Lockheed ma niebieski | |
Budowniczy | Lockheed |
---|---|
Rola | Demonstrator technologiczny |
Status | Urządzenia zniszczone w awariach |
Pierwszy lot | 1 st grudzień 1977 |
Data wycofania | 1979 |
Numer zbudowany | 2 |
Załoga | |
1 pilot | |
Motoryzacja | |
Silnik | General Electric J85-GE-4A |
Numer | 2 |
Rodzaj | Turbojets |
Wymiary | |
Zakres | 6,8 m |
Długość | 14,4 m |
Wysokość | 2,33 m |
Powierzchnia skrzydeł | 35,9 m 2 |
Szerokie rzesze | |
Pusty | 4060 kg |
Maksymalny | 5670 kg |
Występ | |
Maksymalna prędkość | 970 km / h |
Zakres działania | 970 km |
Obciążenie skrzydła | 156 kg / m 2 |
Lockheed mieć niebieskie jest demonstrator zaprojektowane do kombinacji testowej Stealth urządzeń . Był prekursorem słynnego samolotu szturmowego Lockheed Martin F-117 Nighthawk .
W połowie -1970s , biura projektowe producent samolotów Lockheed zaczął studiować Stealth samolotów , częściowo oparte na badaniach przeprowadzonych w celu zmniejszenia podpis z Lockheed A-12 Oxcart . Inżynierowie wymyślili samolot z wielościennymi kształtami , wlotami powietrza ukrytymi za kratkami, złożonym systemem maskowania dysz oraz powłoką pochłaniającą fale radarowe ( RAM ). W 1977 roku podpisano kontrakt z Agencją Zaawansowanych Projektów Badawczych Obrony na budowę dwóch prototypów na małą skalę.
Projekt, nazwany Have Blue , był chroniony absolutną tajemnicą. Prototypy powstały w ciągu kilku miesięcy. Aby zaoszczędzić czas, zapożyczono elementy z już istniejących samolotów: podwozie A-10 , kokpit i fotel wyrzutowy F-5 , elektryczne sterowanie lotem F-16 itp. Silniki to General Electric J85 bez dopalacza . Nie zainstalowano żadnej broni.
Po transportowane do Strefy 51 w bazie Nellis , pierwszy prototyp wykonany w swój lot panieńskie1 st grudzień 1977. Testy polegały na lataniu urządzeniem po zaprogramowanej ścieżce w odległości około 160 km od radaru wojskowego, a następnie w pewnej odległości przez samolot obserwacyjny. Kształt urządzenia odchylającego fale radarowe mógł jedynie lokalizować płaszczyznę obserwacji; żołnierz umieszczony na ścieżce, którą podąża samolot, miał być świadkiem przejścia dziwnego urządzenia. Plik4 maja 1978podwozie zostało uszkodzone podczas zbyt gwałtownego przyziemienia na pasie startowym, a pilot musiał w końcu wyskoczyć, ponieważ nie mógł już wylądować samolotu na pasie startowym. Pilot został poważnie ranny, a prototyp został zakopany na miejscu katastrofy. Niemniej jednak eksperyment uznano za sukces. Do chwili obecnej nie ustalono dokładnego miejsca pochówku.
Drugi prototyp przeprowadzał testy od czerwca 1978 r. Do końca 1979 r. , Co pozwoliło w szczególności wykazać, że samolot był prawie niewykrywalny przez różne radary, z którymi był testowany. Jednak przed każdym lotem konieczne było długie przygotowanie, aby sprawdzić wkładkę RAM i zatkać wszystkie połączenia, albo przez przyklejenie okładzin, albo specjalną farbą. Samolot został zniszczony w wyniku pożaru silnika, który wybuchł podczas lotu próbnego, zmuszając pilota do wyrzucenia się.
Te dwa samoloty wyglądają bardzo podobnie, jednak Have Blue jest 40% mniejszy i 5 razy lżejszy niż F-117, a dwie pionowe płaszczyzny jednostki sterowej są skierowane do wewnątrz, a nie w V, jak na F-117. Wreszcie, nos Have Blue jest ostrzejszy i bardziej efektywny pod względem ukrycia niż F-117, który był wyposażony w płaską przednią szybę i mniej nachylony dla wyświetlacza head-up .