Kansas (grupa)

Kansas Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Zdjęcie promocyjne Kansas w 1976 roku . Ogólne informacje
Ojczyźnie Stany Zjednoczone
Gatunek muzyczny
aktywne lata Od 1973
Etykiety Kirshner Records, MCA , Magna Carta , Inside Out
Oficjalna strona www.kansasband.com
Skład grupy
Członkowie Rich Williams
Phil Ehart
Billy Greer
David Ragsdale
Ronnie Platt
Tom Brislin
Byli członkowie Steve Walsh
Kerry Livgren
Dave Hope
Robby Steinhardt (†)
John Elefante
Greg Robert
Steve Morse
David Manion
Zak Rizvi

Kansas jest grupa amerykańska z hard rock progresywny , z Topeka w stanie Kansas . Jest jednym z głównych przedstawicieli amerykańskiego rocka progresywnego . Zasłynął w latach 70. utworami Dust in the Wind i Carry On My Wayward Son (od 2005 roku stał się ścieżką dźwiękową każdego odcinka serialu Supernatural na koniec sezonu ). Grupa wydała wiele multiplatynowych albumów ( Leftoverture , Point of Know Return i The Best of Kansas), występowała na stadionach lub wyprzedanych arenach. W ciągu ponad 45 lat istnienia grupa przeszła wiele zmian formacyjnych: grało tam piętnastu muzyków, niektórzy z nich kilkakrotnie. Tylko dwóch członków oryginalnego sekstetu wciąż występuje w obecnym sekstecie.

Biografia

Początki (1969-1973)

W 1969 Don Montre i Kerry Livgren (gitara i instrumenty klawiszowe) utworzyli grupę o nazwie The Reasons Why, po czym odeszli, aby stworzyć grupę Saratoga z Lynn Meredith, Danem Wrightem, Scottem Kesslerem i Zeke Lowe.

W 1970 zmienili nazwę grupy na Kansas (pomysł Dave'a Hope'a) podczas fuzji z grupą White Clover: Dave Hope (bas) i Phil Ehart (perkusja, perkusja) dołączyli do Kerry Livgren oraz dla wokalistów Lynn Meredith, Grega Allena, klawiszowców Dana Wrighta, Don Montre i saksofonisty Larry'ego Bakera. To pierwszy skład Kansas, fani nazywają ten skład Kansas I.

W 1971 roku grupa rozpadła się, Phil Ehart wyjechał do Anglii, aby studiować „brytyjską” muzykę. Na perkusji zastąpił go Zeke Lowe, a później Brad Schulz, Hope zastąpił Rod Mikinski na basie, a Baker przez Johna Boltona na saksofonie i flecie . Fani nazywają tę formację Kansas II (30 lat później, zreformuje się, przyjmując nazwę Proto-Kaw).

W 1972 Ehart wrócił z Anglii z Hope. Zreformowali grupę White Clover, rekrutując nowych członków, w tym Robbiego Steinhardta na wokalu i skrzypcach , Steve'a Walsha na klawiszach i wokalu, Richa Williamsa na gitarze. W 1973 roku namawiają Kerry'ego Livgrena (z grupy Kansas II), by do nich dołączył, ten ostatni akceptuje i rozwiązuje swoją grupę. Następnie przyjmują nazwę Kansas. W 1974 roku podczas bezpłatnego koncertu poznali Dona Kirshnera i uzyskali kontrakt w jego wytwórni płytowej, co pozwoliło im nagrać swój pierwszy album.

Wzrost popularności (1974-1979)

Specyfika zespołu polega na kontraście między riffami gitar elektrycznych z tendencją do hard rocka a bardzo miękkimi pasażami na skrzypcach i gitarze akustycznej. Energia boogie rocka połączona ze złożonymi aranżacjami czyni Kansas bardzo wyjątkową grupą w ruchu rocka progresywnego .

Dzięki swojemu drugiemu albumowi, Song for America ( 1974 ), grupa zyskała pewien rozgłos i przeszła z grupy lokalnej do grupy narodowej. W połowie lat 70. jego sława rosła, aż koncerty wypełniły stadiony. Kansas jest następnie cytowany obok głównych grup tamtych czasów, takich jak Genesis , Yes czy King Crimson .

W 1976 roku grupa wydała hit Carry on Wayward Son , z ich czwartego albumu, leftoverture . W następnym roku ukazał się Point of Know Return , uznawany za album dojrzałości wraz z planetarnym hitem Dust in the Wind . Te dwa albumy sprzedają się w nakładzie ponad 4 milionów egzemplarzy, każdy w samych Stanach Zjednoczonych . Leftoverture zajęło 4 miejsce na liście Billboard, a w 2001 roku otrzymało pięciokrotną platynę przyznaną przez RIAA.

W roku 1978 grupa stała się głównym graczem i wypełniła największe pokoje dostępne dla grup rockowych tamtych czasów, w tym Madison Square Garden w Nowym Jorku. Wyprodukował podwójny album koncertowy Two for the Show z różnych koncertów w 1977 i 1978 roku: ten album jest często cytowany jako jeden z najlepszych albumów rockowych na żywo.

Steve Hackett , który właśnie opuścił Genesis , wyprodukował swój drugi solowy album Please Don't Touch w 1978 roku z zespołem uznanych muzyków. Jest dwóch członków z Kansas: Steve Walsh na wokalu w dwóch utworach Narnia i Racing in A oraz Phil Ehart na perkusji i perkusji na całym albumie.

W marcu 1978 Kansas po raz pierwszy odwiedził Europę . W tym samym roku zostali mianowani Ambasadorami Dobrej Woli UNICEF .

Kolejny album Kansas, Monolith ( 1979 ), mocno zainspirowany Księgą Urantii w tekstach i którego słynna okładka przedstawia plemię Siuksów w zdewastowanym futurystycznym krajobrazie, zawiera singiel People of the South Wind, którego tytuł nawiązuje do tubylca. Amerykanie „Kenza” ( Kaws ) nazywani są także ludźmi wiatru, którzy pochodzą z Kansas! Album nie osiągnął jednak popularności swoich poprzedników, ale mimo to był platynowy.

Grupa wyruszy w swoją pierwszą trasę po Japonii w styczniu 1980 roku.

Twórcze napięcia (1980-1984)

Na początku lat 80. Kerry Livgren i Dave Hope przeszli na chrześcijaństwo i ten wpływ znalazł odzwierciedlenie w kolejnych albumach. Po wydaniu audio-Visions , Steve Walsh postanowił opuścić grupę (w październiku 1981) ze względu na różnice muzyczne i założył Ulice grupowych. Zastąpił go John Elefante (również chrześcijanin), który później wyprodukował chrześcijańskie grupy rockowe Petra i Shout. Elefante został wybrany spośród ponad 200 kandydatów, w tym Sammy'ego Hagara , Douga Pinnicka , Teda Neeleya , Warrena Hama (który dołączył do grupy w 1982 roku, przynosząc saksofon, flet, harmonijkę i instrumenty klawiszowe) oraz Michaela Gleasona (który będzie grał na klawiszach z grupą w 1983 roku). .

Pierwszym albumem z Johnem Elefante jest Vinyl Confessions , wydany w czerwcu 1982 roku . To największy sukces studia od czasu, gdy Point of Know Return i singiel Play the Game Tonight wszedł do Top 30. Dzięki temu tytułowi Kansas dociera do nowej publiczności, ewangelicznych chrześcijan, którzy wykorzystują teksty do swoich traktatów religijnych.

W lipcu 1983 roku Drastic Measures został napisany w dużej mierze przez Johna Elefante i jego brata (Kerry Livgren napisała tylko trzy tytuły). Potem następuje zmiana personelu w grupie: Robby Steinhardt opuszcza grupę przed sesjami nagraniowymi. To drastycznie zmienia muzykę, która staje się bardziej komercyjna i podobna do zespołów takich jak Foreigner . Po ostatnim występie pod koniec 1983 roku, Dave Hope i Kerry Livgren odeszli, by stworzyć swój zespół „AD” z Warrenem Hamem i Michaelem Gleasonem, do którego wkrótce dołączył Dennis Holt na perkusji. Podczas trasy grupę uzupełniają Michael Gleason i Terry Brock (w celu zrekompensowania brakujących partii skrzypiec od czasu odejścia Robby'ego Steinhardta).

John Elefante , Phil Ehart i Rich Williams starają się kontynuować działalność w Kansas i nagrać piosenkę Perfect Lover, która pojawia się na albumie The Best of Kansas. Grupa rozpadła się po jej wydaniu. John Elefante zostaje artystą współczesnej muzyki chrześcijańskiej i od tego czasu nie grał z grupą (zostanie poproszony o następcę Steve'a Walsha w 2014 roku, ale według niego odrzuci propozycję).

Powrót (1985-2005)

Grupa zreformowała się w lipcu 1985 roku wokół Steve'a Walsha na wokalu, Billy'ego Greera na basie (były członek zespołu Walsha Streets), Steve'a Morse'a (dawniej Dixie Dregs ) w towarzystwie Richa Williamsa na gitarze i Phila Eharta na perkusji , ale bez Kerry Livgren, Dave Hope i Robby Steinhardt (grupa znów znajduje się bez skrzypiec).

W 1986 roku ukazał się album Power , którego singiel All I Wanted dotarł do pierwszej dwudziestki, skorzystał z kilku audycji w MTV. Greg Robert, pochodzący z Baton Rouge , zostaje tam zrekrutowany, by trzymać tam klawisze.

W październiku 1988 ukazał się album In the Spirit of Things  : chociaż koncept album i trasa koncertowa cieszyły się popularnością wśród fanów, nie odniosły oczekiwanego sukcesu: co skłoniło Steve'a Morse'a do tymczasowego odejścia pod koniec trasy. Grupa jest w stanie gotowości.

W 1990 roku niemiecki promotor ponownie połączył oryginalną formację bez Robbiego Steinhardta na europejską trasę koncertową, podczas której dołączył do nich Billy Greer, któremu towarzyszył klawiszowiec Greg Robert . Pod koniec trasy Dave Hope ponownie opuszcza grupę. Formacja zostaje ponownie zmodyfikowana wraz z przybyciem skrzypka Davida Ragsdale'a (który kilka lat wcześniej wysłał Philowi ​​Ehartowi towarzyszące ścieżki dźwiękowe na dwóch albumach bez skrzypiec, Power i In the Spirit of Things ): jego przybycie będzie z korzyścią dla grupy, która znaleźć oryginalne brzmienie starych tytułów Kansas na scenie.

Kerry Livgren z kolei opuścił formację podczas letniej trasy w 1989 roku: został tymczasowo zastąpiony przez Steve'a Morse'a. Po zakończeniu tej trasy Steve Morse również opuścił grupę na stałe, aby dołączyć do swojej początkowej grupy Dixie Dregs , a następnie, kilka lat później, do Deep Purple . To David Ragsdale wznawia swoje partie gitarowe: ten skład będzie stabilny od 1991 do 1997 roku ( Phil Ehart , David Ragsdale , Steve Walsh , Rich Williams , Billy Greer , Greg Robert ) i w tym okresie ukaże się album koncertowy Live at the Whiskey (1992) oraz studyjny album Freaks of Nature ( 1995 ), którego kompozycje są bliższe tym z początku.

28 lipca 1995 roku członkowie Kansas zostali wprowadzeni do Rock Walk of Fame w Hollywood.

Na początku 1997 roku David Ragsdale i Greg Robert odeszli, podobnie jak powrót Robbiego Steinhardta do gry na skrzypcach. Album Always Never the Same został wydany w 1998 roku, nagrany z orkiestrą symfoniczną London Symphony Orchestra  : ten krążek to miks, który zawiera oryginalne utwory przearanżowane na tę okazję, kilka nowych piosenek oraz cover Beatlesów , Eleanor Rigby .

Latem 2001 roku Kansas miało okazję uczestniczyć w projekcie Roberta Berry'ego „The December People” opartym na tradycyjnych kolędach w stylu znanych grup lub śpiewaków: zawierał on w szczególności niewydany utwór nagrany przez Kansas i skomponowany przez Steve Walsh , The Light , melodyjnego utworu zamknięciu albumu Freaks of Nature ( 1995 ).

W 2000 roku Kansas powrócił do studia z Kerry Livgren (gitara, klawisze, autorka tekstów ), aby nagrać Somewhere to Elsewhere, w tym oryginalnych członków Kansas i Billy Greera: ten album od pierwszego tygodnia zajmie dziesiąte miejsce w sprzedaży internetowej, a grupa również być pierwszą częścią trasy Yes (w której klawisze trzyma Tom Brislin, który dołączy do Kansas prawie dwadzieścia lat później!).

W 2002 roku byli członkowie Kansas ponownie połączyli siły, aby wydać album pod nazwą Proto-Kaw , który zawierał dema nagrane w latach 1971-1973. To wydanie doprowadziło do kolejnego, albumu Before Became After (2004), który obejmuje większość członków zespołu Kansas II . Proto-Kaw wydali trzeci album, The Wait of Glory w 2006 roku oraz czwarty i ostatni album, Forth w 2011 roku, zanim rozeszły się.

W 2002 roku ukazał się również nowy album koncertowy Device Voice Drum z dwoma płytami CD i DVD.

Wycieczki i ponowny sukces (2006-2014)

Kansas co roku koncertuje. Trasa 2006 została przełożona po odejściu Steinhardta w marcu i powrocie Ragsdale.

W 2008 roku portale ogłosiły powrót czterech z pięciu członków (Ehart, Ragsdale, Williams i Greer) do nowej grupy Native Window, w której wydali tytułowy album w czerwiec 2009.

W lutym 2009 Kansas ponownie nagrał koncert w Topece z pełnowymiarową orkiestrą symfoniczną. Z występu narodził się album There's Know Place Like Home (CD / DVD) w październiku tego samego roku: DVD znalazło się na 5. miejscu listy Billboard Music Video Chart w Stanach Zjednoczonych tydzień po wydaniu. Pod koniec roku grupa gra w pierwszej części Deep Purple, w której gra Steve Morse, były gitarzysta z Kansas: wykonuje repertuar skrócony do niecałej godziny.

W lipcu 2010 Kansas zakończył 30-dniową trasę United We Rock ze Styx i Foreigner . Kansas następnie zamienia się wwrzesień 2010.

13 września 2012Kansas rozpoczyna nową trasę koncertową grając w Best Buy Theatre w Nowym Jorku .

1 st marca 2013Kansas ogłasza specjalną trasę koncertową z okazji 40-lecia. Jednak Steinhardt na kilka dni przed koncertem dostanie ataku serca i nie będzie mógł wystąpić.

Odejście na emeryturę Steve'a Walsha i nowe albumy (od 2014)

2 lipca 2014 roku na oficjalnej stronie zespołu na Facebooku ukazało się oświadczenie zapowiadające rychłą emeryturę wokalisty-klawiszowca Steve'a Walsha (nie będzie to ostateczne, gdyż w 2017 roku wyda solowy album Black Butterfly w towarzystwie Tommy'ego Denandera, Steve Overland, Jérôme Mazza, Brian Anthony, Peter Yttergen). John Elefante oświadcza, że ​​skontaktowano się z nim, aby przejąć miejsce Steve'a Walsha . Po dokładnym rozważeniu postanawia nie kontynuować tej propozycji. 6 lipca grupa ogłosiła rekrutację Ronniego Platta (ex Shooting Star). 24 lipca grupa ogłosiła pojawienie się na klawiszach Davida Maniona  : ten ostatni był częścią grupy Billy Greer Seventh key .

W marcu 2015 roku grupa wydała film dokumentalny odtwarzający jej karierę i historię. 1 września Kansas podpisuje kontrakt z InsideOut Music , niemiecką wytwórnią zajmującą się rockiem progresywnym i pokrewnym. Reklamują w wyniku uwolnienia ich 15 th album studyjny: trafnie nazwany preludium niejawnej , że największa grupa znak przerwa między albumów studyjnych (15 lat minęło od wydania Somewhere to gdzie indziej ). Ten nowy album wychodzi w sklepach w 2016 roku, jest powrót do domu, jak sądzi Feniksa pokrywy, fani czekają na ciebie i osiągnął na wyjściu z 14 th na liście Billboard. Współproducent i współautor tego albumu, Zak Rizvi , jest pełnoprawnym członkiem grupy, która nie znała drugiego gitarzysty od czasu odejścia Steve'a Morse'a w 1991 roku.

Zakończyć 2016 roku zespół koncertował w 40 th -lecie wydaniem albumu kultowego leftoverture , kontynuowane w 2017 (40 koncertów). Z tej trasy narodzi się album koncertowy Leftoverture Live and Beyond zawierający dziewiętnaście utworów zaczerpniętych z różnych koncertów podczas trasy 2016/2017.

W 2018 roku grupa postanowiła również uczcić 40-lecie swojego albumu Point of Know Return , grając cały album podczas koncertów nowej trasy. Pod koniec tej jesiennej trasy, David Manion postanawia opuścić grupę: zastąpi go Tom Brislin (który grał z takimi grupami jak Yes , Meat Loaf , Renaissance czy Camel ). Trasa zostaje wznowiona w 2019 roku.

3 marca 2020 roku zespół zapowiedział wydanie nowego albumu zatytułowanego The Absence of Presence . Wydany 17 lipca 2020 roku, utrzymany jest w tym samym duchu, co ich poprzedni album The Prelude Implicit .

W kwietniu 2021 roku grupa ogłosiła w krótkim oświadczeniu odejście gitarzysty Zaka Rizviego i kontynuację grupy w sekstecie: „My członkowie Kansas ogłaszamy, że nasz gitarzysta Zak Rizvi zrezygnował i pragnie realizować nowe projekty. Dziękujemy Zakowi za wieloletnią współpracę i życzymy powodzenia w przyszłych przedsięwzięciach. Grupa zapowiada również wydanie 28 maja koncertowego albumu Point Of Know Return Live & Beyond . W tym samym miesiącu wyjechał na nową trasę zaplanowaną do końca 2022 roku.

17 lipca 2021 r. były skrzypek Robby Steinhardt zmarł w wieku 71 lat na ostre zapalenie trzustki. Staje się on pierwszym muzykiem zespołu, który umrze.

Członkowie

Aktualni członkowie

Byli członkowie

Chronologia

Dyskografia

Albumy studyjne

Albumy na żywo

Kompilacje

Wideografia

Uwagi i referencje

  1. Jeff Wagner, Mean Deviation: Cztery dekady progresywnego heavy metalu , Bazillion Points Books,2010, 364  s. ( ISBN  978-0-9796163-3-4 , czytaj online ) , s.  7
  2. Pete Prown i Harvey P. Newquist, Legends of Rock Guitar: The Essential Reference of Rock's Greatest Guitarists , Hal Leonard Corporation ,1997, 264  pkt. ( ISBN  978-0-7935-4042-6 , czytaj online ) , s.  87
  3. Martin C. Strong , The Great Rock Discography , Edinburgh, Mojo Books,2000, 5 th  ed. , 524–525  s. ( ISBN  1-84195-017-3 )
  4. (w) „Wywiad” (wydanie z 13 października 2007 r. w Internetowym Archiwum ) ,13 października 2007 r..
  5. (w) „  KANSAS skrzypek Robby Steinhardt cierpi na atak serca  ” , ultimateclassicrock.com,12 sierpnia 2013 r.(dostęp 27 czerwca 2014 ) .
  6. „  Gitarzysta Zak Rizvi opuszcza Kansas na dobre!”  » , Na MetalZone ,13 kwietnia 2021(dostęp 15 kwietnia 2021 )
  7. "  Daty tras koncertowych - Kansas Band | Klasyczny zespół rockowy | The Absence of Presence  ” , na www.kansasband.com (dostęp 15 kwietnia 2021 )
  8. (w) Jerry Ewing 19 lipca 2021 , „  Skrzypek z Kansas Robby Steinhardt umiera, w wieku 71 lat  ” w Prog Magazine (dostęp 19 lipca 2021 )

Linki zewnętrzne