Prezes Instytutu Prawa Międzynarodowego | |
---|---|
od 1894 | |
Prezes Instytutu Prawa Międzynarodowego | |
od 1892 | |
Prezes Stowarzyszenia Wounded Relief Society ( d ) |
Narodziny |
21 maja 1843 Autun |
---|---|
Śmierć |
8 lutego 1918(w wieku 74 lat) Barbizon |
Pogrzeb | Nieznany |
Narodowość | Francuski |
Trening | Uniwersytet Burgundii |
Zajęcia | Prawnik , pedagog , profesor uniwersytecki , sędzia , prawnik |
Pracował dla | Uniwersytet Paryski |
---|---|
Pole | Prawo |
Członkiem |
Instytut Prawa Międzynarodowego Akademia Nauk Moralnych i Politycznych Instytut Prawa Międzynarodowego (1875) |
Nagrody |
Pokojowa Nagroda Nobla Komandora Legii Honorowej (1907) Doktor honoris causa Uniwersytetu w Leiden (1913) |
Archiwa prowadzone przez | Archiwa dyplomatyczne (147PAAP) |
Louis Renault , urodzony w Autun dnia21 maja 1843i zmarł w Barbizon dnia8 lutego 1918, jest francuskim profesorem prawa międzynarodowego , laureatem Pokojowej Nagrody Nobla w 1907 roku .
Syn księgarza, został przyjęty na wydział prawa w Dijon w 1868 r., Wykładowca na wydziale prawa paryskiego w 1873 r., A następnie profesor na tym samym wydziale w 1881 r. (Katedra prawa ludowego ).
Od 1890 r. Był również konsultantem prawnym francuskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, następnie członkiem Stałego Sądu Arbitrażowego w Hadze . Jest również bardzo aktywnym członkiem Institut de droit international.
Louis Renault był promotorem międzynarodowego arbitrażu . Był członkiem delegacji Francji z baronem d'Estournelles de Constant i Léonem Bourgeois na pierwszej i drugiej konferencji w Hadze. Otrzymał tytuł doktora honoris causa z Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w 1900 roku . Był także członkiem Akademii Nauk Moralnych i Politycznych w 1901 roku oraz laureatem Pokojowej Nagrody Nobla z Ernesto Teodoro Moneta w 1907 roku .
Od 1916 do 1918 roku kierował Société de Secours aux błogosławi Militaires (SSBM), który od 1940 roku ma stać francuskiego Czerwonego Krzyża .
Ożenił się w 1873 roku, poślubiając Juliette Thiaffait.