Wół na dachu (balet)

Wół na dachu , op. 58, to musical praca przez Darius Milhaud premierę21 lutego 1920 rw Comédie des Champs-Élysées . W programie koncertu pod batutą Vladimira Golschmanna znalazły się także kreacje z Adieu w Nowym Jorku! przez Georges aury , Cocardes przez Francisa Poulenca (na podstawie wierszy Jean Cocteau ) i Trois Petites Pieces Montées przez Erik Satie .

Historia

Ukończono dnia 21 grudnia 1919pierwotnie był to utwór na skrzypce i fortepian zatytułowany Cinéma-fantaisie, który miał towarzyszyć niememu filmowi Charliego Chaplina . Członek zupełnie nowej grupy Six (w tym Auric i Poulenc), Milhaud przekształca ją w balet-pantomimę na sugestię Jeana Cocteau, który pisze argumentację. Kostiumy zaprojektował Guy-Pierre Fauconnet, a zestawy i pudełka kartonowe - Raoul Dufy .

Zarówno tytuł, jak i muzyka są inspirowane starożytną brazylijską pieśnią , krajem, który odwiedzał kompozytor, zwanym „  O boi no telhado  ”. Refren powraca prawie czternaście razy na dwunastu różnych tonach. Jego występ trwa około kwadransa (według zapisu 18 minut).

Surrealistyczna „farsa” (podtytuł utworu do A. płycie Charlin: „Cinema-Symphony na południowoamerykańskich tematów umieścić w farsę przez Jeana Cocteau”), w duchu Mamelles de Tiresias przez Guillaume Apollinaire lub baletu Satie w paradzie , tam nie jest prawdziwą historią. Wystrój przedstawia bar, w którym widać paradę kilku postaci: bukmachera , krasnala, boksera, kobietę przebraną za mężczyznę, mężczyzn przebranych za kobiety, policjanta ściętego ostrzami wachlarza przed reanimacją.

Choreografia była celowo bardzo powoli, nie nadąża z żywej i radosnej stronie akompaniamentem muzycznym . W odróżnieniu od tradycyjnego baletu, wykonawcy nie wywodzili się z tańca, ale z cyrku, m.in. bracia Fratellini , grają w Medrano .

Dystrybucja stworzenia

Oprzyrządowanie

Oryginalna wersja Beef on the Roof przeznaczona jest dla 25 muzyków:

Jest też redukcja na fortepian na cztery ręce , z podtytułem "  Symfonia kinowa na melodiach południowoamerykańskich  ".

Potomkowie

Dzieło będzie nosiło nazwę paryskiego kabaretu Le Bœuf sur le toit Louisa Moysèsa, zainaugurowanego w 1922 roku.

Dyskografia selektywna

Oto kilka nagrań referencyjnych z bogatej dyskografii:

Zobacz też

Źródła

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. W klasycznym znaczeniu tego słowa, czyli perkusja .
  2. Wynik stanowi alternatywę dla deski do mycia .
  3. University of Montreal / International Observatory of Musical Creation , Music and Modernity in France (1900-1945) , PUM,2006( ISBN  978-2-7606-1989-0 , czytaj online )