K-3 (łódź podwodna)

K-3
Przykładowe zdjęcie przedmiotu K-3 (łódź podwodna)
K-3 Leninsky Komsomol .
Inne nazwy K-3 Leninsky Komsomol
Rodzaj Atomowy okręt podwodny atak z klasy listopada / Project 627
Historia
Służył  Flota radziecka
Stocznia Sewmasz , Siewierodwińsk
Leżał kil Czerwiec 1954
Uruchomić 9 sierpnia 1957
Uruchomienie 4 czerwca 1958
Komisja 4 czerwca 1958
Status Przeszedł na emeryturę w 1988 roku
Załoga
Załoga 104 osoby (30 funkcjonariuszy)
Charakterystyka techniczna
Długość 107,4 m
Mistrz 7,9 m
Wersja robocza 5,6 m
Przesunięcie 3065 ton (powierzchnia)
4750 ton (nurkowanie)
Napęd 2 wodne reaktory jądrowe pod ciśnieniem VM-A o mocy 70  MW każdy z wytwornicami pary PG-13,
2 turbosprężarki 60-D (o łącznej mocy 35000 KM),
2 turbogeneratory GPM-21 o mocy 1400  kW każdy od 1550 do 2250  obr / min , 320 V ciągły,
2 generatory wysokoprężne DG-400 o mocy 460 KM każdy,
2 awaryjne silniki elektryczne PG-116 o mocy 450 KM każdy,
2 śmigła o stałym skoku z 6 łopatkami.
Prędkość 30 węzłów (56 km / h)
Głębokość 480 m
Funkcje wojskowe
Uzbrojenie 8 wyrzutni po 533 mm
20 torped (8 w wyrzutniach  + 12 w rezerwie) SET-53, SET-65, 53-61MA, 53-65K
Elektroniczny Aktywny / pasywny system
sonarowy MG-200 ARKTIKA-M do wykrywania celu,
sonar przechwytujący MG-13M SVET-M , pasywny
sonar MARS-16KP, sonar przeciwminowy LUCH ,
radar nasłuchowy PRIZMA,
elektroniczny przechwytywacz bojowy MRP-10 NAKAT.
Kariera
Port macierzysty Zapadnaya Litsa

K-3 (oficjalnie К-3 z rosyjskim  : Кит "  Kit  ", wieloryb ), nazywany Leninsky Komsomołu (Ленинский Комсомол w cyrylicy ), to radziecki atak nuklearny okręt podwodny z klasy listopada ( kod NATO ) / Project 627. pierwszy radziecki atomowy okręt podwodny , był to również pierwszy radziecki okręt podwodny, który dotarł do bieguna północnego w 1962 r. - cztery lata po USS  Nautilus - i tam wynurzył się - trzy lata po USS  Skate . Jej dowódca Leonid Ossipenko a zastępcą jest Lev Giltsov , którzy będą Bohater Związku Radzieckiego do tego wyczynu.

Budowa

Pierwotnie prototyp budynku jest zbudowany z drewna, a każdy z pięciu segmentów jest rozrzucony w pięciu różnych lokalizacjach w Leningradzie , w tym w hotelu Astoria . Został zbudowany w stoczni Sevmash w Mołotowsku (obecnie Siewierodwińsk ), a zwodowany 9 sierpnia 1957 r . Przydzielony do Floty Północnej , wszedł do służby w lipcu 1958 roku z bazą okrętów podwodnych Zapadnaïa Litsa na Półwyspie Kolskim jako port macierzysty . K-3 został zaprojektowany przez Vladimir Nikolaevich Peregudov . Jej pierwszy dowódca Leonid Ossipenko, wspomagany przez zastępcę dowódcę Lwa Giltsova, będzie miał ważne zadanie utworzenia pierwszej załogi.

Usługa

Pierwsza załoga

Nazwisko Stopień
Leonid Ossipenko oficer dowodzący
Lev Giltsov Drugi dowódca
Georgi Beliachov Oficer polityczny
Grigorij Chernykh Oficer polityczny
Boris Akulov Inżynier mechanik
Vladimir Troukhanov Asystent dowódcy
Jewgienij Zolotariew Nawigator
Victor Markov Szef Jednostki Bojowej 3
Lodiakov Szef Jednostki Bojowej 4
Ivan Betchik Lekarz
Nicolai Odinokov Chemik-dozymetr
Vladimir Rudakov Oficer
Stanislav Luchnikov Oficer
Riourik Timofeev Oficer
Anatoli Chouryguine Oficer
Vladimir Kulikov Oficer
Nicolaï Stoudenikine Oficer
Leonid Romanenko Oficer
Vadime Mamlov Oficer
Nicolai Antonov Oficer
Yuri Balenko Oficer
Oleg Danielvski Oficer
Vitali Deikoun Oficer
Nicolai Mormoul Oficer
Yuri Gorbenko Oficer
Oleg Pivtsov Oficer
Anatolij Gritsenko Oficer
Anatolij Gurianov Oficer
Anatoli Lapchine Oficer
Boris Molodchikov Oficer
Oleg Beklemichev Oficer
Dmitrij Iwanow Oficer
Stanislav Ivanov Oficer

Misja na Oceanie Arktycznym

17 czerwca 1962 roku , dowodzony przez Giltsova, K-3 dotarł do bieguna północnego pod lodem, stając się pierwszym sowieckim okrętem podwodnym, który dokonał tego wyczynu (amerykański okręt podwodny USS  Nautilus przybył tam prawie cztery lata wcześniej). К-3 zarządza również do powierzchni na poziomie bieguna (trzy lata po USS  Skate ). 9 października 1962 roku , wracając z tej wyprawy, К-3 otrzymał imię Leninsky Komsomol (po rosyjsku  : Ленинский Комсомол ), a jego załoga została szybko zaproszona do udziału w licznych kongresach i konferencjach zamiast kontynuowania szkolenia wojskowego. К-3 użyto bardzo niewiele aż do lata 1967 roku, kiedy kolejny okręt podwodny, który miał brać udział w patrolu w Morzu Śródziemnym zepsuł. K 3 jest odpowiedzialny za przeprowadzanie tej patrol pośpiechu. Kapitan 2 th  Ranking Stepanov odbiera budynek komendy, jej dowódca przybywa na pokład dwie godziny przed odlotem. К-3 jest wtedy, gdy statek, który płynął bardzo mało, jego załoga jest niedoświadczony i nie jest gotowy, aby przejść do morza. Gdy osiągnie śródziemnomorskiej, system regeneracji powietrza na pokładach przerw w dół i temperaturę na pokładzie wzrasta do 35- 40  ° C .

Będąc na Morzu Śródziemnym, K-3 otrzymuje misję śledzenia amerykańskiej wyrzutni rakietowej okrętu podwodnego , co szybko okazuje się niezdolne. Następnie otrzymuje rozkaz powrotu do swojej bazy.

Wypadek w 1967 roku

W dniu 8 września 1967 r. Podczas przepłynięcia przez Morze Norweskie wybuchł pożar w układzie hydraulicznym łodzi podwodnej i członkowie załogi przebywający w przedziale, gdy wybuchł pożar, musieli ewakuować przedział. Płomienie rozprzestrzeniły się na inne przedziały łodzi podwodnej. Pokładowe systemy przeciwpożarowe działały na dwutlenek węgla (CO 2), ich wyzwolenie powoduje uduszenie marynarzy przebywających w przedziałach I i II łodzi podwodnej. Kiedy przegroda przedziału III zostaje otwarta, aby zobaczyć, co się stało z marynarzami w drugim przedziale, rozprzestrzenianie się gazu powoduje utratę przytomności przez kilku marynarzy. Przednie przedziały są następnie całkowicie uszczelnione, a podwodne powierzchnie. Cztery dni później K-3 wrócił do bazy. Ogółem w pożarze zginęło 39 członków załogi.

Oficjalne dochodzenie ustali, że najbardziej prawdopodobną przyczyną pożaru był zapłon wybuchowego stężenia oleju hydraulicznego oraz że reakcje załogi były szybkie i właściwe. Załodze rekomendowanych jest wiele nagród, w tym siedem nominacji do Bohatera Związku Radzieckiego - cztery z nich pośmiertnie. Wysłana z Moskwy komisja uznała jednak później za podejrzaną zapalniczkę w przedziale torpedowym i położenie ciała marynarza. Komisja uważa, że ​​palenie marynarza spowodowało pożar i zabroniło jakiejkolwiek nagrody.

Według nowszych zeznań wersja broniona przez oficjalne śledztwo byłaby celowo błędna. Pożar w pierwszym przedziale (przedziale torpedowym) wybuchłby z powodu uszczelnienia układu hydraulicznego, które powinno być miedziane, ale gumowe. Przyjmując tę ​​wersję komisja śledcza rozpoznałaby zatem błąd projektowy. Aby uniknąć utraty łodzi podwodnej, przednie przedziały zostaną zalane, co spowoduje śmierć 39 marynarzy znajdujących się w pierwszych dwóch przedziałach.

W 1991 roku w Zapadnaïa Litsa wzniesiono pomnik upamiętniający mężczyzn, którzy zginęli na pokładzie K-3 . W 2007 roku Rosyjski Komitet Odznaczeń (Российский наградной комитет) decyduje się na wyprodukowanie pamiątkowego medalu „Za 50 lat okrętu podwodnego Leninskiy Komsomol”.

Ofiara wypadku z 8 września 1967 r

Nazwisko Stopień
S. Gorchkov Dowódca
A. Kamokine Komandor porucznik
G. Ganine Budowa mechanik 1 st klasy
A. Maliar Budowa mechanik 1 st klasy
V. Smirnov Budowa mechanik 1 st klasy
V. Gourine Porucznik
A. Petretchenko Porucznik
A. Boutorine Podoficer
Musatov Podoficer
B. Romantsev Chief Petty Officer
V. Miounine Chief Petty Officer
V. Taranov Drugi mistrz 1 st klasy
N. Bogachev Drugi mistrz 1 st klasy
N. Zatsepine Druga klasa Master 2 e
N. Guriev Druga klasa Master 2 e
A. Iwanow Druga klasa Master 2 e
Y. Garogonin Druga klasa Master 2 e
A. Gaivas Druga klasa Master 2 e
V. Rozanov Druga klasa Master 2 e
N. Slounin Druga klasa Master 2 e
G. Kislovski Druga klasa Master 2 e
K. Pouzevich Druga klasa Master 2 e
P. Youzefovich Druga klasa Master 2 e
I. Vetcherine Druga klasa Master 2 e
S. Gaidai Druga klasa Master 2 e
S. Bogalev Licencjonowany marynarz
A. Voroviov Licencjonowany marynarz
V. Lavrushkin Licencjonowany marynarz
N. Sobolev Licencjonowany marynarz
V. Taraban Licencjonowany marynarz
V. Yarochevich Licencjonowany marynarz
V. Bogachev Marynarz
A. Ossiptchouk Marynarz
V. Posjalaty Marynarz
V. Kouzmitsky Marynarz
A. Kuzhepov Marynarz
V. Klimentchouk Marynarz
A. Korovin Marynarz
V. Romanov Marynarz

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Pierwsza atomowa łódź podwodna ZSRR została zniszczona przez kapsel piwa , Andriej Michajłow, 11 września 2012 r.
  2. Davies 1995
  3. Giltsov, Lev. i Ossipenko, Leonid. , Dramatyczna historia sowieckich atomowych okrętów podwodnych: wyczyny, awarie i katastrofy ukryte przez trzydzieści lat , Paryż, R. Laffont ,1992, 357  str. ( ISBN  2-221-07137-9 i 9782221071373 , OCLC  28257074 , czytaj online )
  4. (w) Andriej Michajłow, „  Pierwsza w historii atomowa łódź podwodna ZSRR została zniszczona przez kapsel piwa  ” , Pravda .ru ,11 września 2012( czytaj online )
  5. wojen i historia N O  18 (2014) , s.  11

Bibliografia

Linki zewnętrzne