Słowniczek Fryderyka Nietzschego

W artykule przedstawiono leksykon Fryderyka Nietzschego . Nietzsche używa określonego słownictwa. Stworzył szereg koncepcji filozoficznych i pracował nad pojęciami, których zakres wykracza poza jego zwykłe dzieła.

Krytyka języka

Język jest niejawna metafizyka dla Nietzschego: widzi najbardziej wymowny wskazówką jest to, że hodowle połączone historii językowej mają te same problemy filozoficzne. Rozum jest więc dla niego tylko efektem językowym: filozofowie myślą o słowach, a nie o rzeczach. „Na początku był ten wielki i szkodliwy błąd, który uważa wolę za coś, co działa, - który chciał, aby wola była władzą ... Dziś wiemy, że to tylko puste słowo. Dużo później, w świecie tysiąc razy bardziej oświecona pewność , subiektywna pewność w posługiwaniu się kategoriami rozumu przyszła (ze zdziwieniem) do świadomości filozofów: doszli do wniosku, że te kategorie nie mogą przyjść empirycznie, - wszelki empiryzm jest z nimi w sprzeczności. . Skąd oni pochodzą  ? - A w Indiach, jak w Grecji, popełniono ten sam błąd: „W przeszłości musieliśmy żyć w wyższym świecie (zamiast mówić w znacznie niższym świecie , co byłoby prawdą!). był boski, ponieważ mamy rację! »... Rzeczywiście, nic nie miało jak dotąd bardziej naiwnej siły przekonywania niż błąd bytu, jak to na przykład sformułowali eleatycy: ponieważ ma po swojej stronie każde słowo, każde wypowiedziane przez nas zdanie! - Również przeciwnicy eleatyków ulegli pokusie swojej koncepcji bytu: między innymi Demokryt, kiedy wynalazł swój atom… „Rozum” w języku: ach! co za zwodnicza stara kobieta! Obawiam się, że nigdy nie pozbędziemy się Boga, ponieważ nadal wierzymy w gramatykę ... ”

To potępienie języka prowadzi Nietzschego do dwóch mniej lub bardziej zgodnych stanowisk: filozof, który myśli o rzeczach, a nie słowach , musi wymyślić język, słownictwo, które będzie wyrazem indywidualnej gramatyki filozoficznej; w przeciwnym wypadku, gdy filozof przedkłada logiki w języku potocznym , który produkuje filozofię, która jest tylko popularnym myśl nieco bardziej subtelne. Druga teza Nietzschego głosi, że idiosynkrazja filozofa, który uwolnił się od potocznej myśli, nie jest komunikowalna.

Uprawiając filozoficzne pisanie, Nietzsche odwraca praktykę językową filozofa: tam, gdzie filozof posługuje się określonym słownictwem, w ramach którego znajduje się tylko popularna myśl (moralność epoki, ludu), Nietzsche używa niewiele ze swojego własnego słownictwa i wypowiada się w pozornie przystępny sposób literacki, który czasami przekłada na własne słowa.

Słownictwo Nietzschego

To jest niewyczerpująca lista słownictwa nietzscheańskiego. Nie chodzi o wyjaśnienie tych słów (w tym celu odwołujemy się do artykułów), ale o analizę ich użycia przy syntetycznym przywołaniu pojęcia.

Metafory Zaratustry

Oprócz tego słownictwa, którego konceptualną treść mogą określić niektóre jego teksty, Nietzsche szeroko posługuje się alegorią i metaforą , nie tylko w Tak mówił Zaratustra , która jest dziełem bogatym w postacie filozoficzno-poetyckie, ale niekiedy inne teksty. Możemy przytoczyć: dziecko, lwa, węża, orła, słońce, Zaratustrę, karła.

Stosowanie cytatów

Nietzsche nie tylko, jak inni filozofowie przed nim, wymyślał słowa czy wyrażenia. Wykorzystywał różne sztuczki, aby uniemożliwić swoim czytelnikom zobaczenie w jego tekstach tylko zestawu słów o znaczeniu, które stało się oczywiste dzięki sile edukacji, przyzwyczajenia, a nawet pośpiechu. Nietzsche używa więc aforyzmu, aby pobudzić inteligencję czytelnika, zmuszonego do szukania właściwego wejścia w ten labirynt tekstów. Ale to użycie cudzysłowów najbardziej dotyczy słownictwa nietzscheańskiego. Rzeczywiście, często zdarza się, że w tym samym tekście słowo jest używane w cudzysłowie i bez cudzysłowu, co zmusza do zastanowienia się, czy te cudzysłowy nie określają również, tak bardzo jak to, co zwykle nazywa się słownictwem, znaczenia słów. , użytkownika Nietzsche.

Specyficzne zastosowania niektórych słów

Istnieje wiele przykładów konkretnego użycia popularnych słów. W zdaniu:

"Der Wille zur Wahrheit, der uns noch zu manchem Wagnisse verführen wird, jene berühmte Wahrhaftigkeit, von der alle Philosophen bisher mit Ehrerbietung geredet haben [...]" „Chęć do prawdy, która doprowadzi nas ponownie do wielu niebezpiecznych przygodach, ten słynny prawdziwości, którego filozofowie mówionego z szacunkiem tak daleko [...]”

Nietzsche używa przysłówka bisher (do tej pory, do tej pory), aby przeciwstawić się temu, co do tej pory myślano. To użycie jest bardzo częste w jego tekstach i wyraża ważną artykulację filozoficzną, ponieważ Nietzsche w ten sposób podkreśla to, co uważa za oryginalność swojej myśli. Inne przysłówki również pełnią w tym zdaniu rolę filozoficzną, jak erst :

„Was sich erst beweisen lassen muss, ist wenig werth. "

Filozoficzne znaczenie tego przysłówka jest widoczne, gdy porównamy kilka tłumaczeń. Henri Albert tłumaczy w ten sposób, zapominając o przysłówku:

„To, co trzeba pokazać, by uwierzyć, nie jest wiele warte. "

Jean-Claude Hémery w tłumaczeniu Gallimarda również nie tłumaczy tego przysłówka:

„To, co trzeba udowodnić, nie jest wiele warte. "

Z drugiej strony jest przywracany w tłumaczeniu Patricka Wotlinga , opublikowanym przez Flammarion:

„To, co trzeba najpierw wykazać, nie jest wiele warte. "

Ostatnie zdanie nie ma tego samego znaczenia, co dwa pierwsze. W pierwszych dwóch zdaniach chodzi o to, że Nietzsche zaprzecza, że w każdym razie to, co wymaga zademonstrowania, ma wielką wartość. Trzecie tłumaczenie przywraca znaczenie tekstu niemieckiego, zgodnie z którym wykazanie nie jest tym, co jako pierwsze ustala wartość, nie wykluczając, że może mieć miejsce później.

Uwagi i odniesienia

  1. Zmierzch bożków , „Powód” w filozofii ” , § 5.
  2. Didier Franck , Nietzsche i cień Boga , „Decydujący moment”, Paryż, Presses Universitaires de France , 1998
  3. Pierre Klossowski , Nietzsche i błędne koło , Paryż, Mercure de France , 1969
  4. Poza dobrem i złem , § 1.
  5. Zmierzch bożków , „Problem Sokratesa”

Załączniki

Bibliografia