Le Destin de Rome to dwuczęściowy francuski film dokumentalny wyreżyserowany przez Fabrice Hourliera i wyemitowany po raz pierwszy wczerwiec 2011w polu „ Human Adventure ”. To dokumentalny dramat poświęcony schyłkowi starożytnej Republiki Rzymskiej , schyłkowi I wieku pne. J.-C.
Dokument przedstawia na przemian sceny rekonstrukcji historycznej oraz komentarze i analizy historyków. Składa się z dwóch części. Pierwsza część, „Avenge Caesar”, opowiada o zamachu na Juliusza Cezara i konfrontacji między Republikanami pod wodzą Brutusa i dwiema osobowościami, które przedstawiają się jako mściciele Cezara: Octave i Marc Antoine . W 42 roku pne. AD , Marc-Antoine miażdży republikanów w bitwie pod Filippi . Druga część, „Dreams of Empire”, opowiada o podziale rodzącego się imperium między Octave, która rezerwuje Zachód dla siebie, a Marc-Antoine, który przejmuje głowę Wschodu i zakochuje się w królowej Egiptu, Kleopatra VII . Marc Antoine najpierw znalazł się w pozycji siły, potem sytuacja stopniowo zmieniła się na korzyść Oktawiana, któremu zwycięstwo morskie w bitwie pod Akcjum otworzyło dostęp do władzy w Rzymie, gdzie wkrótce przyjął tytuł princepsa i imię. Augusta, ustanawiając w ten sposób pryncypatu .
Destiny of Rome jest produkowane z ostatecznym budżetem w wysokości 1,3 miliona euro.
Scenariusz, napisany wspólnie przez Fabrice Hourlier i Stéphanie Hauville, sprawia, że partia odchodzi od pro- oktawskich źródeł, takich jak Plutarch, na korzyść autorów takich jak Appien i Dion Cassius .
Dialogi, napisane w języku francuskim, zostały przetłumaczone na łacinę przez Paul Marius Martin , emerytowanego profesora Uniwersytetu Montpellier-III. Jednak za kulisami, gdzie królowa Kleopatra VII mówi greckiej, nowoczesny grecki , który był używany, Fabrice Hourlier i Stephanie Hauville zważywszy że wymowie starożytnego greckiego w I st wieku pne. AD było zbyt mało znane. Dialogi były następnie nagrywane na przenośnych odtwarzaczach rozdawanych aktorom, którzy przez miesiąc zapoznawali się z tymi niezwykłymi językami.
Aktorzy występowali w kostiumach na neutralnym zielonym tle, a następnie włączali się w scenografię w syntetyczne obrazy rekonstruujące starożytny świat.