Les Onze Bourreaux to nazwa pierwszego kabaretu politycznego w Niemczech i jednego z pierwszych niemieckich kabaretów w ogóle.
O stworzeniu kabaretu politycznego dyskutowano w Monachium w latach 1885-96, a zwłaszcza po 1897 roku, kiedy Otto Julius Bierbaum uczynił z kabaretu artystyczno-literackiego temat swojej powieści Stilpe . W środowisku Simplicissimus gazety i Akademisch-Dramatischen Verein (dramatyczna związkowej akademicki), my szczególnie chcą nowego teatru tego typu: model Oto Montmartre kabaret od Le Chat Noir . Ponadto sekcja utworzona wLuty 1900Federacji Goethego na rzecz Ochrony Wolnej Sztuki i Nauki (Goethebundes zum Schutze freier Kunst und Wissenschaft) wypowiada się przeciwko nowej ustawie Heinze , która jest postrzegana jako zagrożenie dla wolności artystycznej.
Inicjatorzy projektu, w tym Otto Falckenberg , uruchomili zapis na sfinansowanie nowego etapu, sprzedając udziały przyszłej spółki patronom z Monachium. Premiera odbędzie się w dniu13 kwietnia 1901. Teatr zostaje otwarty przy 28 Türkenstraße w Monachium, na tyłach browaru Zum Goldenen Hirschen. Ściany zdobią obrazy takich artystów jak Félicien Rops czy Thomas Theodor Heine . Przy wejściu do sali widowiskowej, która oferuje 100 miejsc siedzących, stoi czaszka z peruką, w którą wbija się topór. To jest Bruno Paul, który rysuje w 1903 pokazie w kabarecie.
Trzy razy w tygodniu oprawcy oferują swój program, który zmienia się co miesiąc. Leo Greiner komponuje „ Balladę katów”, do której główny muzyk Hans Richard Weinhöppel komponuje marsz . Program bardzo często zaczyna się lub kończy tym marszem oprawców. Jedenastka ma na sobie ogromne, krwistoczerwone płaszcze. Jedyna kobieta w grupie podczas tworzenia, Marya Delvard , Lotaryngia , jest jednocześnie gwiazdą; zapoczątkowała w Niemczech bardzo nietypowy gatunek pieśni realistycznych w stylu francuskim (w stylu Yvette Guilbert ). Frank Wedekind jest w latach 1901-1902 jednym z katów, śpiewa własne kompozycje akompaniując sobie na gitarze. Wybór ówczesnych pieśni i wierszy ukazał się pod tytułem Greife wacker nach der Sünde . W jednym akcie gramy też drobne utwory satyryczne. Ze względu na satyryczne aluzje polityczne regularnie dochodzi do konfliktów ze służbami cenzury. Apollinaire uczynił to tematem artykułu w Grande France wPaździernik 1902.
Wycieczki odbywają się po całych Niemczech i poza nimi, z różnym powodzeniem. Od 9 do12 grudnia 1903występ zespołu w hotelu Savoy w Wiedniu . Jesienią 1904 roku kabaret, który borykał się z powtarzającymi się problemami finansowymi, został zamknięty z powodu znacznego zadłużenia.
Aby nie zmieniać liczby jedenastu występujących w nazwie kabaretu, dodatkowi uczestnicy pojawili się jako pomocnicy kata.