Jean du Buit

Jean du Buit Funkcje
Szef Sztabu
Przewodniczący Rady
1926-1928
Generalny Inspektor Finansowy
Biografia
Narodziny 20 grudnia 1886
Paryż
Śmierć 17 stycznia 1988(w wieku 101 lat)
Wersal
Narodowość Francuski
Trening Politechniczna
Szkoła Zastosowań Artylerii i Inżynierii
Zajęcia Bankier , starszy urzędnik
Tata Henry du Buit
Dziecko Michel du Buit ( d )
Pokrewieństwo Arsène Henry (ojczym)
Inne informacje
Pracował dla Generalny Inspektorat Finansów
Właściciel Manoir de la Peyzie ( d )
Członkiem Towarzystwo historyczne i archeologiczne Périgord
Konflikt Pierwsza wojna światowa
Nagrody Dowódca Legii Honorowej
Croix de Guerre 1914-1918
Archiwa prowadzone przez Centrum Historii Sciences Po

Jean du Buit , urodzony dnia20 grudnia 1886w Paryżu i zmarł dalej17 stycznia 1988w Wersalu był wyższym francuskim urzędnikiem i bankierem.

Biografia

Jean du Buit, syn Henry'ego du Buita , był studentem École Polytechnique w 1907 r., A następnie w Szkole Artylerii i Inżynierii w 1909 r. Wstąpił do Generalnego Inspektoratu Finansów i został mianowany asystentem Generalnego Inspektoratu Finansów w 1913 r.

W czasie I wojny światowej został zmobilizowany zSierpień 1914 w Grudzień 1918i dwukrotnie został ranny. Otrzymuje Croix de Guerre .

Po zakończeniu wojny wrócił do administracji i został oddelegowany do Generalnej Dyrekcji Finansów Alzacji i Lotaryngii w latach 1919-1920. W 1920 roku został szefem misji w gabinecie ministrów finansów Frédéric François-Marsal. następnie Charles de Lasteyrie i w 1926 roku został szefem sztabu do Raymond Poincaré , przewodniczący Rady i Ministra Finansów. Awansował na stanowisko generalnego inspektora finansów .

Zarządzał National Credit od 1929 do 1942. Był administratorem Towarzystwa Portowego, Nabrzeży i Magazynów w Bejrucie oraz Kompanii Zachodniego Kamerunu.

Został dowódcą Legii Honorowej .

Ożenił się z córką Arsène Henry .

Pracuje

Uwagi i odniesienia

  1. Vincent Wright, Éric Anceau, „Prefekci Gambetty”, Presses Paris Sorbonne, 2007.
  2. Augustin Frédéric Hamon, „Mistrzowie Francji, tom 2”, Éditions sociales internationales
  3. François Roth, „Raymond Poincaré”, Fayard, 2011
  4. "Darczyńcy Luwru: wystawa prezentowana w Paryżu, Luwr, Sala Napoleona, 4 kwietnia - 21 sierpnia 1989", 1989.
  5. Augustin Hamon , The Masters of France, tom 2 , 1936

Źródła

Linki zewnętrzne