Ryś w Francji jest chroniony zwierząt i jeden z największych drapieżników w kraju. Jeszcze dyskretny i nigdy nie atakuje człowieka, został uwięziony z XIV th wieku i całkowicie wyeliminowane w XIX th wieku . Wracając naturalnie lub po reintrodukcji ryś euroazjatycki zaczął ponownie kolonizować Francję, powodując napięcia z dwoma głównymi przeciwnikami po powrocie: małymi hodowcami przeżuwaczy i myśliwymi .
Ryś był obecny w całej Europie, z wyjątkiem Wielkiej Brytanii. Polowanie zaczyna lynx w XVI -tego wieku w Europie i intensyfikuje XVIII th . Do intensyfikacji polowań przyczyniła się demokratyzacja broni palnej, wzrost populacji zmniejszający przestrzeń dostępną dla rysia oraz promocja łowiectwa poprzez uzyskiwanie państwowych premii za zwalczanie robactwa.
Znika lasy i równiny po średniowieczu i jest wydalany z Paris Basin do XVI -tego wieku. Jego całkowita eksterminacja wystąpił we Francji w XIX -tego wieku, Vosges w 1650 roku, tym Massif Central w 1875 roku i Jura 1885. Gatunki obserwowano w Pireneje Wschodnie w 1917 roku, na Canigou . Ale te obserwacje nie są ostatnimi w tym łańcuchu. 4 rysie zostały uwięzione w Béarn przez słynnego łowcę niedźwiedzi Toussaint Saint Martin w latach 1919–1936 (cytowane przez dr Couturier). Ryś został zabity przez myśliwych izardów w wysokiej dolinie Ossau w rejonie szczytu Lurien (1957), wyznaczonego przez federalnego gajowego Pierre'a Fourcade'a. W 1976 roku Henri Navarre sfotografował świeżą odbitkę w dolinie Aspe, którą profesor F de Beaufort z MNHN przywiózł rysiom. Inne oznaki obecności zostaną znalezione między 1980 a 1996 r. I zatwierdzone. Ostatnim i ostatecznie jedynym badaniem, które zostało przeprowadzone na rysiu pirenejskim przez pirenejskiego przyrodnika Luca Chazela, rozpoczęło się w 1982 r., A zakończyło w 1997 r. Wydaje się, że ryś zniknął z Pirenejów pod koniec lat dziewięćdziesiątych.
Wspólna Lynx została całkowicie wyeliminowana z Francji w XX th wieku. Ryś zniknął z Europy Zachodniej i Alp przed niedźwiedziem i wilkiem , chociaż polowano na niego mniej intensywnie. Wyjaśnienie leży w większej wrażliwości rysia na niszczenie jego siedlisk i spadku liczebności jego naturalnej zdobyczy.
We Francji jest ponownie wprowadzany w Wogezach . Ale wielu z nich niewątpliwie pochodzi z Niemiec i Szwajcarii . W Wogezach i Jurze będzie około stu zwierząt. Pojawia się również biernie w Alpach (przylot osób ze Szwajcarii) oraz w Ardenach . Ryś musi stawić czoła wrogości myśliwych, którzy mogą postrzegać go jako konkurenta, niektórzy myśliwi nie wahają się strzelać do rysi, a nawet je zatruwać . W 2006 roku na trzech masywach będzie mniej niż dwieście zwierząt.
Teren jego ojczyzny jest rozległy i często coraz bardziej podzielony drogami (około 60% znanych przyczyn śmierci tego zwierzęcia w Wogezach i Jurze wynika z kolizji z pojazdami) .
Ryś euroazjatycki wrócił naturalnie do Alp (obecnie głównie na północ od Alp francuskich) i Jury (po operacjach reintrodukcji przeprowadzonych w Szwajcarii ) i został ponownie wprowadzony do Wogezów .
Pod koniec 2004 r. Populację francuską oszacowano na od 135 do 180 sztuk, przy czym tendencja ta wykazywała wzrost zarówno liczebnie, jak i na terytoriach okupowanych.
Na Jurze ryś odtworzył zalążek populacji, który wydaje się trwały i wraz z głuszcem stał się jednym ze wskaźników jakości lasu, a czasem symbolem chęci naprawienia szkód w środowisku .
W Wogezów, ostatnie rysie zostałby zabity na początku XVII E wieku lub były ofiarami wylesiania, na niedostatek pożywienia (duże ssaki zdecydowanie ustępowały po Rewolucji Francuskiej), aby znaleźć tylko ważnych populacji tylko w koniec XX -go wieku. Projekt reintrodukcji Wogezów zapoczątkowano w 1983 r., Tworząc populację podstawową komplementarną do tej, która została już odtworzona na pobliskiej Jurze. Od 1983 do 1993 wypuszczono 12 samców i 9 samic. Szacuje się, że w 2006 r. W regionie przebywało od 30 do 40 osobników na powierzchni około 2000 km 2 (zagęszczenie: 1,5 do 2 rysi / 100 km 2 ). Populacja Wogezów odbudowuje się bardzo powoli. Wydaje się bardziej kruchy i wrażliwy niż populacja Jury, w szczególności z powodu ciągłego kłusownictwa, zagrożeń związanych z polowaniem lub ruchem samochodowym.
W Mozeli naukowcy i przyrodnicy potwierdzili w 2000 r . Opisy wędrowców od lat 80. XX wieku, stwierdzając obecność rysia na zachodzie i północnym zachodzie aglomeracji Metz . Ponowne zawłaszczenie tego rozległego terytorium sprzyjającego ich rozwojowi (zarośla, tereny wojskowe objęte zakazem polowania i wąskie doliny) bogate w zwierzynę (daniele i sarny) może być bezpośrednią konsekwencją reintrodukcji przeprowadzonej w Wogezach w 1983 r. działanie jednostki znającego się na rzeczy przyrodnika jest również całkiem prawdopodobne. Według obserwacji te kotowate, szacowane na około pięćdziesiąt osobników, znajdują się w fazie migracji w kierunku zachodnim.
W Beaujolais zarejestrowano poważną wizualną obserwację rysia 1 st marca 2011w miejscowości Vaux-en-Beaujolais . Po kilkudniowych badaniach, wspólnie z hodowcą, którego jagnię zabito, oraz myśliwym, obecność rysia potwierdzono w departamencie Rhône , wykonując zdjęcia.
Pireneje: wydaje się, że debata na temat obecności lub nie kota w Pirenejach została ożywiona w ostatnich latach. Dla niektórych zwierzę nadal jest obecne; mimo wszystko, dysponując nowoczesnymi środkami, którymi dysponujemy dzisiaj, nie mamy poważnych świadectw. Wskaźniki jego obecności należy traktować poważnie na Aude i Ariège .
Masyw Centralny: wiemy, że zwierzę prędzej czy później ponownie skolonizuje region, oczywiście pod warunkiem, że populacje innych masywów mają rzeczywistą dynamikę demograficzną, aby móc rozpocząć postęp w kierunku Masywu Centralnego. Istnieją również oznaki jego obecności w Ardèche, Lozère i Haute Loire. Niektóre zeznania wskazują również na obecność kota w Allier lub na płaskowyżu millevaches. Ale także tutaj świadectwa, które są trudne w użyciu i oparte na czasami fantazyjnych obserwacjach. W niektórych przypadkach mylenie ze złotym genem może być zaawansowane .
Od początku lat 70. rysie zostały ponownie wprowadzone na Jurze i Alpach Szwajcarskich, a następnie w latach 80. w Wogezach , Jurze i Alpach Francuskich. We Francji monitoring populacji rysia jest prowadzony przez sieć Lynx, która identyfikuje oznaki obecności kotów. W Szwajcarii dochodzi do schwytania osób z problemami.
Aby schwytać rysie w celu ponownego wprowadzenia, naukowcy wykorzystują tendencję kotów do ciągłego przechodzenia przez te same przejścia. Klatka z dwojgiem przesuwanych drzwi jest umieszczona tak, aby kot mógł widzieć swój ślad poza pułapką, na często uczęszczanej ścieżce. Ryś jest często chwytany na początku lub pod koniec zimy, a następnie przechodzi okres kwarantanny przed wypuszczeniem, najlepiej parami, latem. Schwytane osobniki są często młodymi, zazwyczaj samcami.
W 2009 r. Ryś borealny we Francji został umieszczony przez IUCN w kategorii „gatunki zagrożone” .
We Francji ryś euroazjatycki korzysta z pełnej ochrony od czasu dekretu ministerialnego z dnia 17 kwietnia 1981odnoszące się do ssaków chronionych na całym terytorium. Zabrania się zatem niszczenia, okaleczania, chwytania lub usuwania, celowego niepokojenia lub naturalizacji, a także niszczenia, zmieniania lub degradacji jego środowiska. Niezależnie od tego, czy żyje, czy martwy, zabrania się również transportu, handlu, używania, trzymania, sprzedawania lub kupowania.
Kociak jest również jednym z „ gatunków determinujących ”, które należy zachować, aby rozwijać sieć biologicznych korytarzy, która ma być chroniona, odtwarzana i zarządzana w celu budowy regionalnej zielonej i niebieskiej sieci. Ryś jest zatem decydujący w Owernii , w regionie Centre-Val de Loire lub w Occitanie .