Wózek | |||
![]() Ulica w dzielnicy Panier. | |||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||
Region | Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | ||
Departament | Bouches-du-Rhône | ||
Miasto | Marsylia | ||
Kanton | Grands-Carmes | ||
Okręg miejski | 2 th dzielnica | ||
Funkcje miejskie | Mieszkaniowy, polityczny | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 43°18′00″ północ, 5°22′08″ wschód | ||
Transport | |||
Tramwajowy |
![]() ![]() ![]() |
||
Autobus |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Marsylia
| |||
Koszyk oznacza dzielnica Marsylia znajduje się w 2 th okręg , podzielony między trzech powiatów : Hôtel-de-Ville , Wielka Karmelitów i La Joliette .
Północny brzeg Starego Portu jest najstarszą częścią historycznego miejsca osadnictwa greckiej kolonii Massalia w 600 rpne. AD . Wąskie uliczki tam znaleźć jeszcze pamiętać, że jest to najstarsza część miasta, pomimo zniszczenia znacznej części tych dzielnicach XIX th wieku podczas budowy Rue de la République wówczas XX th wieku, kiedy wybuchowych przez władze niemieckie w lutym 1943 w Saint-Jean, historycznym sercu Marsylii. Dziś Koszyk jest jedyną zachowaną częścią. Te dzielnice wzrosła z drugiej połowy XIX -go wieku wejściu imigrantów w Marsylii, w tym włoski, korsykański i Maghrebu. W ostatnich latach, dzięki rehabilitacji i tworzeniu miejsc kulturalnych, Panier stał się dzielnicą turystyczną, w szczególności dzięki projektowi Euroméditerranée .
Nazwa Kosza pochodzi od karczmy, której znakiem jest kosz . Swoją nazwę zawdzięcza ulicy, przy której ma siedzibę, rue du Panier, a następnie okolicy.
Le Panier znajduje się w najstarszej części Marsylii, na północ od Starego Portu , za hotelem de Ville . Na tym obszarze znajdują się trzy wzgórza: Butte Saint-Laurent, Butte des Moulins i Butte des Carmes. Miasto Marsylii opracowała w ramach tego terytorium, otoczone murami obronnymi, z VI th century BC. BC aż XVII th wieku, kiedy Louis XIV zamówionego pierwszego rozszerzenia miasta. Jednak aż do jej zniszczenia przez Niemców i reżim Vichy najstarszą i najpopularniejszą dzielnicą Marsylii była dzielnica Saint-Jean, Panier stanowiąca jedynie górną część starych dzielnic Marsylii, położoną na północnym brzegu Lacydon .
Giacomo Casanova (1725-1798), podczas jego wizyty w Marsylii, zatrzymaliśmy się w Gospodzie kantonów Trzynastu otwartych przez szwajcarskiego restaurator, który dał tę nazwę w pamięci jego kraju w n o 4 tytułowego placu. Ten uwodziciel w swojej Histoire de ma vie opowiada o wspaniałych chwilach, jakie spędził w tych miejscach : „[…] Nie ma we Francji miasta, w którym libertynizm dziewcząt jest popychany tak daleko, jak w Marsylii. Nie tylko szczycą się tym, że niczego nie odmawiają, ale jako pierwsi oferują człowiekowi to, o co człowiek nie zawsze odważy się poprosić. "
Plac przyjął nazwę karczmy, ale przez pomyłkę z tłumaczeniem prowansalskiego Cantoun, co oznacza „róg”, stał się miejscem monet Treize. Swoją pierwotną nazwę odzyskał dopiero w 1927 roku.
Uznawana za biedną i niezdrową zabudowę starych dzielnic rozciągających się na północnym brzegu Starego Portu krytykowano już w XVIII wieku . Na przestrzeni wieków nakreślono kilka projektów renowacyjnych. W czasie II wojny światowej plan urbanistyczny przygotowali architekci zaangażowani w sprawę „ Rewolucji Narodowej ” realizowanej przez reżim Vichy . Pierwsze prace rozpoczęły się jesienią 1942 roku:
„ Obsceniczne Suburre , jedna z najbardziej nieczystych szamba, w której zbiera się piana Morza Śródziemnego […] To imperium grzechu i śmierci. Te patrycjuszowskie dzielnice porzucone na motłoch, nędzę i wstyd, co oznacza opróżnienie ich z ropy i regenerację ”
- Louis Gillet , przegląd miejski z 21 października 1942 r
Część położona między rue Caisserie a Starym Portem Saint-Jean została ostatecznie zniszczona decyzją Niemców: ciemne zaułki i pełne zakamarków stanowiące schronienie dla bojowników ruchu oporu . W dniach 22-24 stycznia 1943 r. wysiedlono 30 tys. mieszkańców, kilka tysięcy aresztowano i wysłano do obozów koncentracyjnych. Następnie, dom po domu, dynamitowano 1500 budynków, pozostawiając pole ruin, z wyjątkiem hotelu Echevin de Cabre, zbudowanego w 1535 roku, najstarszej rezydencji w mieście. Podczas odbudowy nowej dzielnicy ratuszowej budynek został obrócony na podnośnikach, aby ustawić go w linii z nowymi ulicami.
Le Panier przez długi czas było dzielnicą uważaną za miejsce ruchu ulicznego. Mieszkańcy żyli w obecności bandytyzmu. Handel papierosami był tam ważny, szczególnie ujawniony przez aferę Combinatie w 1952 roku.
Dzielnica Panier jest częścią operacji rozwoju obszarów miejskich Euroméditerranée . Na rehabilitacje wpływać na obszary w tym Republic Street , The Hotel-Dieu , The Docks ( La Joliette ) na placu katedry dur , promenady nad J4, w Fort Saint-Jean .
Le Panier stopniowo staje się dzielnicą turystyczną: powstały tu pracownie artystów (zwłaszcza ceramików, malarzy i właścicieli galerii), a po niehigienicznych mieszkaniach przez cały rok kursuje pociąg turystyczny. Sukces telewizyjnej powieści Plus belle la vie, której akcja rozgrywa się w Marsylii w scenerii w dużej mierze inspirowanej Panierem, skłonił produkcję do otwarcia sklepu w tej dzielnicy.
W Le Panier znajduje się wiele zabytków i ciekawostek historycznych i historycznych:
Przemiany dzielnicy, aw szczególności zachodząca rewitalizacja urbanistyczna, uczestniczą w procesie gentryfikacji . Jednak wiele rodzin robotniczych nadal istnieje w Koszyku, a także czasami niehigieniczne, ciasne, a nawet niebezpieczne mieszkania.
Każdego roku od 1994 roku, okrakiem Fête de la musique , Panier organizuje La Fête du Panier, które obejmuje liczne koncerty na wielu placach, spektakle uliczne (teatr i muzyka), wystawy malarstwa i fotografii, warsztaty cyrkowe, lekcje gotowania, mody pokazy, pokazy filmów plenerowych, bale itp.
Dzielnica Panier, ze względu na swoją kosmopolityczną kompozycję, skupia ludzi wszystkich wyznań lub bez żadnej z nich, jak można by się spodziewać w dużym wielokulturowym mieście, jakim jest Marsylia. Obecnie istnieje kilka miejsc kultu:
Katolicy: 1) kompleks parafialny Notre-Dame de la Major (La Major (katedra), kościół Saint-Laurent, kościół Notre-Dame-des-Accoules) 2) kompleks parafialny Saint-Ferréol (kościół Saint-Ferréol) Cannat-Les- Precheurs & Saint-Ferréol) 3) Kaplica Bon-Jésus lub Czarnych Pokutników (nurt tradycjonalistów katolickich).
Protestanccy ewangelicy: Eglise-Protestante-Le-Panier (EPP), 9 rue Caisserie.
Muzułmanie: Muzułmańska sala modlitewna (prąd Komorów), 5 rue des Cartiers.
Kosz był często pokazywany w kinie lub telewizji: