Kurt Vogel

Kurt Vogel Biografia

Narodziny	30 września 1888 Altdorf bei Nürnberg
Śmierć	27 października 1985(na 97) Monachium
Narodowość	Niemiecki
Trening	Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium
Zajęcia	Matematyk , historyk matematyki , profesor akademicki

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium
Członkiem	Léopoldine Academy Międzynarodowa Akademia Historii Nauki
Kierownik	Oskar Perron
Nagrody	Bawarski Medal Orderu Zasługi George-Sartona (1969)

Kurt Vogel (ur30 września 1888w Altdorf bei Nürnberg ; martwy27 października 1985w Monachium ) jest niemieckim matematykiem i historykiem matematyki .

Edukacja i kariera

Ojciec Kurta Vogla jest dyrektorem seminarium. Vogel uczęszczał do liceum Ansbach i studiował matematykę i fizykę w Erlangen (z Maxem Noether , Paulem Gordanem , Erhardem Schmidtem ) i Getyndze (z Felixem Kleinem , Davidem Hilbertem , Otto Toeplitzem ) od 1907 do 1911. W 1911 roku zdał egzamin nauczycielski ( Lehramtsprufung ) z pracą nad równaniami całkowymi Fredholma. Po okresie od 1913 do 1920 jako oficer był nauczycielem w Ludwigs Realschule w Monachium od 1920 do 1927. Od 1927 do 1954 był profesorem w Maximiliansgymnasium w Monachium, gdzie wśród jego uczniów był przyszły polityk Franz Josef Strauss. . Ponadto, po habilitacji w 1933 r. Na podstawie rozprawy pt. Beiträge zur Geschichte der griechischen Logistik , od 1936 r. Był Privatdozentem, a od 1940 r. Profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie w Monachium , gdzie w 1963 r. Założył i kierował Instytutem Historii Nauk Przyrodniczych i Matematyki, mając wcześniej własny wydział w Instytucie Matematycznym. Chociaż oficjalnie przeszedł na emeryturę w 1963 roku, pracował na Uniwersytecie w Monachium do 1970 roku.

Pracuje

Znaczna część badań Vogla dotyczy matematyki przed-greckiej. Vogel interesował się tekstami matematycznymi (księgami arytmetycznymi) Bizancjum, w Papyrus Rhind (na którym w 1929 roku napisał swoją rozprawę doktorską pod kierunkiem Heinricha Wieleitnera na Uniwersytecie w Monachium - Die Grundlagen der ägyptischen Arithmetik in ihrem Zusammenhang mit der 2: n Tabelle im Papyrus Rhind ), do matematyki greckiej i babilońskiej . Podczas studiów w Getyndze nauczył się egipskich hieroglifów, które kontynuował pod kierunkiem Wilhelma Spiegelberga na Uniwersytecie w Monachium w 1927 roku.

Był także pionierem w badaniach matematyki babilońskiej (z którą korespondował z Otto Neugebauerem ). Papirus Rhinda, najważniejszy egipski tekst matematyczny, został opublikowany przez niemieckiego egiptologa Augusta Eisenlohra (w) (1832-1902) w 1877 r., A nowe wydania pojawiają się tuż przed tezą Vogel: T. Eric Peet (1882-1934) w 1923 i Arnold B. Chace (1845-1932) w 1929. Wraz z Otto Neugebauerem Vogel jako pierwszy prowadził badania matematyki babilońskiej na tabliczkach klinowych. W latach 1958/59 opublikował ogólnie czytelny zbiór matematyki egipskiej i babilońskiej.

Pracował nad niemieckimi księgami arytmetycznymi z XV i XVI wieku, częściowo z Bawarskiej Biblioteki Państwowej. Na przykład zredagował w 1950 r. Najstarsze niemieckie księgi rachunkowe, Bamberger Rechenbuch z 1482 r., A w 1954 r. Algorismus Ratisbonensis (ok. 1450 r.), Zarówno „wykorzystując źródła, które były dla niego bardziej bezpośrednio dostępne [pod koniec wojny], jak i poprzez przekonanie o konieczności nadania kalkulacji odpowiedniego miejsca w historii matematyki ” . W 1963 roku opublikował tłumaczenie Algorismus of Al-Khwarizmi (najstarszej arabskiej książki z numerami hinduskimi). Publikuje również pierwszy podręcznik do rachunku dziesiętnego, napisany przez Simona Stevina . Następnie nauczył się chińskiego i opublikował tłumaczenie Jiu Zhang Suanshu lub The Nine Chapters on Mathematical Art (1968), jednego z dziesięciu klasyków matematyki w Chinach.

Vogel był wraz z Helmuthem Gericke (de) i Karin Reich redaktorem naczelnym nowego wydania Geschichte der Elementar-Mathematik in systematischer Darstellung autorstwa Johannesa Tropfke (od 1980), po przejęciu przez Tropfke trzeciej edycji w latach trzydziestych XX wieku.

„W latach międzywojennych najwybitniejszymi uczonymi w Niemczech byli Wieleitner, Tropfke, Vogel i Hofmann. „ A ich praca jest regularnie sprawdzana krzyżowo. Vogel i Hofmann pracowali w ścisłej współpracy z Wieleitnerem, a Vogel kontynuował wykłady Wieleitnera na Uniwersytecie w Monachium, kontynuując historię matematyki elementarnej Tropfkego. Wykłady te kontynuował od 1936 r. Do lat 60. XX w. Już przed wojną rozpoczął instytucjonalizację przedmiotu na uniwersytecie: kulminacją jego wysiłków było utworzenie Institut für Geschichte der Naturwissenschaften (Institute for Histoire des Sciences), założonego w 1963 r. Kurt Vogel jest jedynym historykiem matematyki razem z Josephem E. Hofmannem, który opublikował w Deutsche Mathematik , niewątpliwie efekt wielkiego upolitycznienia badań naukowych pod rządami nazistów. Vogel opublikował tam, oprócz krótkiego streszczenia swojej rozprawy habilitacyjnej z 1936 r. „Beitrage zur griechischen Logistik I” (Wkład do greckiej logistyki I), artykuł „Zur Geschichte der linearen Gleichungen mit mehreren Unbekann- ten” (O historii równań liniowych z kilkoma niewiadomymi).

Vogel wygłasza konferencję z okazji XI Międzynarodowego Kongresu Historii Nauki w Polsce w 1965 r. Na temat historiografii matematyki przed Montuclą , o której Vogel powiedział, że jego Histoire des mathematiques było „pierwszą próbą historii idei. i problemy matematyczne ” .

Publikacje

Die Grundlagen der ägyptischen Arithmetik in ihrem Zusammenhang mit der 2: n-Tabelle des Papyrus Rhind. Monachium 1929 (praca dyplomowa).
Beiträge zur griechischen Logistik. Konferencje w Acad. Bavarian Science., Math.-naturw. Wydział 1936, s. 357-472.
Vorgriechische Mathematik. 2 tomy (= podręczniki do nauki matematyki ). Schroedel, Hanower; Schöningh, Paderborn 1959.
Kurt Vogel, „Historiografia matematyki przed Montucla” , w: Obrady XI Międzynarodowego Kongresu Historii Nauk, Warszawa-Kraków 24-31 sierpnia 1965, t. III. Wrocław, Warszawa, Kraków ,1965, s. 179-184
Der Trienter Algorismus von 1475. W: Nova Acta Leopoldina , Nowa seria, tom 27, 1963, s. 183-200.
(autobiografia) Rückschau auf 40 Jahre Mathematikgeschichtsforschung. W: Bernhard Sticker, Friedrich Klemm (red.): Wege zur Wissenschaftsgeschichte. Wiesbaden 1969.
(autor) Kurt Vogel, „ Johann von Gmunden ” , w Neue Deutsche Biographie (NDB) , t. 10, Berlin 1974, Duncker & Humblot, s. 552–553( zeskanowany oryginał ).
Der Donauraum, die Wiege mathematischer Studien in Deutschland. Mit drei bisher unveröffentlichten Texten des 15. Jh. , Münchner Beiträge zur Geschichte der Medizin und Naturwissenschaften. Naturwissenschaftshistorische Reihe, Band 3, München: Fritsch 1973
(en) Kurt Vogel, „ Woepcke, Franz ” , w Complete Dictionary of Scientific Biography , vol. 14, Detroit, Charles Scribner's Sons ,2008( ISBN 978-0-684-31559-1 , czytaj online ) , str. 471-473
„” w Słowniku biografii naukowej [DSB 1970/90, tom 9, 501]
z Albertem Rehmem : Exakte Wissenschaften . Lipsk, Teubner, 1933, 1 t. za-8 ° z 78 stron. (Einleitung in die Altertumswissenschaft herausgegeben von Alfred Gercke und Eduard Norden. II. Band. 5. Heft.) Hardcover, RM. 3.40. (Cena drugiego pełnego tomu: Część RM. 12. Część II RM. 15.)Vogel zajął się matematyką, optyką, akustyką.
( autorzy ) Kurt Vogel , Chin Chang Suan Shu; Neun Bûcher Arithmelischer Technik , Braunschweig, Friedr. ViewegSohn, pot. „Ostwalds Klassiker der Exakten Wissenschaften”,1968, 160 pkt.
Współpracował z Jahrbuch über die Fortschritte der Mathematik .
Die Practica des Algorismus Ratisbonensis (1954).
Vorgriechische Mathematik . 2 loty. (1958-1959).
Ein byzantinisches Rechenbuch des 15. Jahrhunderts (z Herbertem Hungerem , 1963).
Chiu Chang Suan Shu. Neun Bucher arithmetischer Technik (1968).
Ein Byzantinisches Rechenbuch des friihen I4. Jahrhunderts (1968).
Ein Italienisches Rechenbuch aus dem 14 - Jahrhundert (Columbia X 511 A 13) (1977).
Johannes Tropfke: Geschichte der Elementarmathematik , wydanie 4, vol. 1 (z Helmuthem Gericke i Karin Reich , 1980).
Vogel, Kurt: „Heinrich Wieleitner (1874–1931)”. Archeion 14 (1932), 112-115.
Vogel, Kurt: „Heinrich Wieleitner f.” Bayer. Bl. Gymn. 68 (1932), 90-94 (z portretem).

Nagrody i uznanie

Od 1957 roku jest członkiem Niemieckiej Akademii Nauk Leopoldina o aw 1931 roku zostaje członkiem Międzynarodowej Akademii Historii Nauk w Paryżu, którego był wiceprezesem od 1977 do 1981. 1969 Vogel jest laureatem George Medal Sartona , najwyższa prestiżowa nagroda za historię nauki przyznana przez History of Science Society, ufundowana przez George'a Sartona i Lawrence'a Josepha Hendersona . W 1964 roku otrzymał Bawarski Order Zasługi .

Był gościnnym mówcą na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Oslo w 1936 roku.

Bibliografia

(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Kurt Vogel (Mathematikhistoriker) ” ( zobacz listę autorów ) .

Dauben Scriba , str. 555
Dauben Scriba , str. 138
Costabel , str. 278
Dauben Scriba , str. 136
Dauben Scriba , str. 137
Dauben Scriba , str. 142
Dauben Scriba , str. 143
Vogel 1965 , s. 183
A. Rzym , „ Albert Rehm und Kurt Vogel. Exakte Wissenschaften ”, Classical Antiquity , vol. 2 n O 21933, s. 497-499 ( czytaj online )
Jean Itard , „ Kurt Vogel, Chin Chang Suan Shu; Neun Bücher Arithmetischer Technik ”, Journal of the History of Sciences and their Applications , vol. 22 N O 3,1969, s. 278-279

Bibliografia

Joseph W. Dauben , Christoph J. Scriba (red.): Pisanie historii matematyki. Jego historyczny rozwój . Birkhäuser, Basel i in. 2002, ( ISBN 3-7643-6167-0 ) , ( Science networks 27).
Menso Folkerts : Kurt Vogel: Biography und Bibliography . W: Historia Mathematica 10, 1983, ( ISSN 0315-0860 ) , s. 261-273, (wraz z bibliografią), t. 13, 1986, s. 98.
Siegfried Gottwald (de) , Hans-Joachim Illgauds, Karl-Heinz Schlote (red.): Lexikon bedeutender Mathematiker . Bibliographisches Institut, Leipzig 1990, ( ISBN 3-323-00319-5 ) .
Ivo Schneider (z) . Ein Leben für die Wissenschaftsgeschichte: Kurt Vogel . W: Beitrdge zur Geschichte der Arithmetik von Kurt Vogel. Na 90. urodziny autora dnia30 września 1978z biografią i listą publikacji , Wydane przez instytut badawczy Niemieckiego Muzeum Historii Nauk Przyrodniczych i Techniki. Publikacja Minerva, Monachium 1978, ( ISBN 3-597-10036-8 ) , ( historia nauki ), str. 7–18 plus 4 strony ze zdjęciami.
Pierre Costabel " Kurta Vogel (1888-1985} " Revue d'Histoire des Sciences , vol. 39, n o 3 Badanie historii nieskończenie rachunku,1986, s. 277-278 ( DOI 10.3406 / rhs.1986.4482 , czytaj online , dostęp 14 grudnia 2019 ).
Menso Folkerts , Miriam M. Rozanskaja i Irina Luther (red.): Mathematikgeschichte ohne Grenzen. Die Korrespondenz zwischen K. Vogel und AP Juschkewitsch (= Algorismus, nr 22; z portretem). Monachium: Institut für Geschichte der Naturwissenschaften 1997. Wydanie rosyjskie: Istoria Matematiki bez Granits. Moskwa: lanus-K 1997 (z portretem).
Ivo Schneider i Michael S. Mahoney , " Kurt Vogel, 30 września 1888 do 27 października 1985. " Isis , n o 77,1986, s. 667-669
Folkerts, Menso: „Kurt Vogel (1888–1985)”. HM 13 (1986), 98-105.
Folkerts, Menso: „Kurt Vogel †”. Nbl. DGGMNT36 (1986), 10-12.
Folkerts, Menso (red.): Kurt Vogel, Kleinere Schriften zur Geschichte der Mathematik, 2 tomy. (= Boecjusz 20). Stuttgart 1988 (w 1, xiv-xlv: bibliografia, referaty, wykłady uniwersyteckie, elogi).
(en) Radha Charan Gupta , „ Kurt Vogel (1888-1985), niemiecki historyk matematyki weteran”. » , Ganita Bhdrati , n O 10,1988, s. 16-20z przypisami bibliograficznymi i portretem.

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
Zasoby badawcze :
- (en) Mathematics Genealogy Project
Vogel: przybliżenia Archimedesa dla , ${\ displaystyle {\ sqrt {3}}}$ raport roczny DMV, t. 41, 1932, s. 152.