Lisette Malidor
Lisette Malidor
Lisette Malidor , urodzona w dniu14 maja 1944 r.na Martynice jest tancerką , piosenkarką , główną tancerką i aktorką francuską .
Biografia
Ta informacja pochodzi z artykułu Des Folies au Moulin-Rouge, Lisette jest strażniczką tradycji Josephine Baker .
Zatrudniona przez notariusza z Pontoise jako au pair, Lisette Malidor wyjechała z Martyniki do metropolii w wieku 14 lat.
Od 1961 r. wykonywała drobne prace i uczęszczała na kursy kosmetyczki-manicure. Została zatrudniona w 1967 roku przez fryzjera przy rue Milton w Paryżu .
W 1970 roku, równolegle z pracą w salonie fryzjerskim, pracowała jako sprzedawca programów wieczorowych w Casino de Paris . To tutaj choreograf Roland Petit , który od lat prowadził salę koncertowąmarzec 1970, zauważa ją i proponuje przesłuchanie. Odbyła się na przesłuchaniu, brała lekcje tańca i dołączyła do magazynu Casino.
Rola lidera przeglądu Zizi je t'aime! , pokaz stworzony wgrudzień 1971z Zizi Jeanmaire , została jej powierzona w 1973 roku. Sława jest natychmiastowa, a gazety porównują ją do „nowej Josephine Baker ”, porównanie, które wyjaśni Josephine Baker , kiedy ją spotka: „Poszedłem do niej i powiedziałem jej, że byłem zachwycony, że ją poznałem, ale to nie był mój fakt, że byłem do niej porównywany, mówiąc, że jestem „nową Josephine Baker” ” . W latach 2010-2011 złożyła hołd Joséphine Barker muzycznym przedstawieniem swojej koncepcji, prezentowanym m.in. w teatrze Jean-Vilar (Suresnes) .
Ale kierownictwo Casino de Paris niestety zauważa, że „koncepcja recenzji, która uczyniła rozkwit Music-hall i legendą Casino de Paris, nie jest już zgodna z duchem czasu” . W 1975 roku Roland Petit ogłosił upadłość w Casino de Paris . Lisette Malidor kontynuowała swoją karierę jako liderka magazynu w Moulin Rouge (1976-1979) i Folies Bergère (1983-1985), podczas gdy w 1982, po ostatecznym przeglądzie, „Casino de Paris definitywnie zerwało z tradycją Grandes Dzienniki. Kasyno rozpoczęło wtedy nową karierę. […] Jakość programu pokazuje w prestiżowej oprawie” .
Henri Betti i Serge Gainsbourg napisali dla niego piosenki do jego magazynów.
Pod koniec swojej kariery tanecznej, zagrała w kilkunastu filmach, zwłaszcza La Truite przez Joseph Losey .
Następnie zwróciła się do teatru.
Teatr
Niewyczerpująca lista. Informacje pochodzą głównie ze stron
Lisette Malidor na
data.bnf.fr ,
Lisette Malidor na Les Archives du spectacle , chyba że zaznaczono inaczej.
-
+1.978 - 1.979 : La Ville przez Paula Claudela w reżyserii Anne Delbée , Rencontres de Brangues ( Isère ), plac Beaubourg w Paryżu (pod namiotem).
-
+1.978 - 1.979 : Le Crépuscule du Théâtre , przez Henri-René Lenormand reżyserii Anne Delbée , plac Beaubourg w Paryżu (pod dużym górze).
-
1979 - 1980 : Errances , pokaz poezji afrykańskiej i zachodnioindyjskiej, reżyseria Benjamin Jules-Rosette , Théâtre Noir (Paryż).
-
1985 - 1986 : Le Monstre Turquin , adaptacja Petriki Ionesco i Fernanda Bourrascq dzieła Carlo Gozzi , reżyseria Petrika Ionesco, Maison des Arts André Malraux (Créteil).
-
1.990 - 1991 : Le Balcon przez Jeana Geneta w reżyserii Lluís Pasqual, Teatr Odeon .
-
1991 - +1.992 : Andromaque przez Jeana Racine'a w reżyserii Anne Delbée , teatru 14 (Paryż).
-
1992 : Coetse , adaptacja przez Michela Valmer z Récit de Jacobus Coetzee przez JM Coetzee , w reżyserii Michela Valmer, Printemps des Comédiens / Parc du Château d'O (Montpellier) , Fête de l'Humanité (Paryż).
-
1995 - 1996 : La Médée du 124 , adaptacja powieści Ukochany amerykańskiego dramatopisarza Toniego Morrisona przez Garance'a , reżyseria Garance, teatr Toursky (Marsylia).
-
1998 : Amphitryon przez Moliera w reżyserii Marcela Maréchal , Rond-Point teatru : "La Nuit".
-
1.998 - 2.000 : La narzeczona du vent przez Jean Bescos reżyserii Philippe'a Adrien , Centrum Grande Halle de la Villette , Boris Vian teatr I na wycieczkę.
-
2000 : Les penitentów Blancs , balet po Rytuału nogach przez Pablo Nerudy , kierunek artystyczny Karine Saporta , choreografia François Raffinot , Avignon Festival ( Chapel of the White Penitents ).
-
2.000 - 2.001 : Ladies Night ( Molier 2001 dla najlepszego komediowego serialu ), francuski adaptacja przez Jacques'a Collarda i Alain Helle z Nowej Zelandii zabaw Ladies Night (en) przez Anthony McCarten i Stephen Sinclair , w reżyserii Jean-Pierre Dravel i Olivier Macé , Teatr Rive Gauche : Glenda.
-
2005 : Les Monologi du Vagin przez Eve Ensler , w reżyserii Isabelle Rattier , teatru w Paryżu .
-
2008 - 2009 : Les Saltimbanques , musical Louis Ganne (muzyka) i Maurice Ordonneau (libretto), reżyseria Jean-François Vinciguerra , kierownictwo muzyczne Christophe Talmont , choreografia Patrick Salliot , Metz Opera-Theater : Madame Malicorne.
-
2010 - 2011 : Hołd dla Joséphine Baker , spektakl zaprojektowany przez Lisette Malidor, Centrum Kultury Oliviera Messiaena (Champigny-sur-Marne), teatr Jean-Vilar (Suresnes) , zwiedzanie.
-
2011 : Ourika przez Claire de Duras wystawiając Philippe Adrien , teatr w Vif, Teatr Tempest .
Czasopisma
-
1973 - 1974 : Zizi je t'aime , recenzja Rolanda Petita stworzona na początku lat 70. w Casino de Paris z Zizi Jeanmaire. Lisette Malidor zostaje nowym liderem tego nieco zmodyfikowanego dla niej magazynu.
-
1976 - 1979 : Follement , przegląd na Moulin-Rouge , w reżyserii Ruggero Angeletti, choreografii Doris Haug i Ruggero Angeletti, muzyka Henri Betti i Jean-Pierre Landreau, słowa André Hornez .
-
14 czerwca 1982 : lider magazynu w Casino de Paris , wyjątkowa gala Mes scenes de Paris na rzecz fundacji Perce-Neige , zorganizowana i wyprodukowana przez studentów École supérieure de gestion de Paris, z udziałem zespołów z Lido , Folies Pasterka i Latin Paradise .
-
1982 - 1983 : Folies de Paris w Folies Bergère , recenzja, reż. Michel Gyarmathy , choreografia Claudette Walker, Stanislas Zmarlik i Jean-Étienne Raynaud, muzyka Pierre Porte i Henri Betti , teksty Charlesa Levela i Pascala Sevrana .
Filmografia
Wideo
Opowieści Hoffmanna Jacques Hédouin ( prod. ) I Pierre Cassavilsas (dir . ) Po Les Opowieściach Hoffmanna przez Jacques Offenbach , Edizioni del Prado, kol. "Opera Collection", 2005, DVD, 120 minut : Lisette Malidor gra rolę "Stelli" w adaptacji Opowieści Hoffmanna wyprodukowanej przez Opéra de Lyon . Orkiestra z Opéra National de Lyon jest prowadzona przez Kenta Nagano oraz chórów Richarda Cooke. Wyreżyserowane przez Louisa Erlo .
Dyskografia
Informacje pochodzą głównie ze stron
Discogs i
Encyclopédisque .
1974 : Dziś wieczorem w kasynie , Lisette Malidor ( dystrybucja SP Vampyr / BASF 45 obr./min )
Nagrywanie na żywo:
- Strona A: Tonight at the Casino , słowa Alaina Nanceya i muzyka Valto Laitinena.
- Strona B: Słońce w skórze , tekst Bernarda Drogueta i muzyka Richarda de Bordeaux.
|
1986 : Black Orchid , Lisette Malidor ( 45 obr./min SP Off the Trax Records / dystrybucja Musidisc )
- Strona A: Black Orchid , tekst Christophe'a Robby i muzyka Alaina Lanty'ego .
- Strona B: Black Orchid , wersja instrumentalna, muzyka Alain Lanty.
|
Uwagi i referencje
Uwagi
-
Wydawca nieznany, ale układ przypomina magazyn Paris Match .
-
Piosenki napisane zwłaszcza do recenzji, którą prowadziła w Casino de Paris w 1974 roku: Lily t'as pas d'sosie (niepublikowane), Y'a bon . Źródło: Integra i Cætera tekstów Serge'a Gainsbourga, ustanowione przez Yves-Ferdinanda Bouviera i Serge'a Vincendeta, edycje Bartilla , 2005 ( ISBN 2841003418 ) .
-
Za recenzje Zizi je t'aime , Follement i Folies de Paris .
-
Brytyjska adaptacja filmowa pod tytułem The Full Monty w reżyserii Petera Cattaneo ( 1997 ).
-
Szczegóły udostępnione przez serwis komunikacyjny Moulin-Rouge.
-
Nagrana na żywo, prawdopodobnie podczas debiutu Lisette Malidor w Casino de Paris. Zdjęcie na okładce jest identyczne z tym z plakatu produkcyjnego z 1974 roku.
Bibliografia
-
Ludzie kina .
-
Naciśnij obcinanie .
-
Artykuł „Hołd dla Josephine Baker” w Le Télégramme , 12 lutego 2009 [ czytaj online ] .
-
Historii Casino de Paris .
-
Lisette Malidor w Folies Bergère w Folies de Paris , muzyka Henri Betti i Pierre Porte
-
Gilles Verlant, Loic Picaud, L'Intégrale Gainsbourg. Historia wszystkich jego piosenek , Fetjaine, 2011 ibid. w Książkach Google
-
Premiera w Teatrze Mercury w Auckland w 1987 roku .
-
Komplet i Cætera tekstów Serge'a Gainsbourga, założone przez Yves-Ferdinanda Bouviera i Serge'a Vincendeta, edycje Bartillat , 2005: zmodyfikowane utwory m.in. Lily t'as pas d'sosie zamiast Zizi t'as pas d'sosie wcześniej zaśpiewany przez Zizi Jeanmaire, oraz dodatek do utworu Y'a bon .
-
( BNF Wskazówki n O FRBNF45013583 ) .
-
Dyskoteki .
Linki zewnętrzne
-
Ewidencja organów :
- Zasoby audiowizualne :
- Zasób związany z przedstawieniem :
- Zasoby muzyczne :
-