Jules Grün

Jules Grün Obraz w Infobox. Grawerowany portret Julesa Grüna,
opublikowany w Album Mariani (1904). Biografia
Narodziny 26 maja 1868
Paryż
Śmierć 24 stycznia 1938(69 lat)
Neuilly-sur-Seine
Pogrzeb Cmentarz Pere Lachaise
Imię urodzenia Jules-Alexandre Grün
Narodowość Francuski
Zajęcia Plakatowiec , malarz , ilustrator , pastelista , projektant , grafik
Małżonka Juliette Toutain
Inne informacje
Pole Obraz
Ruch Postimpresjonizm
Mistrzowie Jean-Baptiste Lavastre , Antoine Guillemet
Nagrody Kawaler Legii Honorowej (1911)
Dowódca Orderu Nichana Iftikhara (1912)
Archiwa prowadzone przez Archiwa departamentalne Yvelines (166J, Ms 4987)
Podstawowe prace
Bukiet panny młodej ( d ) , Le Perroquet ( d ) , Piątek w Salon des Artistes Français ( d )
Père-Lachaise - dział 57 - Grün-Storck 01.jpg Widok na grób.

Jules Alexandre Grün , urodzony dnia26 maja 1868w 4 XX  dzielnicy Paryża , zmarł24 stycznia 1938do Neuilly-sur-Seine , jest malarzem , ilustratorem i francuskim plakatem .

Biografia

Jules Grün jest uczniem Jeana-Baptiste'a Lavastre'a , malarza-dekoratora Opery Paryskiej i pejzażysty Antoine'a Guillemet . Jego ulubionymi tematami są martwe natury (miedziane baseny i fontanny w stylu Chardina ), portrety i sceny z życia Paryża. W 1881 Rodolphe Salis otwiera kabaretu Chat Noir przy 84 Boulevard Rochechouart , blisko do sklepu śmieci matki Matyldy Grün (znajduje się w n o  86). Zafascynowany wieczorami teatru cieni , Jules Grün naturalnie stał się autorem małych utworów do La Corneille (108, boulevard Rochechouart) czy Koncertu Le Décadent (16 bis, rue Pierre-Fontaine ).

Po spotkaniu w 1890 roku z Léonem Xanrofem rozpoczął karierę ilustratora, która doprowadziła go do rysowania satyrycznego dla prasy. Współpracuje m.in. z Cocorico i L'Assiette au Beurre . W tym samym roku podpisał także swój pierwszy plakat dla żołnierza komiksów Polin . Od 1890 do 1931 narysował ich około 135. Jeśli pracował dla Imprimerie Chaix w reżyserii swojego przyjaciela Julesa Chéreta (który opublikował trzy plakaty Grün w Les Maîtres de l'Affiche ), jego styl różni się od tego mistrza. plakat poprzez odwołanie się do szczerej opozycji czerni i bieli zaostrzonych przez wystającą czerwień. Wspomnijmy o jego plakatach reklamowych na święta ( La Vachalcade z 1897 r. Lub Monako. Kwiecień. Wystawa i konkurs samochodów kajakowych ), salach muzycznych ( Moulin rouge , Au Violon. Café Riche ) oraz w kawiarniach Montmartre - koncerty, takie jak Le Carillon lub The Tabarin , a następnie turystyczne z The Western Railways. Paryż Londyn .

Kulminacyjnym punktem jego pracy jest namalowany Komisja otrzymała w 1909 roku od Podsekretarza Stanu ds Sztuk Pięknych, Étienne Dujardin-Beaumetz , aby świętować 30 th  rocznica Salon des Artistes Français w 1911 roku . Zuchwałość obszernej kompozycji i wirtuozeria pędzla obrazu w piątek w Salon des Artistes Français oddają znacznie więcej niż próżność światowej nocy otwarcia, która ma się rozpocząć sezon wiosennych wieczorów i oferuje możliwość pokazania swoich toalet aktualny. Można tam rozpoznać sto cztery osobistości tamtych czasów, w tym malarzy Henri Harpignies , Fernand Cormon , Léon Bonnat czy Charles Léandre  ; malarka: Clémentine-Hélène Dufau  ; architekt Victor Laloux  ; piosenkarka Yvette Guilbert  ; kompozytor Gabriel Fauré  ; rysownik Sem  ; aktorki Geneviève Lantelme i Renée Maupin  ; wynalazca wina Mariani , bibliofil i patron, Angelo Mariani , stojący na pierwszym planie, na lewo od Geneviève Lantelme.

Plik 12 kwietnia 1904Jules Grün poślubił Marie-Juliette Toutain (1877-1948) w kościele Saint-Louis des Invalides .

W 1920, 1921 i 1927 roku Jules Grün wystawiał w Argentynie w galerii Witcomb w Buenos Aires . Galeria ta, bardzo przywiązana do jego twórczości, poświęciła mu pośmiertną wystawę retrospektywną w 1948 roku.

Od 1898 roku aż do śmierci w 1938 roku Jules Grün był członkiem stowarzyszenia artystyczno-literackiego Cornet , założonego w kabarecie Red Donkey przez Bertranda Millanvoye'a , Paula Delmeta , Alberta Michauta i Georgesa Courteline'a . Jego kocia karykatura członka Cornet  : malarza i filantropa Léona Hubera , ukazała się w recenzji Corneta w czerwcu 1908 roku .

Od 1934 roku Jules Grün cierpiał na chorobę Parkinsona . On umarł na24 stycznia 1938i został zakopane w Paryżu Pere Lachaise ( 57 th  podziału).

Prace w zbiorach publicznych

Galeria

Nagrody

Uwagi i odniesienia

  1. Archiwa Paryża , stan cywilny, akt urodzenia nr 4/1524/1868 (ustawa z 28 maja określająca „urodzeni przedwczoraj”). Na marginesie: małżeństwo w 1904 roku z Marie Juliette Toutain.
  2. Chéret zachowuje swoje dzieła do publikacji w Les Maîtres de l'Affiche (1895-1900), gdzie powielono trzy z nich.
  3. „  A Friday at the Salon of French Artists  ” na stronie Muzeum Sztuk Pięknych w Rouen .
  4. Pochodząca z Trouville-sur-Mer Juliette Toutain jest córką Marie-Théodorine-Justine Poret, konstruktora fortepianów i Julesa-Onézime Toutaina, który zakończy swoją karierę jako generalny skarbnik Invalides de la Marine. W 1896 r. Uzyskała pierwszą nagrodę w klasie fortepianu w Narodowym Konserwatorium Muzycznym (klasa Raoula Pugno ), do której wstąpiła w 1891 r. Następnie z akompaniamentem (klasa Paula Vidala ), organami (klasa Alexandre Guilmant) ), harmonii (klasa Auguste Chapuis ) i kompozycji (klasa Gabriela Fauré ). Następnie poprowadzi solidną karierę jako pianistka, organistka i kompozytorka. Ona zwłaszcza podpisuje muzykę do niemego filmu L'Enfant prodigue przez Georges Berr (1908).
  5. Ilustracja biografii Charlesa Hubera autorstwa Félixa Courtois, opublikowana w Le Cornet , czerwiec 1908, s. 2.

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne