Jean de Villiers (wielki mistrz)

Jean de Villiers
Przykładowe zdjęcie artykułu Jean de Villiers (wielki mistrz)
Jean de Villiers przez J.-F. Cars , c. 1725
Biografia
Narodziny XIII th  century
wFrancji
Śmierć 1294
na Cyprze
Zakon religijny Zakon św. Jana
Jerozolimskiego
Język Język Francji
Wielki Mistrz Zakonu
1285–1294
Poprzedni Jacques de Taxi Eudes des Pins następujący
Przeor Francji
1282–1285
Dowódca Trypolisu
3 kwietnia 1277 –1282
Kawaler Orderu

Jean de Villiers jest 22 nd Wielki Mistrz z Zakonu Świętego Jana Jerozolimskiego od 1285 aż do śmierci w 1294 r.

Biografia

Pojawia się po raz pierwszy 6 lipca 1269Jean de Villiers udaje się do Ziemi Świętej na prośbę wielkiego mistrza Hugues Revel . Jest dowódcą Trypolisu3 kwietnia 1277następnie przeor Francji w 1282 roku.

Został wybrany Wielkim Mistrzem nalato 1285. Pozostaje we Francji, aby rozwiązać wiele problemów Zakonu. Plik21 sierpnia 1286przebywa w Puymoisson w Prowansji, aby spróbować zmobilizować pomoc dla sprawy chrześcijańskiej, ale wysiłki te są trochę daremne. Sprzedaje dobytek szpitalny z Blois do opactwa Marmoutier, pozostaje we Francji, aby zdobyć fundusze, z czym odniesie większe sukcesy, ponieważ wyjeżdża do Ziemi Świętej ze znacznymi dotacjami.

To Jacques de Taxi , który jest wielkim dowódcą w Saint-Jean-d'Acre , który następnie zostaje tymczasowo porucznikiem Zakonu , być może27 czerwca 1286 czekając na przybycie wielkiego mistrza.

Wielki Mistrz Zakonu

De Villiers przybywa na wschód o godzjesień 1286. Plik28 października 1288On przewodniczy na kapitule generalnej w Saint-Jean-d'Acre .

Plik 17 marca 1289Chrześcijanie musieli stawić czoła oblężeniu Trypolisu . Zmobilizowano wszystkie siły chrześcijańskie, konstabl Amaury de Lusignan , kontyngent króla Francji pod rozkazami Jeana de Grailly , templariuszy pod rozkazami Geoffreya de Vendaca , szpitalników pod rozkazami marszałka Matthieu de Clermonta i Galery weneckie i łodzie genueńskie lub pisańskie. Zniszczenie starej wieży biskupiej i nowej wieży szpitalnej przypieczętowało upadek miasta26 kwietnia 1289. Amaury de Lusignan, Jean de Grailly, Geoffrey de Vendac i Matthieu de Clermont zdołali uciec drogą morską.Kroniki z tamtych czasów są dyskretne na temat roli wielkiego mistrza Villiers. Twierdze Nephin , posiadłości joannitów i Batroun wpadły w ręce mameluków . Tylko w Ziemi Świętej pozostały Saint-Jean-d'Acre , Hajfa , Sydon , Tyre i Bejrut . Śmierć Al-Mansûr Sayfa ad-Dîn Qala'ûn al-Alfi pozostawia wytchnienie chrześcijanom, ale jego syn Al-Ashraf Salah ad-Dîn Khalil ben Qala'ûn przysiągł ojcu, że zajmie Saint-Jean-d'Acre .

Utrata Saint-Jean-d'Acre

Siły Saint-Jean-d'Acre zostały podzielone na cztery elementy: pierwszy pod rozkazami Jean de Grailly i Othon de Grandson  ; drugi na rozkaz wodza cypryjskiego i porucznika krzyżackiego  ; trzeci pod rozkazami de Villiersa i Wielkiego Mistrza Zakonu Saint-Thomas d'Acre, a czwarty pod rozkazami Wielkich Mistrzów Templariuszy i Saint-Lazarda . Wojska Al-Achraf Khalîl przegrupowują się pod murami Saint-Jean-d'Acre w r5 kwietnia 1291 i zaatakować 12 kwietnia. Oblężeni podjęli bez powodzenia kilka lotów bojowych, nawet na przybycie posiłków wysłanych przez króla Cypru4 maja, były bezskuteczne. Podczas ataku na16 majawyrwa została otwarta w pobliżu bramy Saint-Antoine, ale templariuszom i szpitalnikom, na czele z Matthieu de Clermont, udało się odepchnąć mameluków . Podczas tego wytchnienia kobiety i dzieci wchodzą na pokład, ale łodzie nie mogą wypłynąć ze względu na stan morza.18 maja, wróg wznawia swoje ataki, przy bramie Saint-Antoine, Matthieu de Clermont udaje się ich odepchnąć, ale zostaje zabrany od tyłu przez inne wojska, które przekroczyły mur. Wielcy mistrzowie świątyni i szpitala wraz z rycerzami syryjskimi i cypryjskimi próbują ich powstrzymać. Wielki mistrz Guillaume de Beaujeu został ranny w pachę i wkrótce potem zmarł, Jean de Villiers również ranny, ale uratowany przez służących został wycofany z rąk wroga i zabrany na łódź ze szpitalem siedmiu rycerzy, jedynymi ocalałymi, Matthieu de Clermont umiera w pobliżu rue des Génois. Pizańczycy przy Porte Saint-Romain, Rycerze Saint-Thomas w pobliżu kościoła Saint-Léonard, Jean de Grailly i Othon de Grandson przy Porte Saint-Nicolas i przy Wieży Legata ustąpili, mamelukowie byli mistrzami miasta, kobiety i dzieci sprowadzono do niewoli, wszystkich mężczyzn wzięto pod broń. Jego ocalenie musiało wywołać poruszenie w Zakonie, a list usprawiedliwiający, który wysłał do Guillaume de Villaret , przeora Saint-Gillesa i przyszłego wielkiego mistrza, nie był mu obcy.

Arcymistrz na Cyprze

Uchodźcy w Limassol na zamku Kolossi , Jean de Villiers zostaną zajęte przez gospodarstwo z kapituły generalnej z6 października 1292. Chciał dać szpitalnikom możliwość odzyskania Ziemi Świętej . Nadal cieszy się niesłabnącą popularnością dzięki zreformowaniu metody wyboru wielkiego mistrza. Kandydatów było nadal wielu, a rekrutacja podlega zatwierdzeniu przez wielkiego mistrza, z wyjątkiem kraju Reconquista . Przygotowywał się do obrony Królestwa Cypru i ochrony Królestwa Armenii , którym grozili mamelucy .

Śmierć Jeana de Villiersa następuje w kilka tygodni po zorganizowaniu drugiej Kapituły Generalnej 20 października 1293.

Uwagi i odniesienia

  1. Galimard Flavigny 2006 , s.  317-319
  2. Delaville le Roulx 1904 , str.  239
  3. Claverie 2002 , str.  493
  4. Delaville Le Roulx 1904 , str.  240
  5. Delaville Le Roulx 1904 , str.  243
  6. Bronstein 2005 , s.  99
  7. Delaville Le Roulx 1904 , str.  241
  8. Delaville Le Roulx 1904 , s.  242

Źródła bibliograficzne

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne