Barbouzowie
Barbouzowie
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja
Les Barbouzes to francusko- włoski film wyreżyserowany przez Georgesa Lautnera , wydany w 1964 roku .
Streszczenie
Film zaczyna się od śmierci handlarza bronią Constantina Benarda Shaha i jego pogrzebu, na którym wokół wdowy Amaranthe gromadzi się kwartet barbouzów .
Jest jego fałszywy francuski kuzyn Francis Lagneau, jego fałszywy niemiecki psychoanalityk Hans Müller, jego fałszywy sowiecki przybrany brat Boris Vassilieff i jego fałszywy szwajcarski spowiednik Eusebio Cafarelli. Wszyscy są tam, aby odzyskać tajemnice i dziedzictwo przemysłowca (patenty na broń atomową ), nakazane przez ich rządy. Trzeba też wziąć pod uwagę dolary amerykańskiego O'Briena oraz obecność wielu Chińczyków w tajnych przejściach zamku .
Karta techniczna
- Reżyser: Georges Lautner
- Scenariusz: Albert Simonin i Michel Audiard
- Dialogi: Michel Audiard
- Asystent dyrektorów: Claude Vital , Paul Nuyttens , Tristan Fleurquin
- Firmy produkcyjne: Corona Cinematografica , SNE Gaumont , Sicilia Cinematografica i Ultra Film
- Kierownik produkcji: Robert Sussfeld , Jean Mottet
- Współproducent : Alain Poiré
- Administrator produkcji: Guy Azzi
- Zdjęcia: Maurice Fellous
- Operator: Georges Pastier , w asyście Yves Rodallec i Rolanda Dantigny
- Muzyka: Michel Magne - ( wyd. Hortensia )
- Dźwięk: René Longuet , asystuje Pierre Davoust
- Zestawy: Jacques d'Ovidio
- Montaż: Michelle David , asystowana przez Ginę Pignier i Mireille Joly
- Dyrektor generalny: Robert Porte
- Fotograf: Jean-Louis Castelli
- Scenariusz: Annie Morel
- Doradca techniczny ds. walk: Henri Cogan
- Specjalista karate: Yuzuru Shoji
- Projektant: Louis Germain
- Rekwizyty: Jacques Martin
- Makijaż i fryzury: Micheline Chaperon
- Kapelusze Mireille Darc są autorstwa Jeana Bartheta, a biżuteria René Llonguet
- Fryzury tworzy Carita
- Druk: Laboratoire GTC Joinville - Mieszanie: Poste Parisien Franstudio
- Format: 35mm - Czarno-biały - Stosunek 1,66: 1
- Kraj: Francja , Włochy
- Język: francuski
- Gatunek: komedia , szpieg , akcja , thriller
- Czas działania: 109 minut
- Data wydania: Francja : 10 grudnia 1964 r.
- Wiza kinowa nr 28,664
Dystrybucja
-
Lino Ventura : Francis Lagneau, znany jako „Petit Marquis”, zwany „ Cherub ”, zwany „Talon rouge”, zwany „ Falbala ”, zwany „Belles Manières”; ale także „ Requiem ”, zwane „ Bazooka ”, zwane „La Praline”, w niektórych kręgach zwane „Belle Châtaigne”
-
Francis Blanche : Boris Vassilieff, znany jako „ Trinitrotoluen ”
-
Bernard Blier : Eusebio Cafarelli, znany jako „Le Chanoine ”
-
Charles Millot : Hans Müller, znany jako „Dobry Doktor”
-
Mireille Darc : Amaranthe Benard Shah, z domu Antoinette Dubois (jak określa pułkownik Lanoix)
-
Jess Hahn : Komandor O'Brien
-
André Weber : Rossini, „wierny Rudolf”, sekretarz Benarda Shaha
-
Noël Roquevert : pułkownik Lanoix
-
Françoise Giret : M me Pauline, pani burdelu
- Violette Marceau: Lucienne znana jako Rosalinde, przyjaciółka Amaranth
-
Anne-Marie Blot : Dziewczyna M me Pauline, w której ramionach Benard Shah umiera na atak serca
- Yves Elliot
-
Jean-Pierre Moutier : Pracownik pułkownika
-
Michel Duplaix :
-
Gérard Darrieu : Agent Fiduc
-
Lutz Gabor : Niemiecki pułkownik
-
Raoul Saint-Yves : Pracownik wagonu sypialnego
-
Philippe Castelli : Recepcjonista hotelu w Stambule
-
Robert Secq : Constantin Benard Shah
-
Louis Arbessier : Szwajcarski pułkownik (którego twarz pojawia się tylko podczas napisów końcowych)
-
Jacques Balutin celne A (ledwo rozpoznawalne jako jego wygląd na 82 th chwili jest więcej niż ulotne)
-
Robert Dalban : Agent prowadzący ciężarówkę przewożącą szczątki Benarda Shaha (niewymieniony w czołówce)
-
Hubert Deschamps : Celnik (rola odcięta podczas montażu) (niewymieniony w czołówce)
- Dominique Valensi: Jedna z dziewczyn z M me Pauline (niewymieniony w czołówce)
-
Monique Mélinand : M me Lagneau (niewymieniony w czołówce)
-
Michel Dacquin : Le barbouze du train (niewymieniony w czołówce)
-
Marius Gaidon Szpieg dźgnięty nożem (niewymieniony w czołówce)
- Georges Géret: francuski oficer 2 e w pociągu
- Huong Ham-Chan: Chińczyk w pociągu (niewymieniony w czołówce)
-
Pierre-Jean Vaillard : Narrator (niewymieniony w czołówce)
-
Marcel Bernier : Kierowca komandora O'Briena (niewymieniony w czołówce)
Produkcja
Filmowanie
Film został nakręcony częściowo w Château de Vigny w Val-d'Oise .
Witamy
Krytyczny
Kasa biletowa
Wydany w kinach w grudzień 1964, Les Barbouzes to 2 430 611 biletów, w tym 698.499 biletów w Paryżu , zajmując szesnaste miejsce we francuskiej kasie roku. Film utrzymywał się przez osiem tygodni w tygodniowej pierwszej dziesiątce paryskiej kasy, nie zajmując jednak pierwszego miejsca.
Wokół filmu
- Film został nakręcony rok po Les Tontons flingueurs i nastąpi nie złość się w 1966 roku, wszystkie trzy z udziałem aktora Lino Ventura .
- Film zawiera też kilka ukłonów w stronę Tontons flingueurs : kiedy przedstawiany jest ojciec Cafarelli, zdjęcia Raoula Volfoniego (postać z filmu Les Tontons flingueurs ) w delikatnych sytuacjach ( sunięty w swoim gabinecie po uderzeniu przez Lino Venturę, z zabandażowaną głową w szpitalu). ..) są pokazane w celu zilustrowania punktu.
- Cyrylica tekst na pogrzebowym wieńcem Borysa VASSILIEFF zawiera błąd typograficzny: zamiast ściętego napisem „ МОЕМ У ДОРОГОМ У БР (АТУ) ” ( do mojego drogiego brata ) odczytuje „ МОЕМ Ч ДОРОГОМ Ч БР ' „(pomieszanie 21 th i 25 th litera cyrylicy).
- Na początku filmu pojawiają się podszewki aktorów ...
Uwagi i referencje
-
(w) Barbouzes w internetowej bazie filmów
-
Ghislain de Montalembert, „ Vigny, ratowanie zamku przed barbouzami ”, Magazyn Le Figaro ,21 maja 2021, s. 52-55 ( czytaj online ).
-
„ Les Barbouzes ” , w Jp's Box-office (dostęp 6 grudnia 2013 ) .
-
„ Les Barbouzes ” , w Box Office Story (dostęp 6 grudnia 2013 ) .
Zobacz również
Linki zewnętrzne