Ambasador |
---|
Narodziny |
1903 Xian z Linxii |
---|---|
Śmierć |
31 lipca 1975 Jeddach |
Narodowość | Republika Chińska |
Zajęcia | Chińscy watażkowie , dyplomata , polityk |
Okres aktywności | Od 1928 |
Tata | Moja Qi |
Rodzeństwo | Mój Buqing |
Dziecko | Ma Jiyuan ( w ) |
Religia | islam |
---|---|
Partia polityczna | Kuomintang |
Uzbrojony | Rewolucyjna Armia Narodowa |
Stopień wojskowy | Generał |
Ma Bufang ( chiński uproszczony :马步芳 ; tradycyjny chiński :馬步芳 ; pinyin : 1.903 - +1.975 ) jest chiński przywódca wojskowy z kliki Ma (grupa Hui muzułmańskich watażków ), aktywny w czasie z " Pierwszej Republiki Ludowej ” . Od 1919 r. Zarządzał niewielką częścią prowincji Qinghai, a od 1928 r. Prawie całą nią.
Jest synem Ma Qi (马 麒/馬 麒, ), który utworzył w 1915 roku w Qinghai chińską armię republikańską znaną jako Armia Ninghai (宁海军/寧海軍, w odniesieniu do regionu Autonomiczny Region of Ningxia i Qinghai prowincji ), a dano cywilnych i wojskowych posty rządu Beiyang w Pekinie w tym samym roku, potwierdzając swoją władzę cywilną i wojskową w Qinghai. Ma Qi jednostronna z Feng Yuxiang za Guominjun wojskowej frakcji , aż do Central Plains wojny , gdzie zebrali się zwycięzcy, Tchang Kaj-szeka .
W Lipiec 1931Ma Qi został mianowany przewodniczący Qinghai, podczas gdy jego drugi syn, Ma Bufang stał dowódca 9 -go Oddziału Armii Krajowej. Ningxia, Gansu i Qinghai znajdują się teraz pod dominacją muzułmanów, którzy złożyli przysięgę lojalności nowemu rządowi.
Kiedy Ma Qi zmarł w tym samym roku, jego władza została przekazana bratu Ma Lin (马 麟/馬 麟, ), który został mianowany gubernatorem Qinghai).
W 1936 roku pod rozkazami Tchang Kaï-cheka, z pomocą ostatnich sił Ma Zhongying w prowincji Gansu , Ma Hongkui (zh) i Ma Hongbin (zh) (马鸿宾/馬鴻賓, ) w prowincji Ningxia Ma Bufang i jego brat Ma Buqing (马步青/馬步青, ) odgrywają ważną rolę w unicestwieniu 21 800 ludzi z Zhang Guotao, którzy przekroczyli Żółtą Rzekę , próbując wzmocnić komunistyczną bazę. Później Ma Bufang awansował dzięki zaangażowaniu Kuomintangu i zmusił swojego wuja Ma Lin do ustąpienia stanowiska w 1937 roku . W ten sposób Ma Bufang został gubernatorem Qinghai, posiadającym uprawnienia cywilne i wojskowe, i pozostał jego władcą aż do zwycięstwa komunistów w 1949 roku . Podczas dojścia do władzy Ma Bufanga, razem ze swoim bratem Ma Buqingiem i jego kuzynami Ma Hongkui i Ma Hongbinem, pomogli innemu z ich kuzynów, Ma Zhongyingowi, zwyciężyć w Gansu , ponieważ nie chcieli, aby Ma Zhongying konkurował z nimi na własnej ziemi oraz zachęcała Ma Zhongying i pomagała jej w rozwijaniu jej własnej bazy energetycznej w innych regionach, takich jak Gansu i Xinjiang .
Ma Bufang mocno opodatkował tybetańską populację Qinghai (ex-Amdo) w latach 1930-1950.
Zażądał duży okup za młodego Lamo Dhondupa, przyszłości Tenzin Gjaco , 14 th Dalajlama , pochodzący z regionu, mogą udać się do Lhasy. Według Patricka Frencha Ma Bufang, który był przyjacielem rodziny Diki Tsering , matki Dalajlamy, osobiście odegrał rolę w wyborze tego ostatniego. Według Diki Ceringa, który znał go od dzieciństwa, bo był blisko ojca dwóch braci, Ma Bufang był przyjacielem jego rodziny i to jest chyba to, co przyniósł Regent of Tibet Taktra i Kaszagu do ponownego ich plan, by go usunąć od Lhassy i uwięzić jego synów, aby mogli samodzielnie sprawować władzę.
Thubten Gyatso wykorzystał w 1919 roku konflikt w klasztorze Yushu, aby za namową Brytyjczyków najechać prowincję Xikang (wówczas specjalny okręg Czuanbian ), a następnie południe Qinghai w 1932 roku . Ma Bufang i jego armia, z generałem Han Liu Wenhui , minusy zaatakować i pokonać armie Thubten Gjaco , XIII th Dalajlama w wojnie Qinghai-Tybet , zawiera również kilka powiatów w prowincji Xikang .
Podczas swojej ofensywy na północnym zachodzie Chin, Ludowa Armia Wyzwolenia z Komunistycznej Partii Chin , kierowanego przez generała Peng Dehuai , Xi'an bierze ogólną hui Zongnan ale jest atakowany przez IZ Bufang. Pochodzący z Taiyuan, generał Nie Rongzhen dołączył do Peng i z jego pomocą pokonał armię Ma Bufanga na zachód od Xi'an. W pogoni za nim komuniści zajmują dalej na zachód Lanzhou , stolicę Gansu, a następnie Xining (20 maja 1949).
Ma Bufang uciekł do Chongqing , a następnie udał się do Hongkongu . W październiku Czang Kaj-szek wezwał go do powrotu na północny zachód, aby stawić opór Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, ale poleciał do Arabii Saudyjskiej z ponad 200 krewnymi i podwładnymi, wzywając go do pielgrzymki .
W 1950 roku Ma Bufang wyjechał do Egiptu . W 1957 r. , Po nawiązaniu stosunków dyplomatycznych między Egiptem a Republiką Chińską , Ma Bufang zostaje przeniesiony z Tajpej na stanowisko ambasadora Tajwanu w Arabii Saudyjskiej . Ma Bufang był u władzy przez cztery lata, nigdy nie wracając na Tajwan.
W 1961 r. W wyniku skandalu (rzekomo zmusił swoją siostrzenicę do zostania konkubiną ) Ma Bufang został zwolniony ze stanowiska ambasadora Tajwanu w Arabii Saudyjskiej. Aby uniknąć sankcji ze strony rządu Tajwanu, postanawia ubiegać się o obywatelstwo saudyjskie. Pozostał w Arabii Saudyjskiej aż do swojej śmierci w 1975 roku. Chociaż Ma Bufang miał wiele konkubin, miał tylko jednego syna, Ma Jiyuan (马 继 援/馬 繼 援, ), który został dowódcą dywizji w armii swojego ojca.