Katharine graham

Katharine graham Obraz w Infobox. Portret Katharine Graham. Biografia
Narodziny 16 czerwca 1917
Nowy Jork
Śmierć 17 lipca 2001
Boise
Pogrzeb Cmentarz Oak Hill ( w )
Imię urodzenia Katharine Meyer
Narodowość amerykański
Trening Vassar College , University of Chicago
Zajęcia Redaktor , pisarz , dziennikarz , bizneswoman , redaktor
Rodzina Florence Meyer  (w) (siostra)
Tata Eugene Meyer
Matka Agnes E. Meyer ( we )
Rodzeństwo Florence Meyer ( we )
Małżonka Phil Graham  (en)
Dzieci Lally Weymouth ( w )
Donald E. Graham
Inne informacje
Pole Wydawnictwo
Członkiem Amerykańska Akademia Sztuki i Nauki
Nagrody

Katharine Graham , z domu Meyer the16 czerwca 1917w Nowym Jorku i zmarł dalej17 lipca 2001w Boise jest amerykańskim patronem prasowym .

Po śmierci męża, Phila Grahama  (w) , prowadzi dziennik The Washington Post . W 1998 roku jego wspomnienia zdobyły nagrodę Pulitzera za biografię . W 2002 roku został pośmiertnie odznaczony Prezydenckim Medalem Wolności ( Prezydenckim Medalem Wolności ). Katharine Graham jest teraz w National Women's Hall of Fame .

Biografia

Młodość

Katharine Meyer, czwarta z pięciorga dzieci Agnes Ernst i bankiera Eugene Meyera , urodziła się w Nowym Jorku w 1917 roku. W dzieciństwie rzadko widywała swoich rodziców i podobnie jak rodzeństwo była wychowywana przez guwernantkę. Jest stażystką w prywatnej szkole dla młodych dziewcząt Madeira School  (in) w Wirginii . W 1930 roku jego ojciec został awansowany na stanowisko gubernatora Rezerwy Federalnej . Katharine Meyer studiowała w Vassar College , a następnie na Uniwersytecie w Chicago . W 1938 roku uzyskała tytuł Bachelor of Arts ( Artium Baccalaureus , AB) w dziedzinie dziennikarstwa .

W 1933 roku jego ojciec kupił na aukcji The Washington Post , dziennik regionalny w stanie upadłości, nakładający 50 000 egzemplarzy. Katharine Meyer pracowała krótko jako reporterka w gazecie w San Francisco oraz między „ Post” w 1939 roku. W 1940 roku wyszła za mąż za zastępcę wymiaru sprawiedliwości ( urzędnika prawnego ) Phila Grahama  (w środku ) i jest oddana jego rodzinie. Para osiedliła się w Waszyngtonie w dzielnicy Georgetown i miała czworo dzieci w latach 1943–1952. W 1946 r. Eugene Meyer został pierwszym prezesem Banku Światowego . Phil Graham zastępuje go i zostaje redaktorem naczelnym gazety. Odziedziczy również większość udziałów spółki. Eugene Meyer wyjaśnia to swojej córce formułą „mężczyzna nie powinien być zmuszony do pracy dla swojej żony” („  żaden mężczyzna nie powinien pracować dla swojej żony  ”).

The Washington Post

Washington Post prowadzony jest przez męża. Nadzorował przejęcie przez Washington Post Company konkurencyjnego dziennika Washington Times-Herald w 1954 r., A następnie Newsweeka w 1961 r. Blisko prezydenta Johna Fitzgeralda Kennedy'ego i wiceprezydenta Lyndona B. Johnsona , Phil Graham jest wpływową postacią w Waszyngtonie. . Cierpi na depresję maniakalną i jest kilkakrotnie hospitalizowany. Po jego samobójstwie, które miało miejsce w 1963 roku, jego żona zastąpiła go na czele dziennika i została wybrana na prezesa firmy. Niepewna siebie z powodu braku doświadczenia i poczucie izolacji w środowisku zdominowanym przez mężczyzn, chce po prostu prowadzić dziennik w rodzinie, aby móc go przekazać swoim synom.

W 1965 roku Katharine Graham zwerbowała Benjamina Bradlee na stanowisko redaktora naczelnego i pomogła zbudować zespół redakcyjny, który uczyniłby „ Post” punktem odniesienia dla każdego dnia. W 1971 roku zdecydowała się opublikować Pentagon Papers , studium tajemnicy z Departamentu Obrony w sprawie prowadzenia wojny wietnamskiej . Wspiera Boba Woodwarda i Carla Bernsteina , którzy publikują śledztwo wykazujące udział administracji prezydenta w aferze Watergate . Sprawa prowadzi do rezygnacji prezydenta Richarda Nixona .

Katharine Graham jest jedną z pierwszych kobiet, które prowadzą wiodącą firmę w Stanach Zjednoczonych. Była redaktorką gazety do 1979 roku, kiedy zastąpił ją jej syn Donald E. Graham . Przewodniczyła The Washington Post Company w latach 1973-1991, a jej zarządowi do 1993 roku.

Inne działania

W trakcie swojej kariery Katharine Graham zasiada w wielu komitetach i zarządach, takich jak George Washington University , University of Chicago , National Gallery of Art czy American Assembly, forum Columbia University Public Policy . W 1974 roku była pierwszą kobietą wybraną do rady dyrektorów agencji Associated Press .

Będąc członkiem komisji Brandta , brała zatem udział w przygotowaniu Raportu Północ-Południe (1980).

Śmierć

Po jego śmierci w Lipiec 2001na nabożeństwo odprawiane w katedrze w Waszyngtonie bierze udział wiele osobistości ze świata polityki, m.in. Bill Clinton , Dick Cheney i Robert McNamara , a także prasy, jak Barbara Walters , Diane Sawyer czy Louis Boccardi . Katharine Graham jest pochowana na cmentarzu Oak Hill (w środku ) .  

Nagrody i wyróżnienia

W 1968 roku Katharine Graham otrzymała honorowy doktorat z Dartmouth College .

W 1997 roku opublikowała swoją autobiografię „ Historia osobista”  (w :) . W następnym roku otrzymał nagrodę Pulitzera za biografię .

W 2002 roku weszła do muzeum poświęconego wybitnym amerykańskim kobietom, National Women's Hall of Fame . Otrzymuje równie pośmiertnie Prezydencki Medal Wolności ( Prezydencki Medal Wolności ).

Pracuje

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Filmografia

Bibliografia

  1. (en) Nora Ephron , „  Paper Route  ” , The New York Times ,9 lutego 1997
  2. (en) Godfrey Hodgson, „  Nekrologi: Katharine Graham  ” , The Guardian ,18 lipca 2001
  3. (en) Marilyn Berger, „  Katharine Graham z Washington Post umiera w wieku 84 lat  ” , The New York Times ,18 lipca 2001
  4. (in) „  Katharine Gramham 1917-2001: Chronology of Key Events  ” , The Washington Post ,2001
  5. Carol Krismann, str.  238
  6. (in) Richard Willing, „  Washington Post icon Katharine Graham, 84, umiera  ” , USA Today ,18 lipca 2001
  7. Tristan Gaston-Breton , "  Dziedziczka który wyzwał Nixon  " , Les Echos ,29 lipca 2010
  8. Fabrice Rousselot, „  Punkt końcowy dla” pani „Post  ” , Wyzwolenia ,19 lipca 2001
  9. (w) Bettijane Levine, J. Michael Kennedy, „  Wydawca Katharine Graham Dies  ” , Los Angeles Times ,18 lipca 2001
  10. Carol Krismann, str.  240
  11. (w) Nancy Benac, „  A Grand Farewell for Katharine Graham  ” , ABC News ,23 lipca 2001
  12. (w) Jack Shafer, „  Queen Katharine  ” , Slate ,19 lutego 1997
  13. (en-US) „  Graham, Katharine  ” , z National Women's Hall of Fame (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  14. (w) „  Bush uważa, że ​​zasługuje na 12 medali wolności  ” , Associated Press ,21 czerwca 2002

Błąd odniesienia: znacznik o <ref>nazwie „Krismann str.241” zdefiniowany w <references>nie jest używany w poprzednim tekście.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne