioski Percheron, Préaux et les Préaliens , Ecomusée du Perche, Saint-Cyr-la-Rosière .
- 2007: Marc Garanger z powrotem w Algierii z Sylvainem Cypelem , Éditions Atlantica.
Zbiory publiczne
Wystawy, pokazy
- 1970, Algierskie Kobiety , Maison de la Culture du Havre .
- 1971, 54 fotografie , Fnac -Étoile, Paryż.
- Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden,
- 1982,
-
Algierki 1960 , National Photography Foundation, Lyon.
- FNAC-Montparnasse, Canon Galleries w Genewie i Amsterdamie .
- 1983,
- 1984, Życie codzienne kobiet w Algierii w latach 60. , Saint-Quentin-en-Yvelines
- 1985, La Famille à Valence , CRAC de Valence .
- 1986, Marc Garanger , Wieża ciśnień w Tuluzie
- 1989, Luizjana , Cartier Foundation, dla firmy Kodak.
- 1992
-
Patrząc na wschód , Galerie Picto-Bastille, Paryż,
-
Od Czech po Syberię , La Halle au Wheat, Saint-Malo
-
Słowacja , Instytut Francuski w Bratysławie
- 1993, Dreams of East, Dreams of West , Galerie Lab'Distribution, Paryż.
- 1994, Syberyjskie zeszyty , ratusz Saint-Ouen-l'Aumône
- 1995, Identita e Alterita Algerian Women 1960 Biennale w Wenecji ,
- 1996, Taïga, land of the Shamans , Passage de Retz, Paryż
- 1997,
- Duchy i szamani tajgi
- Muzeum Łowiectwa i Przyrody w Paryżu. Nancy, Toulon, Angers, Brest, Verneuil-sur-Avre
-
Obowiązek zapamiętania , algierskie kobiety 1960, Rencontres d'Arles
-
Aragon, wieczny ruch , algierskie kobiety 1960 (zbiorowe), Fête de l'Humanité
- 1998, Police Pictures w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w San Francisco Algierskie kobiety 1960, (zbiorowe)
- 2000,
- 2001,
-
Algierskie kobiety 1960 / The Algerian War , 7 0FF Nice
-
Duchy i szamani z Tajgi , Saint-Ouen-l'Aumône
- 2002,
- 2003,
-
Veil (zbiorowy), Wielka Brytania
-
Rosja , Le Globe Bookstore, Paryż
- 2004, Fotografowanie wojny algierskiej , (zbiorowe), Dziedzictwo fotograficzne, Hôtel de Sully
- 2005, wojna algierska, algierskie kobiety 1960 , Tampere , Finlandia
- 2006,
-
Préaux, 108 portretów mieszkańców wioski przed ich domami , opactwo Sainte- Gauburge, Ecomusée du Perche , Saint-Cyr-la-Rosière
-
23 th Afryka-Francja Szczyt w Bamako .
- Pokaz: Return to Algeria for People of Images, the28 września, u posła
- 2007, wystawa Ideqqi, sztuka berberyjskich kobiet, Quai Branly Museum .
- 2008, wystawa Ideqqi, Musée de la Civilization w Quebecu . 9 portretów berberyjskich kobiet o wymiarach 2,25 × 2,25 m, doMarzec 2009,
- 2009, Pokaz: Rosja dla ludzi obrazów , the26 lutego, u posła
- 2010, Niezwykłe drzewa lasu Senonches , Rémalard
- 2019: Photographing Algeria , wystawa zbiorowa, Institut du monde arabe Tourcoing
Filmografia
Niewyczerpująca lista
- 1988: Regard sur la Planète, 54 000 fotografii autorstwa Marca Garangera , Laserdisc , Éditions Futur-Vision, Paryż.
- 1989: Luizjana, między niebem a ziemią , tekst Yves Berger , Laserdisc, Éditions Futur-Vision.
- 1991: Death Valley , Las Vegas and the Grand Canyon, Laserdisc, Éditions Futur-Vision,
- 1996: Taïga, kraina szamanów , z Catherine Garanger, 52 min., Francja 3 - ADR Productions.
- 1999: Ako Senze, królowie Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej , z Claude-Hélène Perrot , 52 min. CNRS , nadawane w TV5 Afrique.
- 2001: Abandon-nous, przemówienie Georgesa Niangorana Bouaha , 26 min., Transmisja w TV5 Afrique.
film dokumentalny
-
Living with your eye, portret fotografa Marca Garangera , z Naïs Van Laer, 2016, Sanosi Productions, 54 min.
Uwagi i odniesienia
-
„Wywiad z Markiem Garangerem” , Artsenal, Rada Generalna Eure-et-Loir 2013.
-
Frédérique Chapuis, „Death of Marc Garanger, the Photographer of the alggerian war” , Télérama , 30 kwietnia 2020.
-
Jean Dieuzaide, „Fotografia będąca synonimem rzeczywistości, świadectwo Marca Garangera” , Le Château d'Eau , 3 czerwca 1986.
-
Michel Guerrin, „Dwie twarze Algierii , Le Monde , 19 grudnia 2000.
-
Camille Sarret, „Portraits of Algierian women:„ One gaping at me ” , TV5 Monde , 20 grudnia 2012.
-
Françoise Denoyelle, „Marc Garanger” , À l'Œil , 30 kwietnia 2020 r.
-
„Zdobywcy nagrody Niépce od 1955 r.” , Société des gens images , 7 maja 2015 r.
-
„Voyage to the Rhine and Danube” , Muzeum Historii Imigracji , dostęp 28 kwietnia 2020 r.
-
„Homage to Marc Garanger” , Union of Professional Photographers , 30 kwietnia 2020 r.
-
„ Zawiadomienie o śmierci pana Marca Garangera ” , na simplifia.fr , 29 kwietnia 2020 r.
-
„Marc Garanger and NYPH10” , New York Photo Festival , 20 maja 2010.
-
„Marc Garanger, Algerienne, 1960” , Biblioteka Narodowa Francji .
-
Matthieu Delcroix, „ Photographier l'Algérie” na IMA w Tourcoing, sto zdjęć i stulecie historii ” , La Voix du Nord ,14 marca 2019 roku.
-
„ Living with your eye ” , w Sanosi Productions (dostęp: 30 kwietnia 2020 )
-
" Zwiastun filmu dokumentalnego" Życie z okiem " "
Linki zewnętrzne
Teczka
Wideogram