Marc Bonnehée

Marc Bonnehée Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 2 kwietnia 1828
Moumour
Śmierć 28 lutego 1886(w wieku 57 lat)
Passy
Pogrzeb Cmentarz Montmartre
Narodowość Francuski
Trening Paryskie Narodowe Konserwatorium Muzyki i Tańca
Zajęcia Piosenkarka , artysta liryczny
Inne informacje
Pracował dla Opera Paryska , Teatr Toulouse Capitole
Zasięg Baryton
Mistrz Alphonse Revial
Nagrody Kawaler Palmy Akademickiej
Kawaler Legii Honorowej
Pogrzeb Marca BONNEHÉE - Cmentarz Montmartre.JPG Widok na grób.

Marc Bonnehée (2 kwietnia 1828 - 28 lutego 1886) to   francuski baryton Opery Paryskiej (1853-1864) i Opery w Tuluzie .

Biografia

Bonnehée urodziła się w Moumour ( Basses-Pyrénées ). Studiował śpiew w Tuluzie, a następnie w Konserwatorium Paryskim , gdzie jego nauczycielem był tenor Alphonse Révial . W 1853 roku zdobył II nagrodę konserwatorium za operę komiczną oraz pierwsze nagrody za śpiew i wielką operę .

Debiutował w Operze Paryskiej im16 grudnia 1853W roli Alphonse, w  La Favorite  przez Donizettiego  . W 1854 roku brał udział z Gustave-Hippolyte Rogerem i Sophie Cruvelli w wznowieniu La Vestale przez Gaspare Spontiniego .

Wśród ról, które stworzył Bonnehée, jest Guy de Montfort w Les Vêpres siciliennes de Verdi (1855), gdzie odnosi wielki sukces między Louis-Henri Obinem i Louisem Gueymardem  ; książę Palma w  La Rose de Florence przez Emanuele Biletta (1856), Stello w La Magicienne  (en) (1858) i Julien w Pierre de Médicis (1860).

Śpiewał także rolę hrabiego de Luna w Le Trouvère  de Verdi (12 stycznia 1857). W jego repertuarze na uwagę zasługują także inne role, takie jak tytułowa rola  Guillaume Tell , Henri Asthon w  Lucie de Lammermoor , Cinna w  La Vestale i Lusignan w  Królowej Cypru .

W 1865 roku Bonnehée pojawił się z powodzeniem w Madrycie i w Marzec 1869, jest zatrudniony przez Toulouse Opera.

Po przejściu na emeryturę w 1873 uczył śpiewu w Passy . Został nauczycielem śpiewu w Konserwatorium Paryskim im1 st październik 1879, gdzie zastępuje Gustave-Hippolyte Roger .

W 1882 roku został mianowany oficerem Akademii .

Zmarł 45 rue Decamps dnia28 lutego 1886, w wieku 57 lat i spoczywa na cmentarzu Montmartre .

Francuskie dekoracje

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Róża Florencka na data.bnf.fr

Bibliografia

  1. Gustave Vapereau, Bonnehée Marc Uniwersalny Słownik współczesnych ( 4 th edition) Cz. 1, str.  236 . Hachette et C ie (1870)
  2. „  Konkurs muzyczny i deklamacyjny  ”, Le Ménestrel , 7 sierpnia 1853, s.  1 ( czytaj online )
  3. Narodowe Konserwatorium Muzyki i Deklamacji. Dokumenty historyczne i administracyjne, Paryż: Imprimerie National, 1900, s.  703 .
  4. „  Courrier des Théatres  ”, Le Figaro , 1 st marca 1886, s.  3 ( czytaj online )
  5. „  Pierre de Médecis  ”, Mały przewodnik po teatrach ,Czerwiec 1860, s.  1 ( czytaj online )
  6. Théodore Lajarte, Musical Library of the Opera Theatre , katalog historyczny, chronologiczny, anegdotyczny, tom 2 (1793-1876), Librairie des bibliophiles, 1876, s.  228
  7. Théodore Lajarte, Musical Library of the Opera Theatre , katalog historyczny, chronologiczny, anegdotyczny, tom 2 (1793-1876), Librairie des bibliophiles, 1876, s.  222 .
  8. „  Panorama Paryża - teatry  ”, Le Mercure Parisien ,Listopad 1854, s.  1 ( czytaj online )
  9. Lucie de Lammermoor: wielka opera w 4 aktach na archive.org
  10. Kutsch & Riemens 2003, s.  499 .
  11. Springer, Christian (2013).
  12. Narodowe Konserwatorium Muzyki i Deklamacji. Dokumenty historyczne i administracyjne. Paryż: Imprimerie National, str.  438 .
  13. Vital ustawa n o  204, Paryż 16 th .

Źródła

Linki zewnętrzne