Artysta | Tintoretto |
---|---|
Przestarzały | 1594 |
Rodzaj | Sztuka sakralna , protobarok ( d ) |
Materiał | olej |
Wymiary (wys. × szer.) | 365 × 568 cm |
Ruchy | Manieryzm , szkoła wenecka |
Kolekcja | Bazylika San Giorgio Maggiore w Wenecji |
Lokalizacja | Bazylika San Giorgio Maggiore w Wenecji , Wenecja |
Ostatnia Wieczerza to obraz olejny owymiarach 365 × 568 cm na płótnie włoskiego artysty późnego renesansu Jacopo Tintoretto , znanego jako Tintoretto, wykonany w latach 1592-1594, przechowywany w bazylice San Giorgio Maggiore w Wenecji we Włoszech.
Tintoretto kilkakrotnie reprezentuje Ostatnią Wieczerzę w swojej karierze. Jego wcześniejsze obrazy dla Chiesa di San Marcuola (1547) i Chiesa di San Felice (1559) przedstawiają tę scenę z przodu, z postaciami siedzącymi przy stole ustawionym równolegle do płaszczyzny obrazu. Ten obraz następujący konwencję postrzegane w większości prac malarskich z Ostatniej Wieczerzy, w tym Leonarda da Vinci mural w późnych 1490s w Mediolanie , we Włoszech , która jest chyba najbardziej znanym przykładem.
Praca ta, jedna z ostatnich lat artystki, radykalnie odbiega od tej formuły kompozycji. Środek sceny nie zajmują apostołowie, ale postacie drugorzędne, takie jak na przykład kobieta niosąca talerz i inni służący niosący naczynia obecne na stole. Stół, wokół którego siedzą apostołowie, cofa się w przestrzeń po stromej przekątnej. Ponadto obraz Tintoretto przedstawia bardziej osobiste użycie światła, które wydaje się przenikać w ciemność światła sufitowego i aureolę Jezusa. Nad sceną unosi się tłum aniołów .
Ostatnio kolacja Tintoretta wykorzystuje manierystycznymi techniki , zwłaszcza w jego złożonym i radykalnie asymetrycznej kompozycji. W swoim dynamizmie i nacisku na codzienność - oprawa przypomina wenecką karczmę - obraz otwiera drogę do baroku . „Zdolność tej dramatycznej sceny do angażowania widzów była zgodna z ideałami kontrreformacji i wiarą Kościoła katolickiego w dydaktyczny charakter sztuki religijnej. "