Kanō Sanraku

Kanō Sanraku Obraz w Infobox. Portret malarza przez Midori Kon XVII th  wieku
Narodziny 1559
Dystrykt Gamō
Śmierć 1635 lub 30 września 1635
Kioto
Imię w języku ojczystym 狩 野山 楽
Czynność Malarz
Mistrz Kanō Eitoku
Ruch Szkoła Kyō-Kanō ( d )
Pokrewieństwo Kanō Sansetsu (przybrany syn)
Kanō Eitoku (przybrany ojciec)

Kanō Sanraku , prawdziwe imię: Kanō Mitsuyori , pseudonimy: Heizō, Shuri , imię pędzla: Sanraku , urodzony w 1559 roku w Omi , zmarł dnia30 września 1635—Koniec ery Momoyama , początek ery Edo . Japoński malarz ze szkoły Kanō .

Biografia

Syn malarza Kimary Nagamitsu, został adoptowany przez swojego mistrza Kanō Eitoku (1543-1590), którego był ulubionym uczniem. Kiedy zmarł w 1608 roku najstarszy syn Eitoku , Mitsunobu , stał obok Kanō Sadanobu ( 1597-1623 ) na czele rodzinnego warsztatu i to niewątpliwie artysta najlepiej ilustruje drugą część z okresu Momoyama w Kioto .

Syn wojownika, służy jako strona dla Shoguna Hideyoshiego, który dostrzegając jego talent, uczęszcza go do Eitoku . Sanraku nadal korzystał z ochrony Hideyoshiego , zwłaszcza po śmierci Eitoku, aw 1592 roku zaoferowano mu dekorację zamku Momoyama .

Kiedy rodzina Kanō przeniosła się do Edo , nowego centrum władzy, Sankaru pozostał w Kyōto, a jego potomkowie zapewnili po nim ciągłość warsztatu pod nazwą Kyō-Kanō, rodziny Kanō Kyōto . Pozostają sporo prace Sanraku, od cursive- stylu praniu do dużych kolorowych kompozycji dekoracyjnych, od delikatnych krajobrazów chińskich scen historycznych, pokazując pełny zakres jego talent i niezawodność jego techniki.

Na malowidłach ściennych wykonanych około 1620 roku w dwóch budynkach klasztoru Daitoku-ji w Kyōto , wraz z krajobrazami i sosnami z monochromatycznymi jastrzębiami odnajdujemy tradycję Kanō zapoczątkowaną przez Motonobu (1476-1559), z bardzo dużą finezją pędzla że w Eitoku . Jego tendencja do stylizacji linii jest skrajna w kompozycjach świątyni Tenkyû-in w świątyni Myōshin-ji Zen w Kioto , wykonanych przez Sanraku i jego adoptowanego syna Sansetsu (1590-1651) w latach 1631-1635, tuż przed śmierć tego malarza.

Kolory zachowały całą swoją świeżość, niezależnie od tego, czy są to tygrysy w centralnym pokoju, kwitnące powoje na bambusowym płocie w pokoju wschodnim czy śliwki i ptaki w pokoju zachodnim . Wiele z tego zespołu trafia do Sansetsu, ale delikatna wrażliwość Sanraku przebija się przez fachowo wyliczony rytm, niemal geometryczny aspekt skał i powykręcanego drzewa, blisko statycznego, a nawet abstrakcyjnego piękna. Jego talent rysunkowy jest swobodnie wylewany na ekranie, dawniej w dawnym Pałacu Kujô , obecnie przechowywanym w Muzeum Narodowym w Tokio .

To japońska scena historyczna zaczerpnięta z powieści Genjiego: Kuruma-Arasoi . Postacie historyczne są traktowane z całą skrupulatnością szkoły Tosa , dynastii malarzy dworskich, ale Sanraku, wprowadzając współczesne osobowości, nadaje dziełu niezwykłą żywotność.

Galeria

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Słownik Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , t.  7, wydania Gründ,Styczeń 1999, 13440  s. ( ISBN  2-7000-3017-6 ) , str.  692
  2. Ten ekran pokazuje kapitanów spotykających się na tarasie w obcym kraju i kobiety z Zachodu w fantazyjnych ciuchach.