Henry du Buit

Charles-Henry du Buit , urodzony dnia1 st lipiec 1837w Miluzie i zmarł8 stycznia 1919w Wersalu jest francuskim prawnikiem, specjalizującym się w sprawach finansowych, Bâtonnier z Paryża w latach 1891-1893.

Biografia

Wnuk Charlesa du Buita, dyrektora Comptoir national d'Escompte de Mulhouse i bratanek Julesa Sengenwalda , Henri du Buit był studentem Lycée Louis-le-Grand , przestrzegał jego prawa, został sekretarzem ministra Marie i zapisał się jako prawnik w paryskim sądzie apelacyjnym w 1858 r. Doktorat z prawa uzyskał w 1861 r

Służył jako szef sztabu armii Bretanii podczas wojny francusko-pruskiej w 1870 roku .

Członek Komisji Dyscyplinarnej Rady Adwokackiej w sądzie apelacyjnym w Paryżu i od Rady Zakonu od 1880 do 1904 roku, był prezydent z Bar w Paryżu od 1891 do 1893 roku i przewodniczący Komitetu Doradczego ds Litigation u Prefektura z Paryża .

W latach 1891-1892 przewodniczył Towarzystwu Legislacji Porównawczej oraz Stowarzyszeniu Sekretarzy i Byłych Sekretarzy Konferencji Prawników.

Renomowany prawnik biznesowy i mówca, był m.in. prawnikiem Miasta Paryża , Ministerstwa ds. Instrukcji Publicznych , prefektury Paryża , Crédit Lyonnais oraz kilku dużych firm ubezpieczeniowych, finansowych i przemysłowych.

Odmawia obrony Zoli w procesie przeciwko instytucjom wojskowym.

Raymond Poincaré i Manuel Fourcade dołączyli do jego biura przy rue de Clichy .

Jest on jednym z bohaterów powieści dwudziestu jeden dni od neurasteniczny przez Octave Mirbeau .

Żonaty z siostrą Ernesta Camescasse , jest ojcem Jean du Buit i ojczymem Manuela Fourcade .

Główne sprawy

• Handel nieruchomościami (1874)
• Afera Guano (1880)
• Metalowy krach
• Katastrofa General Union  : obrona Eugène Bontoux (1882)
• Sprawa licznika rabatów  : Defense Laveissière (1890)
• Afera Panamska  : obrona Mariusa Fontane (1893)
• Próba zaopatrzenia armii: obrona Go (1895)
• Wezwanie do Comédie-Française przeciwko Coquelin (1895) i przeciwko Le Bargy (1913)
• Sprawa Humberta: obrona Frédéric i Thérèse Humbert (1902)
• Foyer Affair  : prawnik Jules Claretie przeciwko Octave Mirbeau (1908)

Uwagi i odniesienia

1. Vincent Wright, Éric Anceau, Prefektowie Gambetty , Presses Paris Sorbonne, 2007
2. Uwaga Jean Du Buit w Sciences Po

Bibliografia

• Pierre Larousse , New Illustrated Larousse , Librairie Larousse, 1898.
• TO. Curinier, National Dictionary of Contemporary: zawierający zawiadomienia członków Institut de France, francuskiego rządu i parlamentu, Akademii Medycznej ... , t. 5, Paryż, Biuro Generalne wyd. księgarnia i druk.
• François Roth , „Raymond Poincaré”, Fayard, 2011.
• Louis Rambaud , L'éloquence française: la ambona, le barreau, la tribune , vol. 2.
• Vincent Wright, Éric Anceau , prefektowie Gambetta , Presses Paris Sorbonne, 2007.
• René-William Thorp , bar w Paryżu. Pochwała Du Buita, przemówienie wygłoszone na otwarciu konferencji prawników,5 grudnia 1925, imp. Firmin-Didot, 1926.
• Maxime Du Camp , Souvenirs d'un demi-siècle: Upadek Drugiego Cesarstwa i Trzeciej Republiki, 1870-1882 , Hachette, 1949.

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • WorldCat Id
• Zasoby dotyczące życia publicznego  :
  • Baza Leonore