Leonid Mandelstam

Leonid Mandelstam Biografia
Narodziny 4 maja 1879
Mohylew
Śmierć 27 listopada 1944(65 lat)
Moskwa
Pogrzeb Cmentarz Nowodziewiczy
Imię w języku ojczystym Леонид Исаакович Мандельштам
Narodowość radziecki
Trening Uniwersytet w Odessie
Uniwersytet w Strasburgu
Zajęcia Fizyk , profesor uniwersytetu
Inne informacje
Pracował dla Moskiewski Uniwersytet Państwowy , Imperial Novorossiysk University ( d )
Krzesło Członek Akademii Nauk ZSRR ( d )
Obszary Fizyka , rozpraszanie światła
Członkiem Rosyjska
Akademia Nauk Akademia Nauk ZSRR ( fr )
Mistrz Ferdinand Braun
Kierownik Ferdynand Braun (1901)
Nagrody Nagroda Stalina
Wymowa Мандельштам Леонид Исаакович.JPG Widok na grób.

Leonid Issaakovich Mandelstam (po rosyjsku  : Леонид Исаакович Мандельштам  ; po białorusku  : Леанід Ісаакавіч Мандэльштам ), ur . 22 kwietnia 1879 (4 maja 1879w kalendarzu gregoriańskim ) w Mohylewie ( Imperium Rosyjskie , obecnie Białoruś ) i zmarł27 listopada 1944w Moskwie ( Związek Radziecki ) jest sowieckim fizykiem . Znany jest z pracy nad rozproszeniem światła , które zdobyło Nagrodę Stalina w 1942 roku .

Biografia

Syn lekarza Mandelstam ukończył szkołę średnią w Odeskiej Liceum , następnie uczęszczał na Wydział Fizyki i Matematyki Uniwersytetu w Odessie . Wyrzucony z tej placówki za udział w rewoltach studenckich, musiał wyemigrować do Niemiec i tym razem zapisał się na Uniwersytet w Strasburgu , gdzie w 1901 roku pod kierunkiem Ferdynanda Brauna obronił pracę magisterską . Pracował nad oscylatorami elektrycznymi i transmisją radiową na duże odległości. W 1907 r. Uzyskał tytuł privat-docenta, aw 1913 r. Objął stanowisko profesora. Po wypowiedzeniu wojny w 1914 r. Wrócił do Rosji.

Mandelstam jest ojcem jednej z dwóch radzieckich szkół fizyki fundamentalnej (druga to Lev D. Landau ). Jego badania dotyczą mechaniki falowej na styku optyki i mechaniki kwantowej . Już w 1918 roku Mandelstam teoretycznie przewidział dysocjację drobnocząsteczkowej struktury przez rozpraszanie światła Rayleigha w falach termoakustycznych. Od 1926 roku LI Mandelstam i Grigorij Landsberg podjęli na Uniwersytecie Łomonosowa serię eksperymentów nad rozpraszaniem światła w kryształach  : w ten sposób21 lutego 1928, zademonstrowali nieliniowe zjawisko dyfuzji, rozpraszanie Ramana , obecnie stosowane w spektroskopii . Mandelstam zinterpretował to jako zjawisko nieelastycznego rozpraszania światła , które nazwał rozproszeniem kombinowanym (ponieważ widział w nim połączenie częstotliwości fotonów i drgań molekularnych). Swoje wyniki przedstawił na konferencji nt27 kwietnia 1928, i opublikował na temat eksperymentu i jego teoretycznej interpretacji kilka recenzji w języku rosyjskim i niemieckim, aż do czasu napisania pełnego artykułu dla Zeitschrift fur Physik . Dlatego Mandelstam dokonał tego rewolucyjnego odkrycia zaledwie tydzień przed indyjskimi fizykami CV Ramanem i KS Krishnanem , którzy starali się zademonstrować „  składnik Comptona  ” w dyfuzji światła przez ciecze i gazy; Raman faktycznie potwierdza w swoim artykule, że „linie widmowe tego nowego promieniowania zaobserwowano po raz pierwszy28 lutego 1928. Jednak zjawisko to jest dziś znane jako efekt Ramana .

Mandelstam był mentorem laureata Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki Igora Tamma .

Uwagi

  1. Według Gorelik, Meine antisowjetische Tätigkeit , Vieweg,1995, s.  126.
  2. GS Landsherg, LI Mandelstam, „  Nowe zjawisko w rozpraszaniu światła (raport wstępny)  ”, Journal of the Russian Physico-Chemical Society, Physics Section , vol.  V N O  60,1928, s.  335
  3. GS Landsberg, LI Mandelstam, „  Eine neue Erscheinung bei der Lichtzertreuung  ”, Naturwissenschaften , В n o  16,1928, s.  557
  4. GS Landsherg, LI Mandelstam, „  Über die Lichtzerstreuung in Kristallen  ”, Zeitschrift fur Physik , В. n o  50,1928, s.  769.
  5. Raman CV, „Nowe promieniowanie”, Ind. J. Phys . 1928. V. 2 . p.  387 .

Opublikowanie

Źródło