Rodzaj | Dwór |
---|---|
Budowa | 1722 - 1810 |
Właściciel | Joseph-Alexandre de Ségur |
Dziedzictwo |
Zarejestrowany MH (1982) Sklasyfikowane MH (1982) |
Kraj | Francja |
---|---|
Region | Ile-de-France |
Gmina | Paryż ( 7 th arrondissement ) |
Adres | 97 rue du Bac |
Informacje kontaktowe | 48 ° 51 ′ 12 ″ N, 2 ° 19 ′ 26 ″ E |
---|
Hôtel de Salm-Dyck , dawniej Hôtel de Ségur , to prywatna rezydencja znajduje się w Paryżu , Francja .
Znajduje się na 97 rue du Bac , w 7 th dzielnicy Paryża.
Hotel został zbudowany w 1722 roku dla Pierre Henry Lemaître (również właściciela Château du Marais ), prawdopodobnie przez François Debias-Aubry . Wystrój wnętrza częściowo pochodzi z tego okresu. W 1726 roku hotel przeszedł na własność marszałka-księżnej Gramont , z domu Marie Christine de Noailles (1672-1748), która poślubiła tam swoją córkę księciu Ruffec, najstarszemu synowi Saint-Simona .
W czasie rewolucji należał do Vicomte de Ségur . Hotel był zajmowany od 1786 do 1798 r. (Z przerwami między 1792 a 1795, a następnie ponownie w 1796 ) przez Madame de Staël .
W 1809 r. Został kupiony przez hrabiego Josepha de Salm-Reifferscheidt-Dycka (w 1816 r. Księciem Salm ), który zlecił mieszkanie na pierwszym piętrze (przedpokój, salon, biblioteka) urządzone w stylu empire (ok. 1810 r . ) architekt Antoine Vaudoyer i malarz Jean-Jacques Lagrenée (grupa zachowana i zaliczona do zabytków). Hrabina Salm-Dyck, z domu Constance de Théis , prowadziła tam słynny salon literacki. Po wojnie 1870 roku hotel był paryską rezydencją byłego prefekta policji i ministra policji generalnej Napoleona III, Karola Wielkiego-Émile de Maupasa .
Budynek ten został sklasyfikowany jako zabytek historyczny od25 maja 1982 i wpis z tego samego dnia.