LFG Roland D. XVII
LFG Roland D. XVII
| |
 LFG Roland D. XVII | |
| Budowniczy | Luft-Fahrzeug-Gesellschaft |
|---|---|
| Rola | Myśliwiec |
| Status | Opuszczony projekt |
| Załoga | |
| 1 pilot | |
| Motoryzacja | |
| Silnik | BMW IIIa |
| Numer | 1 |
| Rodzaj | chłodzony wodą w linii silnikiem |
| Moc jednostkowa | 185 KM |
| Wymiary | |
| Zakres | 8,64 m |
| Długość | 6,40 m |
| Wysokość | 2,85 m |
| Powierzchnia skrzydeł | 23,80 m 2 |
| Szerokie rzesze | |
| Pusty | 704 kg |
| Maksymalny | 872 kg |
| Przedstawienia | |
| Prędkość przelotowa | 165 km / h |
| Maksymalna prędkość | 195 km / h |
| Uzbrojenie | |
| Wewnętrzny | 2 pistolety Maxim 08/15 Spandau 7,92 mm zsynchronizowane |
LFG Roland D.XVII był myśliwiec niemiecki jednosilnikowy i monoplan parasol skrzydło, który wykonał swój pierwszy lot na krótko przed końcem pierwszej wojny światowej . Zbudowano tylko jeden prototyp .
Projekt
D.XVII był ostatnim z linii LFG jedno- siedzeń bojowników . Łączył w sobie cechy dwóch poprzednich modeli, D.XV i D.XVI : miał silnik i kadłub trzeciego D.XV, ale był jednopłatowcem z parasolem, takim jak D.XVI. Pomimo powszechnej konfiguracji skrzydła D.XVI i D.XVII były różne. Skrzydło D.XVII miało stały akord i przepełnione lotki . Został zamontowany do kadłuba po obu stronach za pomocą pary odwróconych rozpórek w kształcie litery V, z których pierwsza łączyła przednią krawędź z drzewcem dolnego kadłuba, a druga łączyła tylne dźwigar skrzydła ze skrzydłem. Ten sam dźwigar, dalej z tyłu . Konstrukcja została ustabilizowana bocznie z inną kolumną wychyloną na zewnątrz, łączącą górną część przedniej kolumny i górną część kadłuba.
D.XVII dzielił zwężający się, zwężający się kadłub trzeciego D.XV, zakończony płasko ostrzem noża i podtrzymujący poziomy ogon , małą płetwę i prawie półokrągły ster , umieszczony całkowicie nad nim. Statecznik poziomy. D.XVII był napędzany rzędowym silnikiem chłodzonym wodą , sześciocylindrowym BMW IIIa o mocy 185 KM (138 kW ), napędzanym śmigłem . Podwozie był konwencjonalnego typu, stałe, standardy czasu, z sztywną oś zamontowana na klinowych rozporek dołączonych do dolnych prętów kadłuba, a także ogon stojak wiedzie w małej kil brzusznej..
Zobowiązania
D.XVII działał dalej 18 października 1918w samą porę na trzecie zawody myśliwskie typu D, które odbyły się w Berlinie-Adlershof w tym miesiącu. Uznano, że jest gorszy od Fokkera V29 (oznaczenie wojskowe: Fokker EV ), innego jednopłatowca ze skrzydłem parasolowym, również napędzanego BMW III. Skrzydło Rolanda kołysało się na zakrętach, a silnik zgasł bez ostrzeżenia przy niskiej prędkości.
Uwagi i odniesienia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ LFG Roland D.XVII ” ( zobacz listę autorów ) .
Zobacz też
Bibliografia
- (en) William Green i Gordon Swanborough , The Complete Book of Fighters , Godalming, Wielka Brytania, Salamander Books,1994( ISBN 1-85833-777-1 ) , str. 340.
- (en) Peter Gray i Owen Thetford , German Aircraft of the First World War , London, Putnam ,1970( ISBN 0-85177-809-7 ) , str. 462.
- (en) Terry C. Treadwell , niemieccy i austro-węgierscy producenci samolotów 1908–1918 , Amberley Publishing Limited,2010, 288 str. ( ISBN 978-1-4456-3702-0 i 1-4456-3702-2 , EAN 978-1-44563-702-0 , czytaj online ).
Linki zewnętrzne
- (ru) " LFG Roland D.XVII " , na Уголок неба ,2013(dostęp 29 września 2019 ) .
- (en) „ LFG Roland D.XVI / D.XVII ” , na AviaDejaVu (przegląd: 29 września 2019 r . ) .