Louis Poirson

Louis Poirson
Seryjny morderca
Obraz poglądowy artykułu Louis Poirson
Informacja
Imię i nazwisko Louis Poirson
Narodziny wrzesień 1962
w Manakarze ( Madagaskar )
Przezwisko Rambo
Przekonanie 4 grudnia 1985
Styczeń 1997
24 września 2002 r.
4 lutego 2005 r.
Zdanie Dożywocie
Działania przestępcze Morderstwa
Ofiary 4 z których został uznany za winnego, a także innego, w którym bezskutecznie wszczęto list gończy
Kropka 30 sierpnia 1995 r.-3 września 1999 r.
Kraj Francja
Regiony Alzacja , Ile-de-France , Górna Normandia Norman
Miasto Strasburg , Douains , Neuilly , La Villeneuve-en-Chevrie , Mantes-la-Jolie
Aresztować 3 maja 2000 r.

Louis Poirson , nazywany "  Rambo  " jest wielokrotnym gwałcicielem i seryjnym mordercą Francuzem , urodzonym wwrzesień 1962na Madagaskarze .

Biografia

Louis Poirson urodził się w wrzesień 1962na Madagaskarze . Mieszkał tam do 4 roku życia w 1966 roku .

Jej ojciec jest Francuzem , matka Madagaskarem , mają czworo dzieci. Louis Poirson jest najstarszym i jedynym chłopcem. Oświadcza, że ​​stał się drugim najlepszym ze swojego ojca alkoholika, który bije go regularnie, często bez powodu, pod czujnym okiem biernej matki. Następnie czuje do nich zaciekłą nienawiść.

Chwalebnie opisują go świadkowie, którzy będą podążać za sobą na jego procesach: uczeń "bardzo zmotywowany i miły w byciu", pracownik "wzorowy", towarzysz "taktowny".

W 1980uzyskał CPL w żegludze i został marynarzem na pchaczu reńskim . Jego pracodawca chwalił „wydajną i poważną” pracę oraz „wzorowe” zachowanie.

Jest obdarzony herkulesową siłą, marzy o zostaniu parakomandosem. "Kocham armię i chciałem zostać parakomandosem do podróży, sportu i walki" , ale z powodu złamanej strzałki nigdy nie będzie mógł zostać spadochroniarzem i jest głęboko rozczarowany. W1982pełni swoją służbę państwową .

Kurs kryminalny

Seria gwałtów

pomiędzy Marzec 1983 i styczeń 1985Louis Poirson popełnia siedem gwałtów i pięć napaści (czasem z użyciem broni, niektóre z jego ofiar są uduszone) w regionie Strasburga . Ostatni gwałt popełnia w lesie, ofiara podnosi tablicę rejestracyjną samochodu. Chodzi o towarzysza Louisa Poirsona.

W styczeń 198522-letni Louis Poirson został aresztowany i osadzony w więzieniu w Ensisheim . Chociaż jego zachowanie może wydawać się schizofreniczne , eksperci psychiatrzy ustalają jednak, że Poirson jest odpowiedzialny za jego działania i że nie należy rozważać żadnej terapii. W rzeczach Poirsona znaleziono zdjęcie nagiej kobiety w lesie, przerażonej. Pytany przez śledczych Louis Poirson oświadcza, że ​​nigdy nie widział tej kobiety i że jest to zdjęcie, które po prostu znalazł. Będąc ściganym tylko za gwałt i napaść na tle seksualnym, Poirson nigdy nie będzie się martwił o to rzekome morderstwo.

4 grudnia 1985Louis Poirson zostaje osądzony i skazany na 15 lat więzienia . Podczas odbywania kary w więzieniach Ensisheim i Fleury-Mérogis utrzymuje korespondencję z Chantal Vaslet, jego przyszłą towarzyszką. Jest opiekunką do dzieci, starsza od niego o 14 lat i 6 córek.

W Lipiec 1994, Louis Poirson zostaje zwolniony po 9 i pół roku w areszcie. Został kamieniarzem w regionie paryskim .

Seria porwań i morderstw

30 sierpnia 1995 r., Louis Poirson pije drinka na tarasie baru. Rozkoszuje się tą chwilą odpoczynku, ale szczekanie psa w pobliżu mu przeszkadza, denerwuje. Idzie przez pola i udaje się na cmentarzysko zwierząt w Douains, aby pomścić się za to, że był tak zaniepokojony. Rozbija okno szopy na narzędzia, chwyta jedną i używa jej do plądrowania grobów zwierząt. 67-letnia Jeanine Villain i jej 44-letnia córka Monique, mieszkające w Saint-Vincent-des-Bois , przychodzą medytować nad grobem swojego psa „Babette”, słyszą odgłosy i zaskakują go. Monique grozi wezwaniem żandarmów i stawia mu się. Nie popierając tego, powala Jeanine i związuje Monique, wsadza ich do ich samochodu BX i zabiera ich na pole w Neuilly . Proponuje Monique uwolnienie ich, jeśli zrezygnują z denuncjowania go, ona odmawia. Dusi Monique wkładając jej głowę do plastikowej torby i łamie kark Jeanine uderzając ją kijem. Szuka puszki benzyny w La Villeneuve-en-Chevrie na farmie Molières, gdzie pracuje, i wraca, by spalić ciała dwóch kobiet. Następnie wyjeżdża samochodem na spacer po Paryżu i wraca do Mantes-la-Jolie , gdzie porzuca i pali samochód pod mostem kolejowym, gdzie zostanie znaleziony. Wraca do domu.

2 września 1995, ciała dwóch kobiet znajdują spacerowicze. Śledczy kierują swoje podejrzenia na Michela Villaina, 47-letniego syna i przyrodniego brata dwóch ofiar, z którym był w separacji od dziesięciu lat. Niesłusznie zadenuncjowany przez swojego 24-letniego syna, Michel Villain został oskarżony i spędził trzy lata w areszcie przedprocesowym, zanim został zwolniony po przyznaniu się Louisa Poirsona.

W Czerwiec 1996Louis Poirson porywa trzech 15-letnich autostopowiczów w Chaufour-lès-Bonnières i sekwestruje ich na farmie w La Villeneuve-en-Chevrie. Uciekają. Aresztowany, Poirson zostaje uwięziony. Oceniany wstyczeń 1997i skazany na trzy lata więzienia. Zostaje zwolniony wlipiec 1998.

28 lipca 1998, w Douains, Louis Poirson gwałci 20-letnią Adeline.

28 kwietnia 1999 r., 73-letnia Lucie Pham-Ngoc-Bich, jak na co dzień wychodzi na spacer po ulicy. Siedmiolatek mieszka w domu spokojnej starości AREPA przy rue Frédéric Chopin, w Val Fourré w Mantes-la-Jolie . Jest opisywana jako „niepokojąco naiwna” i znajduje się pod opieką. Louis Poirson, prowadzący samochód swojego towarzysza, przechodzi obok niej i proponuje, że ją zabierze. Wsiada na pokład. Niedługo potem prosi go, żeby przestał, ponieważ chce oddać mocz. Jak tylko może, zatrzymuje samochód na parkingu, wysiada i wysyła Lucie na dół. Następnie zauważa, że ​​załatwiła się na siedzeniu pasażera. Wściekły popycha ją gwałtownie, upada i zostaje znokautowana. Wkłada go z powrotem do samochodu i zabiera do La Villeneuve-en-Chevrie na farmie, w której pracuje. Znowu się kłócą, dusi ją, a następnie przenosi jej ciało za farmę na skraj pola w Chaufour-lès-Bonnières i zakopuje je.

3 września 1999 r., Wdowa Charlotte Berson, lat 79 , jak co dzień wybiera się na spacer po okolicy w pobliżu swojego domu w Pacy-sur-Eure . Louis Poirson, prowadząc samochód swojego towarzysza, przejeżdża obok niej, zatrzymuje się, blokując jej drogę. Proponuje, że zabierze ją samochodem. Kategorycznie odmawia i puka w maskę samochodu, aby oczyścić drogę. Obawia się, że pukając w ten sposób uszkodziła samochód, wychodzi wściekły i gwałtownie popycha Charlotte, która upada na kamień i zostaje znokautowana. Wsadza ją do samochodu i zabiera do La Villeneuve-en-Chevrie, gdzie ją dusi. Wsadza ją z powrotem do samochodu i chowa jej nagie ciało w zaroślach w Chaussy . Wylewa kwas solny na twarz i dłonie w nadziei, że uniemożliwi jego identyfikację. Rodzina Charlotte zgłasza jej zniknięcie.

3 października 1999 r., dwóch myśliwych odkrywa zwłoki. Nadal nosi zegarek na nadgarstku. Identyfikuje ją numer seryjny zapisany na szpilce, którą ma na lewym nadgarstku. Rodzina rozpoznaje jego zegarek. Śledczy uważają, że została zamaskowana około dwa tygodnie przed porzuceniem jej ciała, ponieważ kwas opóźnił zadomowienie się i rozwój owadów padlinożernych . Badanie bolusa podczas autopsji stwierdza, że ​​Charlotte została zabita w dniu jej zniknięcia i przeczy obserwacjom analizy entomologicznej .

3 maja 2000 r.Rano 38-letni Clémence jedzie pociągiem do Paryża, aby wrócić do domu, do Vernon . Pojechała złym pociągiem i została zmuszona do wysiadania w Mantes-la-Jolie. Jest zdenerwowana, ponieważ ma umówioną wizytę w szkole, w której kształci się jej syn. Idzie na przystanek autobusowy, żeby wsiąść do autobusu do Vernon. Louis Poirson, jadący swoim samochodem, przejeżdża obok niej i proponuje, że zabierze ją do Vernon. Ale najpierw musi udać się do swojego miejsca pracy, aby zdeponować pudła, które znajdują się w bagażniku samochodu. Przybył na farmę w La Villeneuve-en-Chevrie, wysiada z samochodu, otwiera bagażnik, otwiera drzwi pasażera i grozi Clémence nożem. Każe jej wysiadać z samochodu, krzycząc. Związuje jej ręce za plecami i prowadzi ją do jednego z budowanych budynków gospodarczych. W walce zegarek Clémence spada u podnóża schodów. Zabiera ją do małego pokoju na pierwszym piętrze, gdzie na podłodze leży tylko stary materac. Zakneblowuje ją, mocno związuje i zostawia tutaj. Schodzi do pracy w swoim studio. Przybywa jej szef, jest zaskoczona, że ​​znajduje zegarek tej kobiety. Wchodzi na górę i znajduje Clémence. Idzie do Poirsona i pyta go, co to znaczy. Odpowiada, że ​​wie, że na pierwszym piętrze jest związana kobieta, że ​​to on ją porwał i zabierze ją do domu. Spanikowany, rozwiązuje Clemence i mówi jej, że zabiera ją do domu samochodem. Szef dzwoni do niego, gdy prowadzi. Mówi mu, że telefonicznie poinformowała żandarmerię. Każe mu tam pojechać po tym, jak podrzuciła Clémence do domu. Po przybyciu do Vernon przeprasza Clémence, następnie udaje się do Bonnières-sur-Seine, aby zostać więźniem żandarmerii. Jest oskarżony o porwanie i przymusowe uwięzienie . Został aresztowany i osadzony w więzieniu Bois d'Arcy .

pomiędzy wrzesień 2000 i styczeń 2001, podczas przesłuchań w areszcie policyjnym Louis Poirson jest bardzo spokojny i bardzo szanuje śledczych. Uznaje fakty tylko wtedy, gdy śledczy przedstawią mu niepodważalne dowody. Rozumieją, że chce za wszelką cenę zapobiec zaangażowaniu swojego partnera. Mówią mu, że skoro kilka razy korzystał z samochodu Chantal, mogli również zabrać ją do aresztu, więc natychmiast się przyznaje. Twierdzi, że zabił Charlotte Berson, ponieważ wyglądała jak jego matka. W odniesieniu do cmentarzyska zwierząt deklaruje: „taka bzdura za martwego psa” i że „kamień jest drogi”. Podczas przeszukiwania jego domu śledczy odkrywają biżuterię od kobiet, które nie są jego partnerkami. Twierdzi, że je znalazł. Rodzina Charlotte Berson nie rozpoznaje biżuterii. Françoise Maricourt, doradca społeczny, rozpoznaje bransoletkę Lucie Pham-Ngoc-Bich.

W Luty 2001, dziennikarka Michèle Fines, relacjonując śledztwo policyjne, filmuje opiekę nad Louisem Poirsonem, a następnie przeprowadza z nim wywiad. Przeszukując rejestr kryminalny Poirsona, śledczy są przekonani, że zdjęcie znalezione w jego domu w homestyczeń 1985to ofiara, którą rzekomo zabił w młodości, na początku lat osiemdziesiątych .

Lista znanych ofiar

Fakty Tożsamość Wiek Odkrycie
Przestarzały Lokalizacja Przestarzały Lokalizacja
30 sierpnia 1995 r. Douains Jeanine Złoczyńca 67 2 września 1995 Neuilly
Monique Złoczyńca 44
Czerwiec 1996 Szofer-lès-Bonnières autostopowicz 15 Czerwiec 1996 La Villeneuve-en-Chevrie
autostopowicz 15
autostopowicz 15
28 lipca 1998 Douains Adelina 20 28 lipca 1998 Douains
28 kwietnia 1999 r. Mantes la Jolie Lucie Pham-Ngoc-Bich 73 23 stycznia 2001 Szofer-lès-Bonnières
3 września 1999 r. Pacy-sur-Eure Charlotte Berson 79 3 października 1999 r. Chaussy
3 maja 2000 r. Mantes la Jolie Łaska 38 3 maja 2000 r. La Villeneuve-en-Chevrie

Procesy i wyroki

23 września 2002 r.Proces Louis Poirsona rozpoczyna się cena urzędowa Trybunału w Eure w Evreux do podwójnego zabójstwa Jeanine i Monique Villain.

Aude Le Guilcher jest doradcą generalnym. Vincent Picard jest prawnikiem Michela Villaina. Obronę Louisa Poirsona zapewnia Guylène Grimaud.

24 września 2002 r.Louis Poirson jest skazany na życie więzienia.

2 lutego 2005 r., proces Louisa Poirsona rozpoczyna się w sądzie przysięgłych Yvelines w Wersalu za morderstwa Lucie Pham-Ngoc-Bich i Charlotte Berson oraz za gwałt na Adeline oraz porwanie i sekwestrację Clémence.

Marie-Thérèse de Givry jest radcą generalnym. Emmanuel Daoud jest prawnikiem rodziny Bersonów. Obronę Louisa Poirsona zapewnia Sophie Gourmelon.

4 lutego 2005 r., Louis Poirson zostaje skazany na dożywocie z 22-letnim wyrokiem bezpieczeństwa .

Nie odwołując się od swoich przekonań, Louis Poirson będzie mógł wystąpić o jego uwolnienie w maj 2022.

Artykuły prasowe

telewizyjne filmy dokumentalne

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Audycja radiowa

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Jeśli pole z imieniem ofiary jest na łososiowym tle, oznacza to, że Louis Poirson zabił tę ofiarę.

Bibliografia

  1. "Louis Poirson, kamieniarz" we wrześniu 2007 i wrześniu 2008 w Przyprowadź oskarżonego przedstawionego przez Christophe'a Hondelatte'a do Francji 2
  2. Z niesamowitą siłą fizyczną, wyznawca kulturystyki , całkowicie zafascynowany Rambo , stąd przydomek. Proces prawie zwykłego człowieka - Zwykły człowiek, Fides
  3. Louis Poirson jest w stanie podnieść 40 kg jedną ręką  bez najmniejszego wysiłku „Krwawa droga kamieniarza” Artykuł Stéphane Sellami opublikowany 3 lutego 2005 w Le Parisien
  4. Proces prawie zwykłego człowieka - Zwykły człowiek, Fidès
  5. „  Program telewizyjny – Przyprowadź oskarżonego – Louis Poirson, kamieniarz  ” , na tvmag.lefigaro.fr (dostęp 31 maja 2021 r. )
  6. „Życie uwięzienie dla seryjnego mordercy z Villeneuve-en-Chevrie -The przerażająca podróż szeregowej killer-” Artykuł opublikowany w dniu 9 lutego 2005 roku w Le Courrier de Mantes
  7. Proces prawie zwykłego człowieka – już obciążona przeszłość sądowa, Fidès
  8. „Trzy lata skradzione niewinnemu” Artykuł Jean-Pierre Thibaudat opublikowany 19 października 2002 w Liberation
  9. „Emerytowany MANTES ofiarą seryjnego mordercy” artykule opublikowanym na 1 st lutego 2001 w kuriera Mantes
  10. Seryjni mordercy
  11. „Seryjny morderca sądzony w Eure” Artykuł opublikowany 23 września 2002 w Le Nouvel Observateur
  12. „Pierwszy proces kamieniarza seryjnego mordercy” Artykuł Geoffroya Tomasovitcha opublikowany 23 września 2002 r. w Le Parisien
  13. "Louis Poirson, kamieniarz, skazany na dożywocie" Artykuł opublikowany 2 października 2002 w Le Courrier de Mantes
  14. „Dożywotnie więzienie dla kamieniarza” Artykuł Frédérica Vézarda opublikowany 25 września 2002 w Le Parisien
  15. „To ludzka głupota, moja” Artykuł Patricii Tourancheau opublikowany 25 września 2002 w Liberation
  16. „Assises: perpetuity for Louis Poirson” Artykuł opublikowany 25 września 2002 w Le Nouvel Observateur
  17. „Nowy proces dla zabójcy starszych pań” Artykuł Stéphane Sellami opublikowany 2 lutego 2005 w Le Parisien

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne