Strata i zysk

Strata i zysk
Przykładowy obraz artykułu Loss and Gain
Autor John Henry Newman
Kraj Anglia
Uprzejmy Powieść
Data wydania 1848

Loss and Gain ((en),Perte et Gain) to powieść filozoficznaJohna Henry'ego Newmanaopublikowana w 1848 r. Przedstawia kulturęUniwersytetu Oksfordzkiegow epoce połowy wiktoriańskiej inawróceniemłodego studenta nakatolicyzm. W ciągu swojego życia powieść przeszła dziewięć wydań. Jest to pierwsza praca Newmana opublikowana po jego konwersji na katolicyzm w 1845 roku.

Kontekst

„Loss and Gain” opisuje klimat religijny Uniwersytetu Oksfordzkiego w latach czterdziestych XIX wieku, czas sporu między różnymi głównymi frakcjami Kościoła anglikańskiego . Niektórzy opowiadają się za doktrynami protestanckimi, wyrzekając się rozwoju doktryny poprzez tradycję i kładąc nacisk na miejsce prywatnej interpretacji Pisma Świętego. W obliczu tych liberałów i innych frakcji religijnych, Ruch Oksfordzki, którego Newman był czołowym członkiem, opowiadał się za katolicką interpretacją Kościoła Anglii, twierdząc, że Kościół i jego tradycje są autorytatywne. Jednak wśród wszystkich tych myślicieli pogardzano Kościołem rzymskokatolickim, który zrzekł się roszczeń do doktrynalnej władzy, wprowadzając przesądy do swojej praktyki. W rezultacie, kiedy Newman przeszedł na katolicyzm w 1845 roku, spotkał się z ostrą krytyką.

W Loss and Gain , swojej pierwszej publikacji po nawróceniu, wyraził intelektualny i emocjonalny rozwój, który doprowadził go do katolicyzmu i odpowiedź na jego nawrócenie. Newman dobiegał pięćdziesiątki i był cenionym teologiem w chwili swojego nawrócenia, ale w powieści przenosi swoje doświadczenie do Charlesa Redinga, młodego studenta z Oksfordu, który po raz pierwszy odkrywa ten intelektualny klimat. Chociaż Charles stara się podążać konwencjonalną ścieżką i unikać wpływów „partii” (tj. Grup wyznających poglądy sekciarskie), szybko odkrywa, że ​​skłania się ku rzymskokatolicyzmowi. Walczy z tą skłonnością, ale ostatecznie decyduje, że musi się nawrócić, co wywołuje wielką konsternację ze strony jego rodziny i przyjaciół, ale prowadzi do jego osobistego spełnienia.

Podsumowanie wątku

Charles Reding przybył na Uniwersytet Oksfordzki, rozważając pójście za radą i przykładem swojego ojca oraz podporządkowanie się naukom Kościoła anglikańskiego bez angażowania się w żadne fikcyjne dyskusje. Reding skłania się ku pewnej formie latitudinarianizmu , kierując się maksymą „Mierz ludzi na podstawie tego, kim są, a nie tym, czym nie są”. Rozmowy z przyjacielem Sheffieldem przekonują go jednak, że w sprawach doktrynalnych muszą istnieć dobre i złe odpowiedzi. Aby podążać za słuszną opinią, Reding szuka źródła autorytetu w Kościele i jest rozczarowany, gdy znajduje tylko sprzeciw i protestancką doktrynę prywatnego osądu, która lokuje autorytet interpretacyjny w jednostce i prowadzi do tego faktu (z punktu widzenia Newmana ) poprzez poparcie sprzecznych punktów widzenia. Ponadto Reding zaczyna mieć wątpliwości co do trzydziestu dziewięciu artykułów, do których musi się zapisać, aby zdać dyplom. Po śmierci ojca na krótko rozwiewają się jej wątpliwości, ale wkrótce powracają. W szczególności kilka krótkich spotkań z Willisem, byłym rówieśnikiem Oksfordu, który przeszedł na katolicyzm, podnieca go i przeraża. Podejrzliwy wobec swoich spekulacji, Jennings zmusza Reding do zamieszkania z dala od Oksfordu podczas nauki do egzaminów, aby nie korumpować innych studentów. Reding wyznaje swoje wątpliwości siostrze Marie, która ich nie rozumie i traci zaufanie do swojego brata. Kiedy Reding w końcu decyduje, że musi się nawrócić, Marie, jego matka i kilku przyjaciół rodziny wyrażają urazę i złość na niego. Wyjeżdża do Londynu, po drodze otrzymuje zachętę od księdza katolickiego (być może samego Newmana), pierwszego, jakiego kiedykolwiek spotkał. W Londynie Reding spotyka się z emisariuszami różnych sekt religijnych i filozoficznych, którzy po usłyszeniu o jego odejściu z kościoła anglikańskiego chcą go zwerbować do własnych celów. Ostatecznie jednak Reding przybywa do klasztoru pasjonistów, gdzie przystępuje do kościoła rzymskokatolickiego.

Bohaterowie

Analiza literacka

W tej bildungsroman intelektualny rozwój Redinga w kierunku rzymskiego katolicyzmu jest analogiczny (choć nie identyczny) z nawróceniem samego Newmana, opisanym w jego autobiografii w 1864 roku, Apologia Pro Vita Sua . Loss and Gain jest prawdopodobnie pierwszą powieścią całkowicie akademicką, a Newman używa wielu potocznych, używanych lokalnie, aby wzmocnić wrażenie codziennego życia. Opinie Charlesa rozwijają się w toku życia codziennego oraz w odpowiedzi na mody oksfordzkie, wyrażając przekonanie Newmana, że ​​wszystkie aspekty doświadczenia są ze sobą powiązane. Powieść ma zasadniczo „dialogiczną” strukturę, przypominającą dialogi Platona , składającą się głównie z intelektualnych rozmów, które Karol prowadzi z różną wiedzą na tematy religijne, takie jak katolicyzm, trzydzieści dziewięć artykułów, symbol Atanazego i apostazja . Każda postać ma osobisty związek, a także intelektualną relację z Charlesem i ma co najwyżej częściową prawdę, z której Charles wyciąga własne wnioski.

Powieść została również uznana za satyrę z powodu niekonsekwencji przyjętych przez myślicieli anglikańskich i zazdrosnych wysłanników z różnych sekt religijnych i filozoficznych, którzy po usłyszeniu o jego odejściu z kościoła anglikańskiego chcą rekrutować z własnych powodów.

Pochodzenie

Newman pisze Perte et Gain w odpowiedzi na From Oxford to Rome: I jak to było z niektórymi, którzy ostatnio odbyli tę podróż ( (fr) , Partir d'Oxford à Rome: Et comment s'ar dla tych, którzy niedawno odbyli tę podróż ) , powieść Elizabeth Harris, pierwotnie opublikowana anonimowo. Harris przeszedł na katolicyzm wraz z wieloma byłymi przywódcami Ruchu Oksfordzkiego, ale rozczarował się i powrócił na anglikanizm. Jego powieść miała odstraszyć potencjalnych konwertytów na katolicyzm i sugerowała, że ​​Newman i inni nawróceni mogli rozważyć powrót do kościoła anglikańskiego.

Bibliografia

Uwagi i odniesienia