Zastępca | |
---|---|
Członek Izby Lordów |
Knèze |
---|
Narodziny |
4 września 1773 Zamek Dyck |
---|---|
Śmierć |
21 marca 1861(w wieku 87 lat) Fajnie |
Skrót w botanice | Salm-Dyck |
Narodowości |
Francuski pruski |
Zajęcia | Botanik , polityk |
Małżonka | Constance de Théis (od1803) |
Pole | Botaniczny |
---|---|
Właściciel | Hotel de Salm-Dyck |
Członkiem | Akademia Leopoldine |
Różnica | Oficer Legii Honorowej (1804) |
Joseph Maria Franz Anton Hubert Ignaz de Salm-Reifferscheidt-Dyck , ówczesny książę ( 1816 ) Salm-Dyck, jest botanikiem i pruskim artystą , urodzonym4 września 1773na zamku Dyck bei Neuss koło Neuss i zmarł dnia21 marca 1861w Nicei .
„Syn François-Jean-Guillaume de Salm-Dyck i Augusta de Fruchse-Zeil, Wurzack i Fiedberg, małżonek” , Józef, hrabia Salm-Dyck i Świętego Cesarstwa, był głową jednej z gałęzi domu Salm .
Pasjonat botaniki, przyjaciel Jussieu , Redouté i Alexandra von Humboldta , szczególnie interesuje się sukulentami. Od 1800 roku budował szklarnie w swoim zamku w Dycku , gdzie zgromadził jedną z najwspanialszych kolekcji tamtych czasów.
Jego majątki zostały ponownie zjednoczone z Francją na mocy traktatu z Luneville w 1802 roku i otrzymał w zamian od swego seigneury Dicka emeryturę w wysokości 28 000 florenów .
Przewodniczący zgromadzenia kantonalnego w Essen , rozwiódł się z hrabiną Hatzfeld, kiedy ożenił się po raz drugi, w 1803 roku , z poetką Constance de Théis ( 1767 - 1845 ). Nie mieli potomstwa.
Kanclerz z 4 th kohorcie Legii Honorowej , został wybrany na 2 fructidor roku XII , przez konserwatywną Senatu , członek wydziału Roer do ciała ustawodawczego . Opuścił go w 1809 roku . Nazwany kapitan z Louveterie w 28 th ochrony wody i lasów 6 Thermidor roku XIII , został dodatkowo stworzony rycerzem Imperium na3 czerwca 1808I liczyć24 lutego 1809.
Stając się ważnymi postaciami za Imperium, Salmowie przenieśli się do Hôtel de Ségur , 97 rue du Bac w Paryżu, gdzie otrzymali mieszane, ale genialne towarzystwo.
W 1816 r. Za zasługi wyświadczone przez niego aliantom król Prus nadał mu tytuł księcia salmskiego .
Książę Salm-Dyck zajmował się wówczas ogrodnictwem i botaniką, założył ogród roślinny w Dycku i należał do kilku towarzystw naukowych . Opublikował liczne prace botaniczne, w tym Katalog raisonné gatunków i odmian aloesu ( 1817 ), Obserwacje botaniczne ( 1820 ), Monographia generum aloes et mesembryanthemi, iconibus illustrata ( 1835 ) i Cacteae in Horto Dickensi cultae ( 1850 ).
Po jego śmierci jego kolekcja częściowo go przetrwała, aż do I wojny światowej , powodując zatrzymanie ogrzewania szklarni, nie zadaje mu śmiertelnego ciosu.
„Joseph de Salm-Reifferscheidt-Dyck” , w: Adolphe Robert and Gaston Cougny , Słownik francuskich parlamentarzystów , Edgar Bourloton , 1889-1891 [ szczegóły wydania ]
Salm-Dyck to standardowy skrót botaniczny Joseph de Salm-Reifferscheidt-Dyck .
Zapoznaj się z listą skrótów autora lub listą roślin przypisanych temu autorowi przez IPNI