Bogowie stadionu (kalendarz)

Les Dieux du Stade to seria kalendarzy składających się z artystycznych zdjęć erotycznych członków Stade Français , francuskiego klubu rugby . Uczestnicy pozują tam solo, w parach lub w grupach. Przez lata kalendarz gościł różnych gości z innych klubów rugby i siódemek, a także sportowców z innych dyscyplin (piłka nożna, piłka ręczna, koszykówka, lekkoatletyka, judo, zapasy, boks, pływanie, surfing...) którzy zgadzają się pozować nago.

Historia

Geneza i opis kalendarza

W 2000 roku prezes francuskiego stadionu Max Guazzini zobaczył w czasopiśmie jedną z Nadzieji klubu, filar Mathieu Laporte, pozującego w najprostszym urządzeniu, z piłką ukrywającą jego atrybuty. Guazzini został następnie zainspirowany istniejącymi kalendarzami, takimi jak Pirelli, i przedstawił ten pomysł swoim graczom. Postanawia na koniec 2000 roku w celu wzmocnienia organizmu z zawodników klubu z okazji 10 th rocznicę mistrzostw Francji francuskiego Stade Paryżu, okazja także do przekazania nowego wizerunku rugby. Pierwsza edycja Kalendarza Bogów stadionu datowana jest na 2001 rok.

Następnie zaproszeni są gracze z innych klubów rugby, takich jak Frédéric Michalak , Clément Poitrenaud , Vincent Clerc (wtedy na Stade Toulousain ) oraz ze wszystkich dywizji ( Top 14 , Pro D2, Federal 1). Wreszcie kalendarz został rozszerzony o inne sporty: piłka nożna, piłka ręczna, koszykówka, pływanie, lekkoatletyka, judo, sporty walki, boks, zapasy, surfing itp. Niektórzy pozujący tam sportowcy, tacy jak Djibril Cissé , Rio Mavuba , Yohan Cabaye , Olivier Giroud, grają nawet we francuskiej drużynie piłki nożnej lub piłki ręcznej, jak bracia Karabatic . Młoda kobieta stwarzane tam na 2 nd edycji 2002 i Frédéric Deltour, Mister France 2003 jest obecna w wydaniu z 2004 r. Zofia Hélard, dawny mieszkaniec Crazy Horse Saloon to druga kobieta stwarzają tam (wersja 2013).

Zdjęcia, najczęściej czarno-białe, są wykonywane przez profesjonalnych fotografów we wszelkiego rodzaju miejscach: stadionie, boisku sportowym, szatniach, plaży, opuszczonym terenie, muzeum, klubie nocnym, w studio i we wnętrzach wszelkiego rodzaju budynków. Uczestnicy zazwyczaj pozują nago, czasem frontalnie nago. Jednak niektórzy sportowcy z różnych powodów noszą bieliznę (najczęściej halkę), podkoszulek, buty lub skarpetki! Niektórzy mają ręcznik wokół talii, podczas gdy inni są ubrani w kapelusze i inne płaszcze. Niektórzy mają w ręku akcesorium swojej dyscypliny (piłka, kij itp.).

Robienie z

Jeśli pierwszy kalendarz został opublikowany w 2001 r., dopiero w 2004 r. wystartował na arenie międzynarodowej wraz z wydaniem DVD, z którego powstał. Tworzenie kalendarzy 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2016 i 2017 zostały wydane na DVD (patrz linki zewnętrzne). Najczęściej w ścieżce dźwiękowej można usłyszeć fragmenty znanych piosenek lub muzyki klasycznej. Kilka lat zawodnicy przedstawiają ustnie swoją małą prezentację i wyjaśniają, dlaczego pozują nago.

Część zysków ze sprzedaży kalendarzy i płyt DVD przekazywana jest na cele charytatywne.

Według Maxa Guazzini, prezesa Stade Français, każdy zawodnik otrzymuje 5000 € na pozowanie do zdjęcia.

Sukcesy i kontrowersje

Rosnący sukces kalendarza szedł w parze z pojawieniem się pewnej kontrowersji wokół bardzo erotycznego charakteru zdjęć w niektórych wydaniach: frontalna nagość niektórych „modelek” odsłaniająca genitalia; niektóre pozy są również uważane za „sugestywne” lub nawet „tendencyjne” . W 2003 roku w programie Vie privée, vie publique przez Mireille Dumas na France 3 , Patrick Tabacco , następnie gracz na Stade Francais, bronił się przeciwko tej pozycji, twierdząc, że „to nie jest fakt, że poza jest tendencyjny, że„człowiek jest tendencyjny” .

Kalendarz odnotowuje co roku wzrost sprzedaży. Tak więc wyjście wwrzesień 2006kalendarza z 2007 roku odniósł sukces, sprzedając ponad 200 000 egzemplarzy kalendarza. Ale nadmierna śmiałość niektórych frazesów zdawała się odwracać część klientów, którzy przybyli wyłącznie z powodu pociągu do rugby. Podobnie piłkarz Frédéric Michalak, który pozował tam trzy razy, zwierza się w 2007 roku Céline Géraud i Nathalie Vincent w magazynie Télé 7 jours , że „znalazł tę granicę, gdy zaczęliśmy widzieć płeć” . Po pozowaniu do edycji 2003, 2004 i 2005 wraca jednak na edycję 2020, "na ostatnie zdjęcie" .

27 stycznia 2007 r., podczas programu Répliques d' Alain Finkielkraut , o kulturze Francji , mając za temat wczorajsze rugby, dzisiejsze rugby , były gracz rugby z lat 50. i 70. André Boniface powiedział o kalendarzu: "Nigdy nie spojrzę na to." […] Nikt by mnie nawet nie ośmielił zapytać. […] Uważam to za niezdrowe. Kiedy stawiłem się dziennikarzowi w szatni, zawsze owijam się ręcznikiem”. Innym razem, inne maniery…

Po kilku dość śmiałych zdjęciach w edycji 2007, kalendarz na rok 2008 był mądrzejszy i bardziej zgodny, podobnie jak niektóre inne lata. Mimo to uczestnicy pojawiają się w nagości frontalnej również w edycji 2010. Jednak edycja 2016 wywołała wiele dyskusji w szczególności o jednym zdjęciu i wywołała spory szum . Chociaż nie jest pierwszym sportowcem, który pokazał swoje męskie atrybuty od wszystkich lat, tak jak tancerz Crazy Horse jest nagi w 2013 roku, bokser MMA Sylvain Potard powoduje zamieszanie w mediach, internautach i sieciach społecznościowych . Zdjęcie, na którym pozuje jako frontalny akt, wywołuje różnego rodzaju reakcje ze względu na imponujący rozmiar jego penisa. Podczas gdy niektórzy ludzie to lubią, inni uważają, że zdjęcie jest zbyt odważne. Niektórzy nawet kwestionują autentyczność strzału, sugerując „  podróbkę  ”. Co do osoby zainteresowanej, podczas swoich zaproszeń w telewizji i radiu zapewnia, że ​​nic nie zostało zmienione. Pozuje ponownie do edycji 2017, ale bokser ukrywa część, która wywołała „skandal” rok wcześniej.

Uczestniczący fotografowie

Uczestniczący gracze

W

b

VS

re

mi

fa

sol

H

ja

jot

K

L

M

NIE

O

P

Q

R

S

T

U

V

W

X Y Z

Uwagi i referencje

  1. Midi Olympiquemag, n O  84 lutego 2007
  2. stade.fr, aktualności: w skrócie, 4 czerwca 2008
  3. http://www.stade.fr/actualite/toute-l-actualite

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne