Westalce jest tragedia liryczna w trzech aktach przez Gaspare Spontini ( 1774 - 1851 ), na libretta Étienne de Jouy , miał premierę w Paryżu 15 grudnia 1807, następnie w wersji niemieckiej w Wiedniu w 1810 roku , a we włoskiej wersji w Neapolu , w8 września 1811.
Zainstalowany w Paryżu w 1803 r. Gaspare Spontini, po wystawieniu trzech oper komiksowych w Théâtre Feydeau , szukał rzymskiego tematu do wielkiej opery, która pasowałaby do ducha czasu, nowej syntezy między monarchią a republiką, między starym reżimem a Revolution, który Napoleon i pierwszy starał się osiągnąć. Étienne de Jouy zaproponował mu libretto do La Vestale, którego odmówili już Étienne Nicolas Méhul i François-Adrien Boïeldieu . Spontini dostrzegł przewagę, jaką mógł z tego wyciągnąć, i zaakceptował to.
Jak wskazuje de Jouy w swojej przedmowie, temat La Vestale zaczerpnięto z tekstów Johanna Joachima Winckelmanna . Jest również inspirowany tragedią Éricie ou Westalce przez Joseph-Gaspard Dubois-Fontanelle . Temat jest bardzo dramatyczny, ale pozwala na rozmieszczenie ogromnej liturgii scenicznej, a rzymskie odniesienia z orłami, berłami, żołnierzami i marszami triumfalnymi zgadzają się z imperialną symboliką kosztem pewnych anachronizmów.
Kiedy La Vestale została wykonana we wtorek w operze15 grudnia 1807praca zdawała się w cudowny sposób ucieleśniać ducha Imperium i natychmiast wywołała sensację. Obsługiwana przez znakomitą obsadę, w tym Madame Branchu en Julia, miała prawie sto przedstawień z rzędu. Institut de France uznał to za najlepsze dzieło liryczne dekady. W niedzielę26 sierpnia 1906o 15:00 w Théâtre des Arènes w Béziers odbyło się przedstawienie La Vestale na oczach 30 000 widzów według L'Officiel des Théâtres.