Jean de Selve

Jean de Selve Obraz w Infobox. Funkcjonować
Ambasador
Biografia
Narodziny 17 kwietnia 1475
Śmierć 10 grudnia 1529 (w wieku 54 lat)
Czynność Dyplomata
Dziecko Georges de Selve
Herb Selve.svg

Jean de Selve to francuski sędzia i dyplomata , urodzony dnia17 kwietnia 1475, martwy 10 grudnia 1529.

Jean de Selve (ósme dziecko, 1 st drugiego małżeństwa Fabien Selve?), Born17 kwietnia 1475w Bas-Limousin, skąd pochodziła jego rodzina, Lord of Cromières , w Cussac , w Haute-Vienne (chatellenie kupiło 20 000 liwrów  od Antoine de Pompadour , kanonika Paryża, archidiakona Poitiers , biskupa Condom , w 1515 r. przyjął ostateczny odbiór w 1519 r. ), z Villiers-le-Châtel, części obecnej gminy Cerny ( Essonne ) i D'Huison (pierwszy znany z tytułu).

Rodzina

Żonaty 18 stycznia 1502 (umowa w dniu 2 stycznia 1502) do Cécile de Buxis (lub Buxy czy Des Buis?), córki Jean (lub Antoine?) de Buxis, doradcy parlamentu Tuluzy, i Béatrice (Béatrix) de Monestier, pani Monstrade (lub Moustade?), w Langwedocji , w tym 12 dzieci, 6 synów i 6 lub 7? dziewczyny:

Kariera

Mając skłonność do listów, porzucił profesję zbrojną, którą kontynuował jego ojciec, aby poświęcić się studium prawoznawstwa jako stypendysta w Paryżu.

Pierwszy menadżer, ówczesny doradca Parlamentu Langwedocji w 1500 roku , przed trzydziestym rokiem życia, następnie doradca Parlamentu Paryża , prezydent skarbu Normandii ( parlamentu Normandii w Rouen ), ambasador w Anglii, początek 1474 roku , z księciem Longueville i Thomasem Bohier , negocjacje, które doprowadziły do7 kwietnia 1474przy podpisywaniu traktatu londyńskiego między Ludwikiem XII i Henrykiem VI w Anglii , po powrocie król Ludwik XII mianował go przewodniczącym Parlamentu Normandii w Rouen (kiedy został wzniesiony przez tego księcia w 1499 r. ), gdzie został przyjęty1 st październik 1499. Trzymał ten zarzut do2 marca 1507i został podniesiony na stanowisko pierwszego przewodniczącego parlamentu Normandii w Rouen w 1507 r. , w miejsce Geoffroya Herberta , biskupa Coutances, i ćwiczył do 1514 r. , kiedy to król oskarżył go o różne negocjacje i ambasady w Anglii jak wynika z rejestrów tego samego parlamentu.

Został doradcą parlamentu paryskiego dnia3 grudnia 1511 zamiast Pierre Gouffier (Arch. nat., Xla 1514, fol. 9, 14 v °).

François I er uhonorowałem jego zaufanie, o czym świadczą listy tego monarchy w liczbie stu pięćdziesięciu. W 1514 roku, dał mu przepisy dotyczące miejsca pierwszego prezydenta w Parlamencie Bordeaux na25 maja 1515, miał następcę François de Belcier , rycerza, pana Saint-Germain.

W tym czasie król, podbiwszy Księstwo Mediolanu w 1515 r. , Powierzył mu misję wymagającą zarówno konsultanta prawnego, jak i męża stanu, polegającą na ustanowieniu autorytetu Francji w Mediolanie z przewodnictwem trybunału sprawiedliwości i tytuł rektora. W listach François I er of28 grudnia 1515, to pozwala Jeanowi de Selve na piastowanie i sprawowanie urzędu pierwszego przewodniczącego parlamentu Bordeaux wraz z wicekanclerzem Mediolanu i dalsze otrzymywanie pensji na tym stanowisku, nawet podczas jego nieobecności, przyrzeczeń wynoszących wówczas 1450 turnieje funtów rocznie. Zarejestrowany przez skarbników dnia15 stycznia 1516, postanowienie wydane na posiedzeniu sądu parlamentu Bordeaux z dnia13 lutego 1517zmuszenia wspomnianego Jean de Selve do zapłacenia należnego wynagrodzenia. Kiedy państwo to wycofało się z dominacji tego księcia, wrócił do Francji, gdzie kontynuował swoje zwykłe funkcje.

Znakomity obywatel, zręczny negocjator i uczony sędzia

Kiedy François I er został wzięty do niewoli w bitwie pod Pawią , w24 lutego 1525, Ludwika Sabaudzka , matką i regenta, wybiera go, aby przejść do Madrytu, aby omówić swoje wybawienie z cesarzem Charles Quint . Został tam wysłany wraz z François de Tournon , biskupem Embrun, od czasów kardynała, i Philippe Chabotem , baronem Brion; ale został oskarżony o najbardziej tajne instrukcje. Po szczęśliwym wykonaniu traktatu madryckiego podpisał14 stycznia 1526został uhonorowany miejscem pierwszego prezydenta w parlamencie paryskim w 1520 roku . Kiedy ambasadorowie Karola V przybyli z żądaniem cesji Burgundii , co było jednym z warunków traktatu, odpowiedział im na czele swojej kompanii: „Wspomniany Lord Król nie może zrazić wspomnianego Księstwa; jest bowiem zobowiązany do zachowania praw korony, która jest jego, oraz jego ludów i jego wspólnych poddanych ” .

Król dał mu 29 marca 1525, 20 000  funtów za usługi we Włoszech i na misjach. Aby podziękować mu za uwolnienie do 1527 r. , François I najpierw dał mu lenno Villiers w Cerny, niegdyś Villiers-le-Châtel, na południu Essonne . Château de Villiers jest jednym z najstarszych w Essonne . Należał do Alix de Champagne, który połączył go z koroną Francji poprzez małżeństwo z Ludwikiem VII w 1165 roku . Został podarowany trzy wieki później, w 1450 roku , jako lenno, przez Ludwika XI swojemu fryzjerowi Olivierowi Le Daimowi . Po śmierci Oliviera Le Daima zamek powrócił do korony w 1515 roku .

Został wyznaczony w 1529 r. Przez suwerenne sądy do przemawiania przed stanami królestwa zebranymi w Paryżu; a gdyby przeżył kardynała de Prat , zostałby mianowany kanclerzem, jak wynika z listu Maréchala de Lautreca skierowanego do niego.

To on po raz pierwszy zredagował Kroniki Philippe de Commines , opublikowane w 1523 r. Pod tytułem Cronique et histoire faicte i skomponowane przez Messire Philippe de Comines .

Zmarł w Paryżu dnia 10 grudnia 1529, 54 lat, pełnił swoje funkcje i został pochowany w kościele Saint-Nicolas-du-Chardonnet (39, boulevard Saint-Germain , 75005 Paryż), gdzie nadal widzimy jego epitafium. Jego negocjacje, przemówienia, wykłady do wydania François I er znajdują się w królewskiej bibliotece.

Zestaw prawnik Versoris śmierci w tych warunkach na swoich tabletach: „Saturday XI th dni w grudniu (1529), Pan Salva Maistre Jehan, pierwszy prezydent w sądzie parlamentu, został pochowany w Saint Nicolas du Chardonnet Kościół, Jego parafialny. Żałował i żałował, i nie bez powodu, ponieważ był człowiekiem roztropnym, pijanym, cnotliwym i wielkim sędzią. To była wielka szkoda dla królestwa. Boże, dziękuj mu. "

Miał dla siostrzeńca Jeana de Serre , prezesa szachownicy Rouen.

Epitafia Jeana de Selve (1529)

Mellin de Saint-Gelais (1491? -1558) skomponował francuskie epitafium dla Jeana de Selve, które rozpoczyna się „Si tost que Mort Jean de Selve had vaincu” . O ile nam wiadomo, wydaje się, że jest to najstarszy (lub jeden z najstarszych) wiersz (wiersze) nadwornego poety.

Znane jest również inne epitafium poświęcone zmarłemu. Tekst jest tym razem skomponowany po łacinie na czarnym marmurze. Nic nie wskazuje na to, że autorem jest Saint-Gelais.

„DOM (Deo optimo maximo) Joanni Selvæ parisiensis senatus amplissimi ordinis præsidi summo. Magnæ probitatis Atque integritatis viro, deque republica in quamulto honoris et digitatis gradus, cum eos propter amazingibilem ejus moderantiam non cupivisset, adeptus est bene merito. Apud insubres, anglos atque hispanos, cumde rebus maximis ad eos missus est, ob eximiam ejus in administrandis negocjis prudentiam, cæterasque non vulgares virtutes præcognito, valdeque laudato. Regi magno francisco a quo in sanctus atque interius consilium założenie est, ob exploratam difficilimis atque gravissimis temporibus fidem ejus et industriam, grato atque probato. Cæciliæque Buxiæ bonæ gnati caste, pudice ac liberater ab illis, dum vixerunt educati parentibus optimis atque charissimis. PP (Pater patriæ) ”

Tłumaczenie:

„Pamięci Jeana de Selve, pierwszego przewodniczącego najważniejszego porządku paryskiego parlamentu. Był człowiekiem wielkiej prawości i prawości, który zasłużył sobie na królestwo, w którym osiągnął wiele stopni honoru i godności, chociaż ich nie szukał, ze względu na swoją niesamowitą skromność. Wśród Insubryjczyków, Anglików i Latynosów, do których został wysłany na misję, ze względu na jego niezwykłe kompetencje w rozwiązywaniu problemów, a także ze względu na inne niezwykłe cechy, poprzedziła go sława i został bardzo wynajęty. Wielki Franciszek I st zaszczycony jego zaufanie i szacunek przez wpuszczenie w jego Tajnej Rady, bardziej powściągliwy, bardziej kameralny, ze względu na lojalność i niezachwiane oddanie ukazał mu się w bardzo trudnych warunkach i bardzo bolesne. Dzieci znakomitej Cécile de Buxie były wychowywane w cnocie, honorze i uprzejmości przez tych znamienitych rodziców na całe życie, tych znakomitych rodziców, którzy byli najlepsi i najbardziej kochani. PP (Ojciec Ojczyzny) "

Mamy portret Jean de Selve, zatytułowany Jean de Selve, pierwszego prezydenta z dnia Parlamentu Paryża ( 1475 - 1529 ), na zlecenie Ludwika Filipa do Musée d'Histoire de France w Wersalu w 1838 roku , gdzie nadal jest eksponowana . Jest dziełem Josepha Albriera ( 1791 - 1863 ) i ma wymiary 26 x 21  cm . Ten portret zamówiony przez Ludwika Filipa był z pewnością inspirowany starym rycinem Nicolasa de Larmessina (1640-1725) wystawionym w Musée de Tulle.

Uwagi i odniesienia

  1. Fleury Vindry. Francuscy parlamentarzyści w XVI wieku. Biblioteka Szkoły Kartartów, 1911, t. 72, nr 1, str. 119-122. Dostęp 01 czerwca 2015
  2. Katalog aktów François I er , tom V )
  3. Mellin de Saint-Gelays (1490? -1558): studium jego życia i dzieł. Autor: Molinier, Henri Joseph
  4. Mellin de Saint-Gelais, francuskie dzieła poetyckie , wyd. Donald Stone, t. 2, Paryż, STFM,1995, s.  225

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia